| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๒ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
ผู้ทำลายกลายเป็นคนดีก็แหลกเท่านั้น
ก่อนจังหัน
อาหารแจกไปทุกด้านทุกทางให้ทั่วถึงนะ ให้สม่ำเสมอไม่ว่าทางไหนๆ อย่าเห็นแก่ปากแก่ท้องของตน ให้เห็นทั่วโลกมีปากมีท้องเหมือนกัน มาอยู่ที่นี่มีปากมีท้องเหมือนกันให้สม่ำเสมอกัน อย่าเห็นแก่ปากแก่ท้อง อย่ามาแบบหน้าด้านมาในวัดน่ะ เห็นแก่อยู่แก่กิน มาในวัดมากินในวัดไม่เกิดประโยชน์อะไร ดูให้ดีทุกอย่าง มองดูธรรมบ้างซิ อย่ามองดูตั้งแต่ถ้วยนั้นถ้วยนี้เพื่อพุงเจ้าของไม่ได้นะ บางคนมาวัดมาเพื่อพุงเท่านั้น ไม่มีหิริโอตตัปปะ ความสะดุ้งกลัวต่อบาปต่อกรรม ละอายเพื่อนฝูงอะไรนะ มาเพื่อพุงๆ หน้าด้านที่สุดก็ที่อยู่ในนี้แหละมีเยอะนะ
วันนี้เราจะพูด เรารู้มาตลอดแหละไม่พูดเฉยๆ พวกหน้าด้านมีน้อยเมื่อไร พวกเปรตพวกผีที่มาแอบอยู่ในนี้ ทำตีหน้าตัวเองว่าเป็นนักบุญ นักบุญอะไรนักนรกอเวจี ดูให้สม่ำเสมอนะทำอะไร ถ้าธรรมจับเข้าไปตรงไหนเสมอหมดไม่มีที่ต้องติแหละ ถ้ากิเลสเข้าไปที่ไหนแหลกหมดๆ เป็นอย่างนั้นนะ
เห็นไหมเขาตั้งกันเป็นฝ่ายค้านฝ่ายอะไร มันไม่ใช่ฝ่ายค้านมันฝ่ายแค้น ฝ่ายขวางฝ่ายทำลาย มีแต่ฝ่ายค้านๆ ออกมาแง่ไหนมุมใดมีแต่เรื่องทำลายชาติศาสนาพระมหากษัตริย์ทั้งนั้นแหละ ตั้งว่าฝ่ายค้านๆ เราฟังมาตลอดเวลา นี่พูดถึงเป็นเสียงอรรถเสียงธรรมเอาออกมาพูด พูดอะไรออกมาที่จะเป็นสิริมงคลให้ชาติบ้านเมืองได้ยึดเป็นคติตัวอย่างนี้ไม่เห็นมี มีแต่พูดออกมาคัดค้านต้านทานเหยียบย่ำแหลกทำลายไปแหลก เป็นอย่างนี้พวกนี้พวกกีดพวกขวางชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์อยู่ในนี้แหละ ตั้งตัวเป็นข้าราชการผู้ใหญ่ผู้โต เป็นฝ่ายค้านฝ่ายแค้น ฝ่ายแค้นนี่สำคัญมาก ฝ่ายค้านฝ่ายต้านทานฝ่ายทำลาย พวกนี้ออกช่องไหนมีแต่เรื่องทำลายไม่มีชิ้นดี เราฟังมาโดยลำดับ เราฟังเป็นธรรม ธรรมเหนือโลก
คนหนึ่งทำแทบเป็นแทบตาย คนหนึ่งคอยเหยียบย่ำทำลายๆ มาตลอดๆ ท่านทั้งหลายดูซิหูมีตามี มันเป็นยังไง พวกนี้พวกเปรตพวกผีทำหน้าตาตัวว่าเป็นเจ้าใหญ่นายโตเป็นข้าราชการเป็นฝ่ายนั้นฝ่ายนี้ ฝ่ายเปรตฝ่ายผี ฝ่ายทำลายชาติ ฝ่ายทำลายศาสนา พระมหากษัตริย์ อยู่กับพวกฝ่ายนี้แหละพูดตรงๆ เลยเชียว อย่างนั้นแหละมันเป็น กิเลสเข้าไปตรงไหนเป็นอย่างนั้นแหละ ตีหน้าตัวว่าเป็นข้าราชการงานเมือง เป็นผู้นำฝ่ายนั้นฝ่ายนี้ เป็นอย่างนั้นนะเดี๋ยวนี้
เวลานี้กำลังเรื่องราวเกิด เรื่องพวกนี้ก็เข้าไปสุมแหละ เข้าไปเผาเพิ่มเติมเข้าไปอีกๆ แทนที่จะช่วยกันแก้ไขดัดแปลง สมว่าเราเป็นผู้รับผิดชอบชาติบ้านเมือง กลับเป็นผู้ที่เข้าไปเที่ยวย่ำ คอยหาช่องหาทางที่จะย่ำ ตีเข้าไปทำลายเข้าไปนั่นแหละเวลานี้ พวกนี้แหละ ในวงรัฐบาลเราที่ว่าฝ่ายค้านฝ่ายแค้นนี่แหละมันอยู่ด้วยกัน มันตั้งหน้าตั้งตาจะช่วยชาติบ้านเมืองอะไร เรื่องราวเกิดขึ้นในเมืองไทยมันเหยียบเมืองไทยลงไปอีก อย่างนั้นแหละพวกนี้ มันน่าดูเมื่อไร ดูแล้วเราสลดสังเวชนะ เพราะเราไม่ได้ดูแบบที่โลกทั้งหลายดูกัน เอาธรรมมาดู ผิดถูกประการใดจะพูดออกมาตามเหตุตามผลเมื่อถึงกาลเวลาที่จะพูดแล้ว
พวกนี้แหละ พวกทำลายอยู่เวลานี้จะเป็นพวกไหน ตั้งหน้าตั้งตาเป็นฝ่ายนั้นฝ่ายนี้ ฝ่ายค้านฝ่ายแค้นฝ่ายอะไรอยู่ในนั้นหมดนั่นแหละ พวกฝ่ายเป็นฟืนเป็นไฟอยู่ในนี้น่ะ ตั้งโก้ๆ ตั้งฝ่ายค้านฝ่ายแค้น มีตั้งแต่เรื่องฟืนเรื่องไฟเผาชาติบ้านเมืองจากฝ่ายนี้แหละ พูดให้มันชัดเจนอย่างนี้ ออกมาแง่ไหนมุมใดคำใดไม่เห็นเป็นสิริมงคลแก่ชาติเลย สมว่าเรานี้สะแตกเงินประชาชนทั้งประเทศ มันไม่ได้สนใจนะ กินลงไปแล้วก็เป็นยักษ์เป็นผีทำลายชาติบ้านเมืองของตัวเองนั่นแหละ จะเป็นใครที่ไหน ดูเอา ถ้าว่าหลวงตาบัวพูดผิด เอาคอหลวงตาบัวไปตัดเลย ไม่ได้เสียดายยิ่งกว่าธรรมของพระพุทธเจ้าแหละ
อันนี้ก็เหมือนกัน ที่เข้ามานี้ เข้ามาอยู่ใต้ถุนศาลานี้น่ะ ฝ่ายค้านฝ่ายแค้นฝ่ายสะแตกมันอยู่ในนี้นะ เข้ามาอยู่ในศาลานี่ นี่ก็พวกฝ่ายค้านตั้งโก้ๆ นะฝ่ายค้าน ตั้งหน้าตั้งตามาเป็นหน้าบุญหน้ากุศล ความจริงมันฝ่ายสะแตก(แดก)เข้าใจหรือ ฟังให้ดีนะ มันไม่ได้เป็นฝ่ายอะไร ฝ่ายสะแตกทั้งนั้น โห มันน่าทุเรศนะ โลกยิ่งหนาขึ้นทุกวัน เมืองไทยเรานี่แหละกัดกันยิ่งกว่าหมา แล้วประชาชนเป็นผู้ให้กินข้าวกินน้ำ ข้าราชการทุกคนๆ เอาไปจากตับปอดประชาชน ภาษีอากรทุกสิ่งทุกอย่างเสีย ส่วยเข้าไปๆ ก็ไปสะแตกแล้วไปกัดกันเหมือนหมา คนหนึ่งตั้งหน้าตั้งตาทำธุระหน้าที่การงานเพื่อชาติบ้านเมือง คนหนึ่งคอยแต่จะตามจุดตามเผา ทางชาติก็เป็นอีกแบบหนึ่ง ทางศาสนาก็เป็นอีกแบบหนึ่ง อย่างที่เห็นนี่แหละ พวกนี้พวกหมากัดกัน มันไม่ใช่มนุษย์เสียแล้วแหละ มันเลวขนาดนั้นนะเดี๋ยวนี้ เอาละให้พร
หลังจังหัน
นี่ดูซิเขาดูหลวงตาบัว นั่งลงแล้วคุกเข่าขึ้นดู พวกอยุธยาเขามาตั้งสี่สิบห้าสิบเป็นอย่างน้อย เขาบอกว่าเขาเห็นในทีวีแล้วอยากมาดูตัวจริง มาดูเหมือนสองคันรถ จากนั้นเราก็ถามเป็นยังไงในทีวีกับตัวจริงต่างกันอย่างไรบ้าง เขาว่าตัวจริงเงียบๆ สงบเรียบร้อย แล้วในทีวีล่ะ โอ๊ย ขึงขังตึงตัง คือทางนี้ยังไม่ได้ขึ้นเวที นักมวยที่นั่งอยู่ธรรมดาก็เหมือนคนธรรมดาใช่ไหมล่ะ พอขึ้นเวทีแล้วคนธรรมดามันก็เป็นนักมวยขึ้นมา เวลาเขาถามเรา เรายังไม่ได้ขึ้นเวที ถามเขาเขาก็ว่าเรียบร้อย สงบเงียบ แล้วอยู่ในทีวีล่ะ โอ๊ย คึกคักตึงตังตื่นเต้น เขาว่างั้น พอออกจากนั้นก็เริ่มเรื่อยๆ มีโต้ตอบปัญหามีอะไร จากนั้นก็เอาเรื่อยๆ
หลังจากนั้นแล้วที่นั่งอยู่คุกเข่าขึ้นก็มี จากคุกเข่าก็ยืนขึ้น ตกลงเลยยืนขึ้นหมด อยากเห็นทุกคนๆ นี่เวลาขึ้นเวที พอจบลงแล้วเราก็ถาม เป็นยังไงดูตัวจริงกับดูในทีวี โหย ตัวจริงเผ็ดร้อนมาก ในทีวีสู้ไม่ได้ ว่าอีกละ ก็อันนี้มันของจริงใช่ไหมล่ะ นี่พวกอยุธยา
ที่กล่าวทั้งนี้ไม่ใช่เรื่องอะไรนะ ในหัวใจจริงๆ เป็นธรรมล้วนๆ แต่กิริยานี้เป็นเครื่องมือเครื่องใช้ของธรรม แล้วแต่จะแสดงอากัปกิริยาหนักเบามากน้อยที่พลังของธรรมบ่งบอกออกมา เข้าใจไหมล่ะ คือดันออกมาขนาดไหนๆ แต่เป็นธรรมล้วนๆ จะเผ็ดจะร้อนขนาดไหนจะไม่มีภัยเลย มีแต่ธรรมล้วนๆ แสดงออกๆ กิริยานี้จึงแปลกๆ ต่างๆ กัน คนที่จะมาดูตั้งแต่กิริยาเฉยๆ มันก็ไม่เข้าใจละ ให้นักปฏิบัติดูกัน รู้กัน ต่างคนต่างรู้ นักปฏิบัตินักรู้ธรรมเห็นธรรม คลังของธรรมภายในใจแสดงออกตามความเป็นจริงของธรรม ต่างคนต่างรู้ด้วยกันแล้วจะเข้าใจกันได้ทันทีๆ ทุกกระเบียดเลย ถ้าหากภายนอกมาดูนี้มันดูยากและดูไม่ออก เขาก็ต้องดูเป็นแบบโลก เพราะเขาเป็นโลกทั้งนั้น ใครมาๆ ตา หู จมูก ลิ้น กาย จิต เป็นโลกทั้งนั้น เวลามาดูมาสัมผัสสัมพันธ์เท่ากับเป็นโลกทั้งนั้นไปเลย มันไม่เป็นธรรม นี่ละต่างกันอย่างนี้
เราพูดจริงๆ ก็เราบอกแล้วเราจวนจะตายแล้ว ว่างี้เลย เปิดให้พี่น้องทั้งหลายทราบเสียว่าธรรมพระพุทธเจ้าเป็นยังไง เพราะยังไม่เคยมีใครมาแสดงอย่างนี้ ก็รู้สึกในเมืองไทยจะมีแต่หลวงตาบัวองค์เดียวนี้แสดง และแสดงได้เป็นความจริงล้วนๆ เสียด้วย ไม่ได้เป็นของปลอมนะ แสดงออกมาอย่างนี้มันมีเท่านี้ โลกทั้งหลายเป็นยังไงมาดู มันก็แปลกหูแปลกตาละซิ มันดูไม่ออก มันจะเผ็ดร้อนขนาดไหนก็ตามกิริยาท่าทาง เป็นพลังของธรรมทั้งหมดเลย จึงไม่มีพิษมีภัย เป็นไปตามความจริงๆ
ดังที่เราพูดตะกี้นี้ เราไม่ได้พูดเพื่อก่อกรรมก่อเวร เราพูดตามเหตุตามผลหลักธรรมในความรับผิดชอบของชาติไทยด้วยกัน เช่น ฝ่ายรัฐบาล ฝ่ายค้าน ที่เรามาพูดตะกี้นี้ เราฟังทุกแง่ทุกมุม เราฟังเป็นธรรม ฝ่ายไหนเป็นฝ่ายส่งเสริม ฝ่ายไหนเป็นฝ่ายทำลาย ฟังอยู่ตลอดเวลา เพราะฉะนั้นถึงเวลาพูดเราจึงพูด ที่ว่าฝ่ายค้านมันไม่ใช่ฝ่ายค้าน มันฝ่ายแค้น ฝ่ายทำลาย ว่างั้นเลย คนหนึ่งทำแทบเป็นแทบตาย พยุงขึ้นเต็มที่ คนหนึ่งคอยเที่ยวตำหนิติเตียนแล้วคอยถีบคอยยัน คอยทุบคอยตีไปอย่างนั้น
ฟังมาตลอดนะ หูมีมาตั้งแต่วันเกิดฟังมาตลอด เมื่อไม่ถึงกาลที่จะพูดก็ไม่พูด เหมือนไม่มี ฟังไปอย่างนั้น เมื่อถึงกาลพูดก็ต้องพูดออกมาตามหลักความจริง ไม่ได้เป็นของปลอม มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ฟังโดยอรรถโดยธรรม เราไม่ฟังเอียงนู้นเอียงนี้ เราไม่มี แขนซ้ายแขนขวามีเท่ากัน รักสงวนเท่ากัน เสมอกันหมด ในคนๆ หนึ่งเข้าใจไหมล่ะ จะไปรักแขนนั้น ไปชังแขนนี้ไม่ได้นะ แขนซ้ายแขนขวา สุดท้ายอวัยวะเป็นของเรา เรารับผิดชอบด้วยกันหมด
นี้เป็นของธรรม ธรรมรับผิดชอบ ธรรมพินิจพิจารณา ผิดถูกชั่วดีคัดเลือกออกมา แสดงออกมาตามความผิดถูกชั่วดีทั้งนั้น ไม่ได้มีว่าจะตำหนิใครให้เป็นโทษเป็นกรรม ไม่มีในธรรมทั้งหลาย ตำหนิก็ตำหนิเพื่อให้รู้สึกตัว แล้วแก้ไขดัดแปลงให้ดีขึ้นๆ อย่างที่เราว่าฝ่ายค้านนี่ เราฟังมาตลอด ฝ่ายค้านมันไม่ใช่ฝ่ายค้าน มันฝ่ายต้านทาน ฝ่ายทำลาย ฝ่ายแค้น ว่างั้นเลย ฟังออกมาแล้ว ตำหนิตรงไหนควรจะแนะนำ ควรจะทำอย่างนั้นๆ ไปเพื่อทางนี้ได้ยึด นี่ตำหนิตรงไหนตีลงไปเลย อย่างนั้นตำหนิเพื่อเหยียบย่ำทำลาย นี่ไม่ใช่ฝ่ายค้านมันเป็นฝ่ายแค้น ฝ่ายทำลาย เราก็บอกละซิ
ถ้าหากว่าเป็นฝ่ายค้าน ค้านเพื่ออะไร ก็ตั้งมาเพื่อเป็นธรรม ฝ่ายค้านก็เพื่อทางนู้นผิดพลาดไปยังไงทางนี้ค้านไป แล้วก็แนะนำความถูกต้องให้ถูกต้องไปเลย ให้ทางนู้นได้ยึดได้เกาะกันไป สมกับว่าต่างคนต่างรักษาชาติด้วยกันอย่างนั้นถึงถูก อันนี้มันไม่ได้เป็นอย่างนั้นฟังแล้ว เอะอะเข้ามามีแต่ค้าน มีแต่แค้น มีแต่ทำลายเข้ามาเรื่อยๆ คนหนึ่งทำแทบเป็นแทบตาย คนหนึ่งคอยตีคอยทำลายเกิดประโยชน์อะไร เงินเดือนเอามาจากประชาชนเขาทั้งประเทศ ตับปอดของเขาพวกนี้เอาไปกินกันหมดนั่นแหละ ไปกินแผ่อำนาจบาตรหลวงป่าๆ เถื่อนๆ เหยียบบ้านเหยียบเมืองอยู่ ผู้ที่พยุงก็พยุงแทบเป็นแทบตาย ผู้ที่คอยเหยียบก็ตะเกียกตะกายเหยียบอยู่อย่างนั้นตลอดเวลา ก็ต้องพูดละซิเมื่อมีอย่างนี้ จะให้พูดว่ายังไง
เมืองไทยเราควรที่จะปรับปรุงความเข้าอกเข้าใจต่อกัน ไม่ว่าฝ่ายไหน ฝ่ายค้านก็เป็นเรื่องของชาติ ฝ่ายรัฐบาลก็เป็นเรื่องที่จะพยุงชาติด้วยกัน เมื่อเป็นเช่นนั้นต่างคนต่างตำหนิกันตรงไหน ชี้แจงทางที่ถูกต้องให้มันถึงถูก นี้ตำหนิแล้วเหยียบลงๆ ไม่เห็นเป็นคติเครื่องเตือนใจอะไรเลย เพราะฉะนั้นจึงพูดว่าฝ่ายค้าน ฝ่ายแค้น ฝ่ายทำลาย ถ้าหากว่าเป็นฝ่ายค้านเพื่อดิบเพื่อดี เพื่อพยุงซึ่งกันและกัน ให้ดำเนินไปในทำนองคลองธรรมด้วยกัน เพื่อชาติของเราแล้ว ตำหนิตรงไหนต้องบอกทางถูกให้ ตรงนั้นไม่ดีควรจะเป็นอย่างนั้นๆ ถ้าดีจริงๆ แล้วก็ต้องทำอย่างนั้น นี้มันไม่เป็น ตำหนิตรงไหนแล้วเอาออกมาทีหลังนี่ก็ซ้ำเข้าเท่านั้นเอง ไม่ได้มีที่จะเสริมนะ ฟังมาตลอด นี่เสียงธรรมเป็นอย่างนั้น
ไปที่ไหนมีแต่เรื่องอย่างนั้นนะ เมืองไทยเราจะสงบร่มเย็นได้ยังไง ฟังซิ อย่างที่ทางภาคใต้เวลานี้ก็กำลัง แล้วก็เอาเรื่องที่คนตายนั่นละ คนตายมาจากไหน คนตายนี่มาจากพวกผิด เข้าไปยุ่งเหยิงวุ่นวายกับชาติบ้านเมืองเขา มีกี่คนก่อม็อบก่ออะไรขึ้นไปยุ่งเหยิงวุ่นวาย ทีนี้เขาเป็นผู้รับผิดชอบในชาติบ้านเมืองก็ต้องปฏิบัติตามหน้าที่ แล้วความเป็นความตายมันก็จำเป็น ตั้งแต่เราไปทำงานยังตากแดดตากฝนจะว่าไง อันนี้เมื่อไปทำงานมันก็ต้องมีการกระทบกระเทือนกันบ้างเป็นธรรมดา เพื่อรักษาส่วนใหญ่คือชาติของเราให้แน่นหนามั่นคง
แล้วพวกผิดทั้งหลายนั้นกลายเป็นพวกถูกทั้งหมด ทีนี้พวกถูกที่รักษาชาติบ้านเมืองเพื่อความแน่นหนามั่นคงกลายเป็นความผิดไปหมด ฟังซิเวลานี้ เมืองไทยเรากำลังถูกเหยียบย่ำทำลาย เฉพาะอย่างยิ่งนายกรัฐมนตรีเรานี้กำลังหนักมากทีเดียว ด้วยการอุ้มชาติบ้านเมืองของคนทั้งชาตินี่ละ กำลังถูกเหยียบย่ำทำลายทุกแบบทุกฉบับ พวกที่ผิดทั้งหลายกลายเป็นพวกถูกไปหมดเวลานี้ พวกที่ถูกที่จะรักษาชาติบ้านเมือง ให้แน่นหนามั่นคงต่อไปกลายเป็นความผิดไปหมด ถูกตำหนิติเตียน แล้วโฆษณาออกนอกบ้านนอกเมืองนอกโลกสงสาร ให้บ้านเมืองหรือโลกนอกเขามาตำหนิติเตียนเมืองไทย มารุมตีเมืองไทย ไปอย่างนั้นนะเวลานี้
แทนที่จะพยุงกันไม่พยุงนะ คนผิดกลับเป็นคนถูกไปหมด คนถูกกลายเป็นคนผิดไปหมดเวลานี้ ทางฝ่ายรัฐบาลเป็นฝ่ายผิดไปหมดนะ ฝ่ายข้างมหาโจรที่จะมาทำลายรัฐบาลซึ่งเป็นหัวใจของชาติเป็นฝ่ายถูกไปหมดแล้วเวลานี้ เป็นอย่างนั้นนะ นี้เราพูดตรงๆ มันผิดเขาถึงทำ แต่ก่อนเขาไม่ทำ ไม่มาทำอย่างนั้น เขารักษาชาติบ้านเมืองอยู่ตลอด เจ้าหน้าที่ทุกแผนกๆ เขาจัดไว้เรียบร้อย ถ้าเป็นความสงบเขาก็ไม่มาทำอะไร เมื่อลุกลามเข้ามาเขาก็ทำ
อย่างฆ่ากันก่อนหน้ามานี้สักกี่ร้อยศพ นั่นก็มาบุกเขา จะมาทำลายเมืองไทย เขาก็บุกเอาละซิ แล้วใครผิดพิจารณาซิ อันนี้ก็บุกเข้ามาแบบนี้มันก็ใช้แบบนี้ มันจะผิดไปที่ไหน เขารักษาชาติของเขา ถ้าไม่รักษามันจมไปนานแล้วนะเมืองไทยเรานี้ ก็มีผู้รักษานั่นเอง ผู้รักษากลายเป็นคนชั่ว ผู้มาทำลายกลายเป็นคนดี มันก็แหลกเท่านั้นซิเมืองไทยเรา ให้ฟังเอานะ นี่เสียงธรรมเราพูดอย่างนี้เอง เราไม่ได้ออกข้างนู้นข้างนี้ คอขาดขาดไปเลย เราไม่เคยสนใจกับคอยิ่งกว่าธรรมที่เป็นประโยชน์สำหรับโลกทั่วๆ ไป นี่เรียกว่าภาษาธรรม พูดอย่างตรงไปตรงมา
คนเราถ้าฟังเหตุฟังผลกันบ้างก็น่าจะดิบดีขึ้นไปโดยลำดับ อันนี้ไม่ฟังเหตุฟังผล มีแต่จะเอาให้ได้อย่างใจตัวเองๆ แล้วอาหารการกินทุกสิ่งทุกอย่าง ลมหายใจออกมาจากชาวบ้านชาวเมือง ภาษีอากรแง่ต่างๆ ออกมาจากตับจากปอดประชาชนทั้งนั้น ให้พวกนี้เป็นผู้กินผู้กลืน แล้วแผลงอำนาจป่าๆ เถื่อนๆ ออกมาทำลายชาติของตัวเอง มันดูไม่ได้นะเวลานี้ มันน่าจะต่างคนต่างคิดต่างอ่าน ผิดถูกชั่วดี เมืองไทยก็เป็นอวัยวะเดียวกันควรจะปรับปรุงได้ แขนไหนไม่ดีให้พยายามบำรุงรักษา อย่าไปตัดมัน นอกจากเป็นเนื้อร้าย ถ้าเป็นเนื้อร้ายก็ต้องตัดออก รักสงวนขนาดไหนถ้าเอาไว้จะทำส่วนใหญ่ให้เสีย ก็ต้องตัดออกด้วยความจำเป็น มีเหตุผลอย่างนั้น ถ้าไม่ควรตัด ควรจะรักษาขนาดไหนเขาก็ต้องรักษา อันนี้ชาติไทยของเรามันเป็นอย่างนั้น
อย่างประเภทที่ว่าเนื้อร้ายที่เขากำลังเข้ามาทำลายชาติไทยของเรานี้ ชาติไทยต้องตัดออกๆ ไม่ตัดออกไม่ได้เมืองไทยจม เขาตัดเนื้อร้ายออกเขาไม่ได้ทำลาย เขาตัดเนื้อร้ายออก อันนี้เป็นเนื้อร้ายต่อชาติ ต่อศาสนา ต่อพระมหากษัตริย์นู่น เป็นเนื้อร้ายน้อยๆ เมื่อไร เนื้อร้ายต่อคนทั้งชาติ ต่อศาสนา ต่อพระมหากษัตริย์ เพราะฉะนั้นผู้รักษาชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ จำเป็นจะต้องรักษา วิธีไหนไหนที่จะเป็นไปเพื่อความปลอดภัยของส่วนใหญ่ก็ต้องรักษา อันไหนที่ควรตัด ควรผลักควรดันออกยังไงก็ต้องทำไป นี่เป็นหน้าที่ของผู้รักษาชาติบ้านเมืองเขาทำกันอย่างนั้น ทีนี้คนชั่วทั้งหลาย มหาโจรทั้งหลายจะมากลายเป็นใหญ่เป็นโต เป็นคนดิบคนดี เป็นเจ้าอำนาจบาตรหลวง มาเหยียบเจ้าของสมบัติคือคนไทยทั้งชาติมันไม่ถูก ไม่ถูกก็ต้องบอกไม่ถูก เอาละจบแค่นี้เสียก่อน
(คณะชาวสิงคโปร์มาทำบุญ) ดูเอานะ มาวัดนี้ก็ได้เทศน์ให้ฟังทุกแบบทุกฉบับแล้ววันนี้ ให้ได้ไปฟังกัน นี่ละเสียงธรรมเป็นอย่างนี้ เสียงธรรมจะไม่มีนั้นมีนี้ ไม่มีลูบหน้าปะจมูก จะเดินตรงแน่วไปเลย เพราะธรรมเหนือทุกอย่างแล้ว นี่เราเอาธรรมมาพูด วันนี้ก็เอาแค่นี้ละหรือมีอะไรอีก (ไม่มีครับ)
เมื่อวานนี้ก็ไป โอ๊ย ไกลนะ นี่ละความสงสาร โรงพยาบาลนี้อยู่ภักดีชุมพล เลยจังหวัดชัยภูมิไปอีกตั้ง ๘๐ กิโล ไปถึงจังหวัดชัยภูมิก็ ๒๓๘ หรืออะไร จากนี้ไปถึงชัยภูมิดูเหมือน ๒๓๘ จากนั้นไปอีกเลยไปอีกดูเหมือน ๘๑ กิโล นี่ละด้นดั้นเข้าไปในป่าในเขา ภักดีชุมพลกับเทพสถิตสองโรงเข้ามานี้เราให้เป็นพิเศษ กับโคราช อุตรดิตถ์ อุบล ๓ จังหวัดนี้เราให้พิเศษ ไม่ว่าโรงพยาบาลใดมาเราให้เป็นพิเศษ พิเศษก็คือให้เสมอกันหมดในความพิเศษ ถ้าธรรมดาก็ให้เสมอทั้งหมดในธรรมดา เมื่อวานนี้ไปถึงนู้นกำลังจะบ่ายโมง ออกจากนี้ ๙ โมง ๑๕ นาที ไปถึงนู้นดูว่ากำลังจะบ่ายโมง ไกลขนาดนั้นละ ไม่หยุดที่ไหน ไปแวะที่เขาสวนกวางเอาไก่เอาอะไรๆ ไป
รถเราก็แข็งแรงด้วย แต่รถมันเต็ม เราไปไหนไม่ว่างแหละเรื่องรถนี่ แน่นทีเดียว ขนใส่เรื่อยๆ นี้ก็คืออำนาจแห่งความเมตตา อะไรก็มีแต่อยากได้ๆ อยากได้ไปทานไม่ใช่อะไรนะ เมื่อวานนี้ก็แน่นเลยจะเอาอะไรก็ไม่ได้ มองเห็นของเขาขายตามฟากทางที่สมควรจะเอาไปได้ก็เอาไปไม่ได้ พอไปถึงนู้นมอบให้แล้ว ปัจจัยก็ให้ ๑๕,๐๐๐ เป็นเงินสด ไปโรงไหนก็ได้ให้ๆ เพราะสงสารมาก แต่ก่อนทางโรงพยาบาลเรานี้สั่งมาว่าจะให้เงินเขาเท่านั้นๆ ทีนี้เขาก็ไปสั่งพวกหยูกพวกยาเข้ามา จำนวนเงินเป็นล้านๆ เสร็จแล้วไม่มีเงินให้เขา ที่ไปติดคุกอยู่เดี๋ยวนี้ไอ้ตัวเขมือบเก่งๆ ตัวมันติดคุก เอาเสียโรงพยาบาลแหลกไปหมดเลย บอกมาแล้วมันเอาเข้าพุงมันหมดไม่ได้เอาออกไปโรงพยาบาล
ครั้นบอกมาแล้วเขาก็สั่งซื้อพวกหยูกพวกยา พวกโรงพยาบาลเขาสั่งซื้อ แล้วทางโน้นบอกว่าไม่มีเงินมาให้ ขาดสะบั้นไปเลย เราตามช่วยนี้แหมไม่ใช่น้อยๆ เป็นล้านๆ เราช่วยตามโรงพยาบาลต่างๆ น้อยเมื่อไร นี่เปิดออกเสียวันนี้เรื่องยาอันนี้เอง คนหนึ่งกิน แล้วพวกนี้ก็เดือดร้อนละซิ ไปซื้อยาตามที่ทางโน้นเขาสั่งมาว่าจะให้เงินเท่านั้น ทางนี้ก็ไปซื้อยามา ครั้นซื้อมาแล้วเงินไม่ได้เลย พวกนี้ก็ติดหนี้ เราก็สงสาร ทางโรงพยาบาลติดหนี้เขาจะทำยังไง เราก็ต้องไปตามเสาะ โรงพยาบาลไหนติดเท่าไรๆ จ่ายให้เป็นล้านๆ เรื่อยไป โอ๋ย เป็นหลายล้านนะไม่ใช่ธรรมดา นี่ละวัดป่าบ้านตาดทำอย่างนี้ ท่านทั้งหลายฟังเอา เราช่วยอย่างนี้ ช่วยทุกแบบทุกฉบับ ไม่มีอย่างนั้นให้เราก็ให้อย่างนี้ ไปโรงไหนเราก็ให้โรงละหมื่นหรือหมื่นกว่า แล้วแต่มันจำเป็นที่จะปุบปับยังไง แบบปุบปับเราก็ช่วย ธรรมดาเป็นอย่างนั้น
เมื่อวานนี้ทั้งวัน มาถึงนี่เกือบห้าโมง รถวิ่งเร็ว ๓ ชั่วโมงกับ ๒๓ นาที รถวิ่งไม่หยุดเลยนะ รถเราดีด้วย แน่นหนามั่นคงด้วย เร็วด้วย ถึง ๓ ชั่วโมง ๒๓ นาที ไกลขนาดนั้นละ มันเลยโคราชไป ถ้าไปทางโคราชก็เลยโคราชไปขนาดสูงเนิน ไกลขนาดนั้น แล้วเราไปยังกลับด้วยนะ สองโรงนี่หนักมากเราได้ไปบ่อย แล้วเมื่อวาน บ้านเขว้า เขาก็มารับรถยนต์จากเรา เราสั่งรถยนต์มาให้คันหนึ่งเขาก็มารับ เราไปทางมันผ่านไปนั้น บ้านเขว้า แล้วหนองบัวระเหว แล้วก็เข้าภักดีชุมพล แต่เขามาที่นี่เราไม่บอกนะ เราจะไปไหนเราไม่บอก เฉย ทางนี้ก็จัดให้เขา เอารถให้เขาแล้วก็เอาของใส่รถเต็ม แล้วก็เติมน้ำมันให้
ไม่ว่าโรงพยาบาลไหนมา เติมน้ำมันให้ทุกคันรถทุกโรงเลยๆ เดือนหนึ่งหมด ๕ แสนกว่าเฉพาะน้ำมัน ฟังซิเราทำอย่างนั้นกับโลก เราทำแบบแบมือไม่เคยมีกำ แบด้วยความเมตตาสงสาร ไปไหนไปด้วยความสงสารทั้งนั้น ยากลำบากขนาดไหนเราก็บึกบึนไปๆ อย่างนั้น ยิ่งแก่เท่าไรยิ่งลำบากเท่าไร เรื่องความยุ่งนี้ยิ่งหนักเข้าๆ เมื่อวานนี้ออกจากนี้ไปกุฏิ ตามไปสองสามพวก พอตามขึ้นไปก็ไล่ลงเดี๋ยวนั้นเลย ทั้งหมอทั้งยาจะเอาไปรักษาเรา ไล่นี้ลง นั้นขึ้นมาอีก ไล่ลงอีก แล้วขึ้นมาอีก ไล่ลงอีก เราก็เดินลงเรื่อยไล่ลงเรื่อย มีห้าพวกสิบพวกไล่ลงหมด เป็นเวลาที่จะไล่เพราะเราจะขึ้นรถไปแล้ว ทางที่จะไปไกลขนาดไหนเราคำนวณเรียบร้อยแล้ว ก็คิดดูซิบ่ายโมงไปถึงนั้น
เมื่อวานนี้เป็นวันไล่ จากนี้นึกว่าจะแล้วไม่แล้วนะ มันตามไปอีกไปนู้น ไล่ทางนู้นอีก กลับมานี่มันไปตกทะเลไหนไม่รู้แหละ สามสี่พวกที่ถูกไล่เมื่อวานนี้ เป็นอย่างนั้นนะ ไม่มีเวลาว่างนะเรา โถ หนักมาก
(ถวายทอง ๒ บาทค่ะ) เออ พอใจๆ ทองกำลังไหลซึมเข้ามา ขอให้พี่น้องทั้งหลายทราบทั่วกันทองในคลังหลวงเรายังบกพร่องอยู่มาก ที่เราได้เป็นกอบเป็นกำก็เป็นที่พอใจแล้ว ได้ทุกสัดทุกส่วนไม่บกพร่อง แต่เวลาเราไปมอบเข้าแล้วในคลังหลวงอันเป็นคลังใหญ่นั้นรู้สึกว่าบกพร่องอยู่มาก จึงขอให้พี่น้องทั้งหลายพยายามหากันมาอย่างนี้แหละ ค่อยไหลซึมเข้ามาๆ เราจะรวมทองเหล่านี้เข้าสู่คลังหลวงอีก เพื่อให้เพิ่มเติมเข้าไปๆ ถ้าขาดก็ขาดไปเลยอย่างนี้ไม่ดีเลย จะบกพร่องตลอดไป ควรจะได้เวลานี้ละ เวลานี้เรากำลังช่วยชาติก็ควรจะให้ได้ พี่น้องทั้งหลายจำเอานะ เอาละให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz |
