| เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๓๐ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
มหาเถรสมาคมทำอะไรอยู่
ค่อยไหลซึมมาเรื่อยแหละทองคำ ค่อยไหลซึมเข้ามาเรื่อยๆ เราก็ต้องการอย่างนั้น ส่วนใหญ่ผ่านไป ส่วนย่อยก็ค่อยไหลตามกันมา เพื่อคลังหลวงของเราจะค่อยเต็มขึ้นมาๆ เวลานี้ก็ดูว่าได้หลายกิโลแล้วนะ ตอนไปมอบทองที่กรุงเทพคราวที่แล้วนี้ดูว่าได้ไม่ต่ำกว่า ๑๐ กิโลแล้ว ทางนี้เอาไปบวกกับทางโน้นถามแล้วดูว่าได้ไม่ต่ำกว่า ๑๐ กิโล นี่ละมันจะค่อยไหลซึมเข้าไป ได้มาทีละเล็กละน้อยๆ มันก็เพิ่มเข้าไปๆ ทองคำเรามีความหนักแน่นมากนะ หวังมากหนักแน่นมากที่จะพยายามหาทองเข้ามาเพิ่ม ทองที่มีอยู่มีจำนวนน้อยมากเราจึงเป็นกังวล แต่ไม่กังวลเหมือนครั้งแรกที่จะตกทะเลนะ กังวลใหญ่ผ่านไปแล้ว กังวลเล็กมันก็ยังมี เพื่อเป็นเครื่องประกันชาติไทยของเราแล้วยังไม่แล้ว การทำมาค้าขายอะไร ติดหนี้ติดสิน นี้เป็นเครื่องประกันๆ แล้วเดินได้สะดวก ถ้าอันนี้ไม่มีไม่ได้นะ เราจึงต้องได้พยายามหาทองคำให้ได้มากๆ
แต่ที่ได้มาแล้วก็สมควรไม่มีที่ต้องติ ได้ตามจำนวนที่เราต้องการทุกสัดทุกส่วนแล้ว ทีนี้เมื่อเป็นโอกาสอันดีอย่างนี้ เราก็อยากให้เป็นประเภทที่ไหลซึมทีละเล็กละน้อยเข้ามา ไม่ให้ขาดเสียทีเดียว ค่อยไหลซึมเข้ามาๆ นี่ก็ดูว่าจะไม่ต่ำกว่า ๑๐ กิโลแล้วละ คือที่ได้มาทีหลังๆ นี้เราไม่ได้หลอม เก็บไว้เฉยๆ เพราะทองคำที่เราจะมอบนั้นมันพอแล้ว กำหนดพอแล้ว อันนี้เศษก็เก็บไว้ๆ จนกว่าจะพอหลอมเมื่อไรเราก็หลอม หลอมแล้วก็เก็บไว้อีก พอมอบเมื่อไรก็มอบเลย ให้เป็นวรรคเป็นตอนไปอย่างนี้
เมื่อวานนี้ทางร้อยเอ็ดก็มา ศาลาใหญ่แน่นหมดเลยนะ จังหวัดร้อยเอ็ดมารวมหลายอำเภอ พระก็มาก ประชาชนก็มาก ท่านศรีรู้สึกว่าจะทรุดนะ ทรุดมากแล้ว ไปไหนมาไหนดูเหมือนคนอายุ ๑๒๐ ปี อ้าว จริงๆ ทรุดมาก เราดูก็รู้ ท่านเมตตาสัตว์เลยเข้ากับเราได้สนิท อย่างวัดป่าหลวงตาบัวก็เหมือนกัน ไม่งั้นไม่สนิทนะ มีพวกสัตว์นี่ประสานเข้ามา ท่านก็รักสัตว์ เราก็รักสัตว์ พอประสานกันได้ ถ้าไม่มีสัตว์เข้ามาประสานไม่ได้นะ ขนาบเอาหลงทิศไปเลย ผิดข้อไหนๆ มันเคยอยู่ด้วยกันมาแล้วนี่ ใส่เปรี้ยงเลยเรา ไม่ควรสนิทไม่สนิท โน่นน่ะเราไม่เหมือนใครนะ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเอาจริงเอาจังมาก การปฏิบัติต่อตัวเองก็เอาจริงเอาจัง ทีนี้เพื่อนฝูงที่มาอยู่ร่วมกัน มีอะไรที่มาเกี่ยวโยงกัน มาขัดกันตรงไหนๆ นี้มันสนิทใจไม่ได้ พอดุดุเอาเลย เป็นอย่างนั้น
ท่านจันทร์ที่วัดเมืองกาญจน์นั้นก็อยู่นี้อย่างน้อย ๖ ปี ปฏิบัติใกล้ชิดติดพันกับเราตลอดตั้งแต่วันบวชเข้ามาอยู่วัดนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างท่านใกล้ชิดกับเรากับกุฏิเรามาก ที่จะให้คุ้นกันคุยกันกับเรานี้ไม่มีละกับเราน่ะ แต่หากข้อวัตรปฏิบัติเกี่ยวข้องอะไร ท่านมาทำของท่านโดยไม่เกี่ยวกัน ท่านมาทำของท่านเองท่านจันทร์นี่ พอออกจากนี้ไปก็ไปเมืองกาญจน์ พอไปเมืองกาญจน์แล้วก็พอดีเขาถวายที่ที่ท่านอยู่ทุกวันนี้ เมื่อเขาถวายที่แล้วเราก็คิดดูในย่านนั้น ถามเรื่องวัดพระกรรมฐาน วัดภาวนา อยู่ที่ไหนๆ บ้างแถวนี้ บอกว่าไม่มี ก็พอดีสถานที่นั่นเหมาะสม ถ้าเรารับแล้วก็จะมีพระอยู่ที่นี่ก็ดี เราจึงได้ตกลงรับเขา เมื่อรับแล้วก็สั่งท่านจันทร์มาหา ท่านจันทร์ท่านอยู่ติดกับพม่าโน่น เป็นป่าลึก เขาเรียกทุ่งนเรศวร สัตว์ป่าเยอะที่ท่านอยู่ พอท่านมาแล้วก็ถามท่านเรื่องราวที่อยู่ทางโน้นมีพระอยู่ยังไงต่อยังไง ถ้าสมมุติว่าให้ท่านมาอยู่สถานที่นี่ซึ่งเขาถวายผมแล้วนี้ ท่านจะขัดข้องไหม ท่านบอกว่าไม่ขัดข้อง นั่นละเรื่องราวมัน จึงได้รับ แล้วให้ท่านจันทร์มาอยู่แทนเรา จึงกลายเป็นสำนักหนึ่งขึ้นมาที่นั่น
ชื่อก็ชื่ออย่างนั้นแหละ ไอ้ชื่อจรวดดาวเทียมมันก็เต็มโลกเต็มสงสารอยู่แล้ว อันนั้นเอาชื่อของเราไปใส่นั้นว่า วัดป่าหลวงตาบัว พอ ไม่ต้องมายุ่งอะไร แหมมันขวางจริงๆ นะถ้าพูดถึงเรื่องขวาง ธรรมกับโลกนี้แหมมันขวางกันเอาอย่างหนัก ถ้าเป็นแบบโลกนะ แต่ธรรมท่านไม่มีอะไรนี่ ขวางเหมือนไม่ขวาง หากรู้ชัดๆ การตั้งชื่อวัด ชื่อว่าอะไรๆ ก็ตาม พอถามชื่อว่าอะไร ชื่ออยู่จรวดดาวเทียมนะ แต่เจ้าของอยู่ใต้ก้นนรก นี่ซิมันขวางมันดูไม่ได้ ประสาชื่อตั้งอะไรก็ตั้งเป็นไรไป ขอให้ทำตัวให้เป็นคนดี หลักอยู่อย่างนั้นต่างหากนะ เราหมายความอย่างนั้น ต้องการหลักเกณฑ์คือตัวเองให้เป็นคนดี ไอ้ชื่อนาม แม้แต่ไก่มันก็มีชื่อ สำคัญอะไรกับชื่อของมันโดยเจ้าของไม่สนใจจะปฏิบัติตัวให้ดี ตั้งไปเท่าไรก็อย่างนั้นแหละ มันฟังไม่ได้นะกับธรรม นี่ละที่ว่ามันขัดกัน มันขัดอย่างนี้
ธรรมท่านมุ่งหลักเกณฑ์ หลักเกณฑ์ไม่ว่าอะไรให้ดีๆ อยู่ตรงนั้น ส่วนที่ตั้งชื่อตั้งนามอะไรนอกๆ ไปอย่างนั้นไม่สำคัญยิ่งกว่าตัวประธาน คือตัวของเราเองขอให้เป็นคนดี จะตั้งว่าอย่างไรก็ช่างไม่ได้สนใจนะ มันสนใจแต่ภายในมากกว่าภายนอก ขอให้ภายในดี ตั้งไม่ตั้งชื่อก็ไม่เห็นมีอะไร ตั้งพอเรียกกันรู้กันเท่านั้นเอง นี่ไม่ใช่อย่างนั้นนะ เอาเป็นเนื้อเป็นหนังจริงๆ ไอ้ลมปากนี่ ลมๆ แล้งๆ มาเอาเป็นเนื้อเป็นหนัง ส่วนที่จะเป็นเนื้อเป็นหนังกลายเป็นของเหลวไหลไปหมด สมัยทุกวันนี้มันเป็นบ้าตั้งชื่อตั้งนาม ลองถามดูซิชื่อไหนต่อชื่อไหนมันฟังไม่ได้นะ ขวางขนาดนั้นละ คือกิเลสมันชอบยอเอาเหลือประมาณจนลืมเนื้อลืมตัว กิเลสชอบยอชอบยก จมอยู่โน้นก็ให้ยกขึ้นมา กิเลสเป็นอย่างนั้น ธรรมท่านไม่ได้เป็นอย่างนั้น ตามความจริงๆ นี่ซีมันขัดกัน
ขอให้ทำตัวให้เป็นคนดี อยู่ที่ไหนอย่าให้ผิด รักษาตัวตลอดเวลา นั่นคือความดีประจำตัว ไอ้ชื่อไอ้เสียงตั้งอย่างไรก็ตั้งไปอย่างนั้นแหละ อย่างเขาตั้งยศตั้งศักดิ์เป็นบ้ากันอยู่พระปัจจุบันนี้ กำลังเป็นบ้ายศเห็นไหมล่ะ เมื่อวานนี้ก็เทศน์ไม่ใช่เหรอ มันน่าเทศน์ไม่เทศน์ได้ยังไง มันขวางธรรมขนาดนั้น พระพุทธเจ้ารับสั่งให้อยู่ในป่าหาอรรถหาธรรม ซึ่งเป็นคุณสมบัติอันเลิศเลอๆ ไล่เข้าไปหาคุณสมบัติอันเลิศเลอๆ เพื่อตัวเองๆ ไปบำเพ็ญตัวเองให้ดีๆ นี่คือหลักเกณฑ์ของพระพุทธเจ้าสอนโลกสอนอย่างนั้นแหละ คือให้ปฏิบัติตัวให้ดีๆ เรื่องชื่อเรื่องเสียงอะไรท่านไม่เห็นสนพระทัย พระพุทธเจ้าไม่สน อย่างท่านตั้งนี้ก็ไม่ใช่ตั้งเพื่อพระอรหันต์นั่นนะ จุดมุ่งหมายท่านไม่ได้ตั้งเพื่อพระอรหันต์องค์นี้ มีชื่อมีเสียง มีเกียรติคุณความดีเพิ่มขึ้นอย่างนั้นอย่างนี้ท่านไม่มี ตั้งนั้นเพื่อโลกทั้งหลายที่เขาอยู่ในแดนสมมุติให้เขาได้กราบไหว้บูชาท่าน ว่าเลิศในทางนั้นๆ องค์นั้นเลิศทางนั้นๆ ท่านเลิศจริงๆ ไม่ได้เลิศตั้งแต่ชื่อนะ
พระพุทธเจ้าตั้งสาวก ๘๐ องค์ เรียกว่าเอตทัคคะ เลิศไปคนละทางๆๆ คือเด่นไปคนละทาง บรรดาสาวกอรหันต์ที่สิ้นกิเลสแล้วล้วนๆ ด้วยกัน องค์นี้มีนิสัยวาสนาเด่นทางนี้ๆ ท่านก็ตั้งตามนิสัยวาสนาที่เด่นในทางใดของผู้นั้น ที่ได้ตั้งความปรารถนามาเป็นความดีประจำตนขึ้นมาแล้ว ท่านก็ตั้งให้เด่นในทางนั้นๆ ไปอย่างนั้น ท่านตั้งไว้ไม่มีเสียหายอะไร
ทุกวันนี้มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น เลวเท่าไรตั้งให้ดีขึ้น ดูซิพระนำหน้ากองทัพไปหาฆ่าคน ทำลายคน เป็นข้าศึกสงครามที่พุทธมณฑล วันที่ ๙ เดือนอะไร (เดือนกรกฎาคมครับ) มันปักลึกมากทีเดียวเพราะไม่เคยเห็นในชีวิตหลวงตาบัว พระออกเป็นแนวรบเหมือนโลกนี้ มันเลวกว่าโลกน่ะซิ มันเคยมีที่ไหน พระไม่ใช่ธรรมดาเป็นมหาเปรียญเสียด้วย ยิ่งขายหนักลงไปๆ ดูซิรูปอะไรแขวนคออยู่นั่น มันเลวกว่าหมาอีก เจ้าของยัง โอ้ เย่อหยิ่งหนักอยู่นะนั่น คนอื่นดูมันดูไม่ได้ นี่ละเข้าไปเป็นหัวหน้าทัพทำลายคนดี พระดี สิ่งที่ดีทั้งหลายให้พินาศ ยกความชั่ว ความเลวร้ายของตน ซึ่งเป็นเหมือนส้วมเหมือนถานนี้ไปเหยียบทองคำธรรมชาติคือธรรมของพระพุทธเจ้าให้แหลกหมด แล้วเอามูตรเอาคูถขึ้นไปแทนที่ ใครจะกราบได้ลงคอ
นั่นละเอาความชั่วไปประกาศในวันนั้น ดูกันซิน่ะมันดูได้ไหม พระเราเลวขนาดไหน เลวขนาดนั้น นี่เป็นยังไงก็ไม่ทราบเรามันอดคิดไม่ได้นะ ตั้งผู้ใหญ่ๆ ปกครองกันเป็นขั้นเป็นตอนๆ เด็กในบ้านผิดถูกประการใดพ่อแม่ชำระเรื่องราว เด็กในโรงเรียนเด็กคนไหนๆ อยู่ชั้นไหนผิดถูกประการใดครูเป็นผู้รับผิดชอบ เรียกมาไต่สวนเรื่องราวเป็นอะไรๆ นั่น มันเป็นขั้นๆๆ อยู่ในบ้านเป็นผู้ใหญ่บ้าน ลูกบ้านผิดอะไรต่ออะไรนี่ก็ต้องชำระกันตามขั้นตามตอนเพื่อความสงบร่มเย็น เป็นบทเป็นบาท เป็นรากเป็นฐาน เป็นประเพณีอันดีงามต่อไป นั่น ท่านปกครองกันอย่างนั้น
ทีนี้พระเรานี้ตั้งมันมีกี่คณะล่ะ ฟาดตั้งแต่เจ้าคณะตำบล เจ้าอาวาสไปแล้ว เจ้าคณะตำบล-อำเภอ เจ้าคณะจังหวัด เจ้าคณะภาคนั้นภาคนี้ แล้วตั้งชื่อก็ตั้งตั้งแต่ไหนแต่ไร อันนี้มันยกทัพไปเป็นมหาโจรทำลายทั้งชาติ ทั้งศาสนา บุคคลผู้ดีทั้งหลาย ให้เป็นฟืนเป็นไฟไปในพุทธมณฑลวันนั้นได้พิจารณากันยังไงบ้าง เราอยากถาม อันนี้มีพ่อมีแม่ไหม มีขื่อมีแปไหม มีผู้ปกครองไหม ถ้ามีผู้ปกครอง ผู้ปกครองพิจารณากันว่ายังไงบ้าง อย่างนั้นมันถึงถูกนะ
แล้วยังจะเสริมให้ทำชั่วอยู่นี้ มิหนำซ้ำตั้งยศให้กัน เพราะทำความดีความชอบ ความดีความชอบคือการฆ่าคน ฆ่าคนดี ฆ่าพระดี ทำลายผู้ดีทั้งหลายนี้คือความดีความชอบของคนที่เลวประเภทนี้ พวกนี้ เข้าใจไหมล่ะ นี่เราก็ยังไม่ได้ถามดูว่าได้ปฏิบัติกันยังไงบ้าง ในฐานะที่ว่ามีผู้ปกครองเป็นขั้นๆ ขึ้นไป ได้วินิจฉัยยังไง หรือไม่ผิดเหรอ เราไม่ได้เป็นเจ้าคณะอะไรยังอดคิดไม่ได้วะ โอ๋ย เลวจริงๆ น่ะ พวกนี้เลวมากที่สุดเลยเชียว จนดูไม่ได้ สะดุดเรื่อย ได้นำมาพูดเรื่อย
พวกนี้ที่เป็นหัวหน้ามหาโจรทำลายชาติ ศาสนา ได้รับตั้งสมณศักดิ์ เลื่อนสมณศักดิ์ขึ้นเป็นนั้นเป็นนี้เพราะเขาเด่น เด่นอย่างนี้ฟังเอาซิ เวลานี้มันเสกสรรปั้นยอพวกมูตรพวกคูถที่เหม็นคลุ้งไปทั่วประเทศนี้ขึ้นมาเป็นของดิบของดี ให้เป็นทองคำทั้งแท่ง แล้วใครจะกราบมันได้ลงคอพระประเภทนี้ คนประเภทนี้ ผู้ใหญ่ขนาดไหนก็ตามไม่มีใครกราบได้ลงคอ ทำไมมันทำได้พิจารณาซิ นี่ละเรื่องของกิเลสมันหนาขนาดนั้น จะเอาให้ได้อย่างใจๆๆ ความผิด ถูก ชั่ว ดี ไม่คำนึงกันเลย เรื่องมันถึงเหลวไหลไปอย่างนี้
เดี๋ยวนี้หาตั้งคนชั่วเป็นมหาโจรนั่นแหละมาเป็นความดีความชอบ เลื่อนฐานะไป พระกำลังเป็นบ้ากันหนักเวลานี้ เป็นขนาดนั้น หลงยศหลงลาภ ซึ่งเป็นที่สาปแช่งในธรรมของพระพุทธเจ้ามาดั้งเดิมอยู่แล้ว ปัดออกให้หมดสิ่งเหล่านี้ ไม่ให้เข้ามายุ่ง ไม่มีอะไรเลิศเลอยิ่งกว่าธรรม ให้สั่งสมธรรมเข้าภายในจิตใจด้วยความประพฤติปฏิบัติดีงามตามจารีตประเพณีของศีลของธรรม อย่างนั้นต่างหากให้ดี ท่านไม่ให้ไปหาของเหลวไหลมาปั้นขึ้นเป็นทองคำ ปั้นมูตรปั้นคูถเป็นทองคำมันจะเป็นไปได้ยังไง มันก็ยังมาปั้นกันอยู่อย่างนั้น เห็นไหมล่ะ มันเลวขนาดไหนคนประเภทนี้ พวกนี้น่ะ พิจารณาซิ
เราพูดเราไม่เคยสะทกสะท้านกับใคร ใครจะมาว่าอะไรเรา เราไม่เคย ถ้าสะทกสะท้านอย่างนั้นเราพูดไม่ได้ เรื่องธรรมเหนือตลอด เราตายก็ตามธรรมเหนืออยู่แล้ว เอ้าตายไปๆ เรื่องธรรมไม่ตาย เป็นของจริง ของดี ของเลิศ เลิศเลอตลอดไป ของเลวมันก็เลวอย่างนี้เรื่อยไป โอ๊ยมันทุเรศนะไม่ทราบเป็นยังไง ทุเรศจริงๆ ไปเห็นความเลวร้ายของพระ ออกหน้าออกตาในแนวรบ ข้าศึกศัตรูทั้งหลาย เขารบข้าศึกศัตรูทั้งหลายจะมาเป็นภัยต่อชาติบ้านเมืองของเขา
อันนี้ผู้เหล่านี้มีแต่ผู้ทำความดีทั้งนั้น เป็นข้าศึกต่อผู้ใด มีแต่คุณงามความดีประจำ ทำไมจึงต้องไปตั้งกองทัพทำลายพวกนี้ ถ้าไม่เลยมหาโจร เลยเปรตเลยผีไปแล้วจะเรียกยังไงกัน มันเลยสุดขีดสุดแดนแล้วเวลานี้ ไปหาตั้งคนนั้นเพื่อเอาเป็นอำนาจบาตรหลวงใหญ่ เป็นบริษัทบริวารของตัวเอง เป็นอำนาจบาตรหลวงใหญ่ เพื่อจะไปบีบบังคับใครก็ได้ เรามีอำนาจมาก นี่เรื่องความรู้ความเห็นของจิตใจที่ต่ำทราม จิตใจที่เป็นมูตรเป็นคูถ มันยกสิ่งที่เลวขึ้นมาเป็นของดี ไปหาทำลายอย่างนั้น มันดูได้ไหมคนเรา ดูไม่ได้นะกองทัพแบบนี้
กองทัพเขารักษาชาติบ้านเมือง มีทหาร-ตำรวจรักษา รักษาชาติของเขาถูกต้อง อันนี้มันไม่ได้เป็นอย่างนั้น ไปทำลายคนดี ยกตัวเป็นเจ้าใหญ่นายโต อำนาจบาตรหลวงใหญ่ๆ ป่าๆ เถื่อนๆ ขึ้นมา แล้วใครจะดูได้ มันมีแต่มูตรแต่คูถเต็มตัวมันอยู่นั้น มันอดพูดไม่ได้มันมากระเทือนอยู่เรื่อย เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นภัยต่อสังคมมากทีเดียว ทั้งทางโลกทั้งทางธรรมถือกันอย่างมากว่าเป็นสิ่งที่ไม่น่าจะให้มี เฉพาะอย่างยิ่งเช่นชาวพุทธเราและชาวพระเราเป็นไปได้อย่างนี้มันดูได้ไหมล่ะ พิจารณาซิ เลวขนาดไหน เลวจริงๆ นะ
แล้วมันก็อดคิดไม่ได้ ที่พวกกองทัพเทวทัต เทวทัตครั้งนั้นต่อสู้พระพุทธเจ้า เทวทัตครั้งนี้ต่อสู้กับศาสนธรรมของพระพุทธเจ้า อันเดียวกันนั้นแหละ พิจารณาซิ อันนั้นก็ทราบเหตุทราบผลมาโดยลำดับลำดา ทางนี้ก็เป็นเทวทัตขั้นนี้มา แล้วทีนี้มีผู้ใหญ่ผู้น้อยนะนี่ก็ดี แล้ววินิจฉัยกันยังไง ไต่สวนกันยังไง เช่นอย่างตั้งมหาเถรสมาคมขึ้นมา เพราะเป็นจุดรวมของผู้อยู่ใต้ปกครองทั้งหลายจะได้รับอุบายวิธีการต่างๆ ที่ถูกต้องดีงามจากมส.คือมหาเถรสมาคมนี้ไปปฏิบัติ แต่นี้มันไปทำกันอย่างนั้น มหาเถรสมาคมทำอะไรอยู่ เป็นยังไง ได้เอามาวินิจฉัยใคร่ครวญยังไงบ้างหรือเปล่า หรือมันไปหาตั้งแต่พวกมหาโจรเข้ามาเป็นพรรคเป็นพวก มหาเถรสมาคมก็เลยกลายเป็นมหาโจรไปด้วยกันอย่างนั้นเหรอ มันอดคิดไม่ได้นะ
นี่ก็กำลังจับเอามหาโจรใหญ่โต ที่จะทำลายทั้งชาติทั้งศาสนา จะเข้ามาอยู่นี้ นี่ถูกพระสงฆ์ไทยนั่นแหละขับออกจากสำนักงานพุทธศาสนา ว่ามาทำงานสำนักงานพุทธศาสนาจะทำศาสนาให้เจริญ มันเอาไฟมาเผาสำนักงานพุทธศาสนา ทางนี้ถึงไล่ออก จนกระทั่งถึงนายกฯ ว่าไง นายกฯจึงมาประชุมปรึกษากัน พิจารณากัน ด้วยความสุภาพของท่านนั้นแหละ ก็ลดหย่อนผ่อนผันให้กัน คือทางนี้จะขับออกจากสำนักงานฯ ทางนายกฯก็เลยมาปรึกษาหารือกัน มาพูดจะให้ออก ทางนี้ก็ขอ ขอร้องว่าขออยู่ไปถึงครบเกษียณ จะครบเกษียณเดือนกันยาหรืออะไรนี่แหละ
นี่ก็มีข้อภาคทัณฑ์กันไว้อีก ถ้ารอไปนู้นเวลาอยู่ในนี้อย่ามาก่อเหตุร้ายอะไรเกิดขึ้นในระหว่างที่อยู่นี้ แล้วมันก่อหรือไม่ก่อเดี๋ยวนี้ มันก่อพังเข้าไปๆ มันหยุดเมื่อไรพวกหน้าด้าน ทางพระก็หน้าด้านแบบพระ ฆราวาสก็หน้าด้านแบบฆราวาส เป็นมหาโจรด้วยกันได้ทั้งคู่เสมอกันเลย คือพวกนี้เอง นี้ยังไม่ได้เกษียณ สมัครเข้าไปแล้ว จะเข้าไปเป็นแกนนำอยู่ในมหาเถรสมาคม นี่ทราบแล้วนะนี่ เราคอยฟังอยู่เวลานี้ จะไปแกนนำในมหาเถรสมาคม ถ้าไปเป็นแกนนำในมหาเถรสมาคมแล้วก็เรียกว่า มหาเถรสมาคมนี้คือกองทัพใหญ่ของมหาโจรปล้นชาติปล้นศาสนา จะว่ายังไงถ้าไม่พูดอย่างนั้น จะเกิดขึ้นที่จุดนี้ ถ้าไม่ให้ไอ้นี้ออก มหาเถรสมาคมจะเป็นกองเดียวกัน จะต้องถูกฟัดกันเต็มเหนี่ยวเหมือนกัน นั่น เอาพูดอย่างนั้นซิ
ผู้รักษามีอยู่มาทำลายทำไม สมบัติของชาติ ชาติรักษาอยู่ ผู้ดีรักษาอยู่นี่ มาทำลายหาอะไร นี่ละมันเอากันตรงนี้ละนะ เราก็กำลังฟังอยู่ จะเอามหาโจรที่ขับออกจากสำนักงานพุทธศาสนา แล้วพอเกษียณแล้วจะเข้ามาอยู่ในแกนนี้ มาพูดปากหวาน มารับใช้อะไรๆ ว่างั้นนะ มาเป็นแกนนำอยู่ลึกๆ มหาภัยตัวนี้ จะเป็นผู้ชี้แจงอยู่ลึกๆ บังคับมหาเถรสมาคมให้ปฏิบัติตามตนนั้นเอง มหาเถรสมาคมก็เป็นกองทัพมหาภัย ด้วยกันอยู่แล้ว มันก็เข้ากันได้สนิท ถ้าไม่มีทางนี้ตีเข้าไปแล้วมันจะเป็น
ยังไงมันก็ต้องเอากันแหละ ให้อยู่เฉยๆ ไม่อยู่ สมบัติมีเจ้าของจะปล่อยให้มาเหยียบย่ำเฉย ๆ ได้เหรอ กำลังวินิจฉัยกัน เราพูดอย่างตรงไปตรงมาอย่างนี้ละ ก็มันรู้ชัดๆ เห็นชัดๆ ผู้ทำมันทำได้ชัดๆ อยู่นี้ ผู้พูดตำหนิติเตียนนี้เพื่อแก้เพื่อไขทำไมจะพูดไม่ได้วะ ก็เรามีสิทธิ มีอำนาจ เราเป็นเจ้าของของชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ด้วยกัน ทำไมเราเป็นผู้รักษาอยู่เราจะพูดไม่ได้ ต้านทานไม่ได้ มันต้องพูดได้วันยังค่ำ ถ้าทางนั้นทะลึ่งเข้ามา ทางนี้ก็จะทะลึ่งใส่กันล่ะซิ ปากแกมี ปากฉันก็มี หมัดแกมี หมัดฉันก็มี หมัดฉันยิ่งมีทั้งหมัดหมาด้วย เอามาช่วยด้วยก็ได้ มันจะไปถอยเมื่อไร หมัดเราหมดเราไปเอาหมัดหมามาฟัดช่วยกัน จึงเรียกว่านักสู้ เอาละ
งานท่านปัญญาเรียกว่าสมบูรณ์พูนผลทุกอย่างทีเดียว พระมาทั้งหมด ๓๙๐ วัด (สาธุ) เวลานี้ยังตัดพวกเช็คพวกอะไรยังไม่ถึงมือเต็มที่ก็มี ทางนี้กำลังเก็บรักษาไว้จะคอยทยอยๆ มันยุ่งมาก เพราะเช็คก็ไม่ใช่น้อยๆ คิดดูไปเอาธนาคารไม่พอ ต้องโทรไปกรุงเทพฯให้ทางนู้นส่งเช็คมา ประเภทต่างๆ ของเช็คมาทางนี้ เวลาเอาออกนี้ไปถวายพระมันไม่ทันก็มี เก็บไว้ๆๆ แล้วทยอยตามหลังก็มี ถวายเช็คเป็นขั้นเป็นตอนไม่ได้เสมอกันหมดนะ ขั้นตอนน้ำหนักแห่งวัดแห่งวาแห่งพระเจ้าพระสงฆ์แต่ละวัดแต่ละวามีน้ำหนักต่างกัน ทีนี้เวลาถวายไปก็จัดให้เป็นอย่างนั้นๆ ไม่ได้เสมอกันหมด มันเป็นขั้นๆ ขั้นนี้เสมอในขั้นนี้ ขั้นนี้เสมอในขั้นนี้ๆ เป็นขั้นเป็นตอนไป ก็เรียกว่าอยู่ในขั้นสมบูรณ์เต็มที่
เมื่อวานนี้ก็เอาพระมาถามอีกทีหนึ่ง เราไม่ได้แล้วง่ายๆ นะ ทำอะไร เพราะเราสั่งเสียหมดเรียบร้อยแล้ว เวลาให้พระไปจัดไปทำอะไรๆ นี้ก็เป็นหน้าที่ของพระไป พอเสร็จจากนั้นแล้วทีนี้เราก็จะตามซักถาม เรื่องราวอะไรต่อยังไง หรือจะว่าไล่เบี้ยก็ไม่ผิด เมื่อวานนี้เริ่มไล่เบี้ยแล้ว อันไหนที่บกพร่องให้ติดตามให้ถึงจุดสิ้นสุด แล้วพอกับความต้องการของเรา ทีนี้หยุดแหละ เวลานี้กำลังเคลียร์อยู่ เช็คยังไม่ถึงมือหมดก็มี ตามไปๆ ตามที่สอบถามเรื่องราวต่อกันนี้เรียบร้อยแล้ว ทางไหนยังบกพร่อง ทางไหนได้แล้ว ทางไหนยังไม่ได้ ทีนี้จะตามทีหลังละ เราก็ได้ทำอย่างสมบูรณ์พูนผล
ถามดูเรียบร้อยแล้วทุกอย่าง สิ่งของที่เอามานั้นก็เรียกว่าสมบูรณ์ ๓๙๐ วัด ก็แยกให้สม่ำเสมอกันไปหมดเลย ก็มีทางวัดนานาชาติ อันนี้ข้อตกลงอะไรก็เรียบร้อยกันแล้ว หายสงสัยแล้ว คือเราบอกเราสั่งไว้เลยตั้งแต่เริ่มแรกมา ว่าวัดนานาชาติต้องเป็นวัดที่หนึ่ง อะไร ๆ ต้องเป็นที่หนึ่ง จะทุ่มให้วัดนี้มากๆ เพราะวัดนี้มีพระมาก เราว่างั้นนะ นี่สั่งไว้แล้ว ทีนี้พระท่านก็ทำอย่างนั้นจริงๆ สุดท้ายทางนู้นรถไม่พอ ของให้ไปหมด เอาไปไม่หมด ไม่พอ คำว่าไม่พอก็ยังเป็นปัญหา เอาไปไม่หมด เรากำลังรอฟังอันนี้ ถ้าไม่พอ ของที่ตกลงให้ท่านแล้วจะปฏิบัติยังไง กำลังจะถามตรงนี้ พอดีทางนั้นก็ตอบมาเลย ว่าของเอาไปไม่หมด เอาไปได้เท่าที่เอาไปได้ ที่เหลือจากนั้นมอบให้ทางวัดทั้งหมด แล้วแต่ทางวัดจะปฏิบัติยังไง เอ้อโล่งใจ นั่นต้องเป็นอย่างนั้นซิ ถ้าทางนู้นว่าเอาไปไม่หมดเฉยๆ วางไว้นี้ ทีนี้ก็เป็นปัญหาใช่ไหม ของนี้จะให้ปฏิบัติยังไง มันต้องถามกันละซิ เพราะให้ท่านแล้วนี่ ท่านเอาไปไม่หมดแล้วมันก็อยู่จุดศูนย์กลาง แล้วจะให้ปฏิบัติยังไง แต่นี้ท่านบอกมาเลยว่า ของเอาไปไม่หมด เหลือเท่าไรมอบกลับคืนวัด แล้วแต่จะปฏิบัติยังไง ให้เป็นความสะดวกตามอัธยาศัย มันก็โล่งไปเลยใช่ไหม มันก็กลับเป็นนี้ตามเดิม ท่านก็เอาไปของท่าน ขาดวรรคขาดตอน บริสุทธิ์ไปแล้ว ถ้าหากไม่ถามอย่างนั้น ทางนี้ยังจะต้องติดตามกันอีกจะว่าไง นั่นเห็นไหม คำพูดความเป็นธรรม เป็นสัตย์เป็นจริงต้องมีอย่างนั้น นี่ก็เรียบร้อยไปทุกอย่าง
ส่วนอัฐิของท่านนั้นเราก็มอบให้พระทั้งหมด มีท่านดิ๊กเป็นหัวหน้า แล้วแต่จะพิจารณากันยังไงก็แล้วแต่ เราไม่ยุ่ง เพราะอัฐิก็คือกระดูก กระดูกของเราก็มีแล้ว เราไม่อะไรกับใคร กระดูกใครเราไม่สนใจ ตั้งแต่กระดูกเราก็รักษากันจะเป็นจะตายอยู่แล้ว จะไปหากระดูกที่ไหนมาเพิ่มเข้าไปอีก มันก็ตายละซิ เอาละที่นี่จะให้พร
รับฟังรับชมพระธรรมเทศนาของหลวงตา ได้ที่
www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th
และรับฟังจากสถานีวิทยุสวนแสงธรรม กรุงเทพฯ และสถานีวิทยุอุดร
FM 103.25 MHz |
