เทศน์อบรมฆราวาส ณ สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ

เมื่อเช้าวันที่ ๒๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗

ให้ได้รู้ธรรมภายในใจบ้าง

         วันนี้ไม่เทศน์อะไรละ จำต้นอันนี้ก็แล้วกันนะ ต้นผ้าป่าเราที่เอามาตั้งไว้เมื่อเช้านี้ให้จำเอาไว้ เราจะทำคล้ายคลึงอันนี้ละตามแต่อุบายวิธีการของใคร แต่ถือนี้เป็นหลัก ใครจะแปรสภาพไปยังไง ประดิดประดอยอะไรก็แล้วแต่ละ คือเราไม่เอาต้นผ้าป่าเป็นฟางเข้าไป อันนี้เราทำทั่วๆ ไปก็เหมาะสำหรับทั่วๆ ไปเราทำอย่างงั้น ทั่วประเทศไทย เหมาะด้วยกันหมด แต่นี้เราจะเอาเข้าสนามใหญ่ซึ่งเป็นหัวใจของชาติ โดยมีสมเด็จพระนางเจ้าและฟ้าหญิงเล็กก็จะเสด็จมาในงานนี้ เราจึงขอให้เอาต้นผ้าป่าให้มาก ให้มากเท่าไรยิ่งดี ไปประดับเสริมพระเกียรติท่านด้วย ท่านจะยังไม่เห็นที่เราไปทอดผ้าป่าทั่วประเทศ ยังไม่เคยเห็น วันนั้นให้ท่านเห็นเสียบ้าง ความหมายว่างั้นนะ

         นี่ละผ้าป่าต้นอย่างนี้ๆ เอง เราจะว่างั้น เพราะฉะนั้นจึงให้พี่น้องทั้งหลายเอาเต็มความสามารถของเรา เอาให้เต็มไปเลย เวลามาแล้วจะมีเจ้าหน้าที่ เราจะสั่งเอง เจ้าหน้าที่เป็นผู้รักษาความปลอดภัยเป็นแผนกๆ หรือเป็นแห่งๆ วางไว้เป็นจุดๆ มีอะไรวงรอบๆ และมีเจ้าหน้าที่รักษาๆ ไว้หมด เรียกว่าวางไว้ให้เรียบร้อยเลยเชียว เวลาท่านเสด็จมาท่านจะได้ทอดพระเนตร นั่นละเราจะได้เห็นท่านเขาเรียกอะไร ทางภาษาของเราเรียกว่าทรงยิ้ม นี่แย้มพระสรวล มันหลายแบบ พวกเรานี่ว่าทรงยิ้ม ภาษาของเราเรียกหัวเราะกันลั่น แน่ะมันหลายขั้น ให้ท่านได้ทอดพระเนตรบ้าง

         คราวนี้เป็นคราวยิ่งใหญ่ที่กองผ้าป่าของเรามารวมจุดนี้ ให้ดูนี้ว่างั้น เอาให้ดีนะพี่น้องทั้งหลาย คราวนี้เป็นคราวสุดท้ายของเราที่ช่วยชาติบ้านเมืองเรามา เป็นคราวที่ทุ่มกันทั้งประเทศเลย เอาอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วย ทั้งทางโลกทางธรรมช่วยกันเต็มกำลังความสามารถ วันที่ ๑๒ จะเป็นสง่างามของชาติไทยเรา เราจะออกทุกแบบทุกฉบับ ไม่ว่าอินเตอร์เน็ต หรือวิทยุ เทวทัตโทรทัศน์ จะออกพร้อมกันหมดวันนั้นทั่วโลกเลย ให้เขาได้เห็นของพี่น้องชาวไทยเรา ซึ่งออกจากความรักชาติของเรา เป็นความเสียสละเกลื่อนเวทีใหม่ที่สวนอัมพรวันนั้น ให้ได้เห็นเต็มหูเต็มตาทุกคน

         แล้ววันนั้นคนก็จะมามากด้วยนะ เราอยากจะว่าทั่วประเทศไทย เป็นแต่เพียงว่ามากน้อยอาจจะทั่วประเทศไทยมาในงานนี้ เพราะใครก็ทราบอยู่แล้ว กระเทือนไปหมดแล้วเวลานี้ เพราะฉะนั้นวันนั้นเราจึงทำให้ดี ต้นผ้าป่าเรา หรือใครจะมีอุบายวิธีการอะไรคล้ายกับผ้าป่านั้นเราก็เห็นด้วยนะ ส่วนผ้าป่านี้เห็นด้วยและสั่งด้วย เอาให้สวยงามทีเดียว จากนั้นแล้วก็ปล่อยละ การเทศนาว่าการนี่เหน็ดเหนื่อยแล้ว เทศน์หลงหน้าหลงหลังแล้ว ก็พอดีวาระที่จะหยุดละ

         สำหรับบัญชีนั้นก็ไม่นาน บัญชีเงินที่ประกาศไว้ว่ายังไม่ปิดบัญชี ต่อจากนั้นมาก็ปิดไม่นาน แต่ถึงจะปิดหรือไม่ปิดก็ตามเถอะ สมบัติเงินทองที่พี่น้องทั้งหลายบริจาคไหลเข้ามาหาหลวงตาบัวนี่ไม่ไปไหน ไม่ไปทางอื่นทางใด ลงตามจุดที่มีความต้องการ ทั้งนั้นละ เพราะเราไม่เอาอะไรแต่ไหนแต่ไรมา การเงินการทองแต่ก่อนในวัดนั้นไม่นั่นเลย มุ่งแต่อรรถแต่ธรรมอย่างเดียว คิดดูซิวัดป่าบ้านตาดตั้งแต่สร้างวัดมาจนกระทั่งป่านนี้ เราไม่ยอมให้ใครมานิมนต์พระ เราประกาศไว้ตั้งแต่เริ่มมาสร้างวัด บอกว่าพระวัดนี้จะขอความเห็นใจพี่น้องทั้งหลาย ว่าขออย่าให้พระไปรับฉันจังหันที่บ้านนั้นบ้านนี้เถอะ

         เพราะพระทั้งหลายที่มาอยู่วัดนี้นั้นมาทุกภาค ทั่วประเทศไทยด้วย และก็ทั่วโลก ประเทศนั้นมาประเทศนี้มา มาอยู่นี้ท่านมุ่งอรรถมุ่งธรรม การที่จะให้ท่านไปฉันที่นั่นที่นี่ เป็นการกังวลเสียเวล่ำเวลาที่ท่านประกอบความพากเพียร จึงขอบิณฑบาตขาดตัวไว้ตั้งแต่นู้นเลยจนกระทั่งบัดนี้ เพราะฉะนั้นวัดป่าบ้านตาดเราจึงไม่ได้รับนิมนต์ไปฉันที่ใดเลย และก็มีข้อแม้ไว้ว่า หากว่ามีความจำเป็นจริงๆ แล้วเราจะจัดให้เอง แน่ะมันก็มีข้อแม้ไว้ ถ้าธรรมดาแล้วขอผ่านอย่ามานิมนต์ท่านเลย ให้ท่านมาบำเพ็ญสะดวกสบายใจของท่านตามความมุ่งหมายที่มาหาเรา

         ท่านมาหาเราท่านไม่ได้มาเพื่อจะรับนิมนต์ฉันที่นั่นที่นี่ อยู่ที่ไหนท่านก็มี ท่านมามุ่งอรรถมุ่งธรรมต่างหาก เราก็ควรเห็นใจท่าน จึงต้องตอบรับสนองกันด้วย ไม่ให้อะไรมายุ่งเลย ให้ท่านบำเพ็ญตามความสะดวก อย่างทุกวันนี้ก็เหมือนกัน เราช่วยชาติบ้านเมืองเราก็ช่วยไป เรื่องของเราก็ทำไปๆ เรื่องของพระเราไม่ให้ใครไปยุ่งท่าน ให้ประกอบความพากเพียรเต็มเม็ดเต็มหน่วยเสมอมา หากมีความจำเป็นจริงๆ ที่ควรจะรบกวนท่าน ก็ขอร้องท่านมาชั่วระยะหนึ่ง มาช่วยปุ๊บปั๊บๆ เสร็จแล้วเลิกเลย

         ความพากเพียรในวัดป่าบ้านตาดจึงไม่มีลดหย่อนผ่อนผันตลอดมา ธรรมเป็นอย่างงั้น เรื่องอรรถเรื่องธรรมเราฝังลึกมากทีเดียว อย่างอื่นอย่างใดจำเป็นก็จำเป็นไม่ได้เป็นแก่นเหมือนเรื่องธรรม ธรรมนี้เป็นแก่นจริงๆ จึงต้องเข้มงวดกวดขัน สำหรับพระที่มาไม่ให้ท่านยุ่งเหยิงวุ่นวายกับอะไร ให้ท่านประกอบความพากความเพียรตลอดมาอย่างนี้ เราจึงมีกั้นเอาไว้ เช่นบริเวณศาลานี่ก็สำหรับประชาชน จากนี้เข้าไปถึงบริเวณ พอ ห้ามไม่ให้เข้าไปข้างใน  เพราะข้างในเรากักไว้สำหรับบำเพ็ญสำหรับพระ แต่ละองค์ๆ ท่านมีเฉพาะท่านๆ

         กุฏิในวัดป่าบ้านตาดนั้นน่ะ จะเห็นหรูหราเฉพาะรอบบริเวณศาลา หลังใหญ่นะ รอบๆ บริเวณศาลาหรูหราฟู่ฟ่า แข่งเทวดาก็ได้ หอปราสาทเทวดาไม่ทราบแค่ไหน เราว่าเราแข่งได้เลย รอบๆ นะ แต่เข้าไปข้างในละ โอ๋ยเหมือนส้วมเหมือนถาน กระต๊อบเล็กๆ ท่านอยู่  แล้วมีร้านเล็กๆ พอนอนได้ ฝาแอ้มนี้เอาจีวรขาดแอ้ม ข้างบนมุงด้วยหญ้า ทีนี้เวลาไฟป่าไหม้มา ลมพัดเข้ามา ไหม้เข้ามาในวัด ไหม้กุฏิพระที่มุงหญ้า เลยเปลี่ยนหญ้าเป็นใหม่ คราวนี้เปลี่ยนเป็นสังกะสี เปลี่ยนเป็นกระเบื้อง แต่เป็นสังกะสีแตกๆ หาเก็บเอามามุง กระเบื้องก็กระเบื้องแตกๆ หามามุง ไม่ได้หาใหม่เอี่ยมมานะ ฝาท่านเป็นจีวรขาดอยู่อย่างงั้นทั่วไปในวัดนั้น

         ที่จะไปหาหรูอย่างรอบๆ ไม่มี เราไม่สนใจ พระพุทธเจ้าพาดำเนินยังไงเดินตามแบบฉบับนั้นเท่านั้นเอง ที่ปลูกไว้กุฏิใหญ่ๆ ก็เผื่อไว้บรรดาท่านที่มาจากที่ใด ๆ จะได้อาศัยบ้างในแถวบริเวณนั้น มีหลังใหญ่บ้างพอประมาณ นอกจากนั้นไปก็อย่างว่าละ แล้วอยู่ได้สะดวกสบาย การภาวนาของท่านไม่ให้ลดให้ละ เพราะเรื่องความสุขความเจริญ ความเลิศเลอที่ไหนจะเกิดขึ้นจากการภาวนาของผู้บำเพ็ญ อันนี้เป็นหลักใหญ่ ถ้าลงมีการภาวนาแล้ว ทุกข์ทั้งหลายจะค่อยจางไป ถึงมีบ้างก็เป็นครั้งเป็นคราว

         ไม่ได้เหมือนผู้ที่สั่งสมตั้งแต่เรื่องกิเลสตัณหา พวกฟืนพวกไฟเผาไหม้ตลอดเวลา อันนี้ไม่มีอะไรดับ จะเอาเงินทองข้าวของอะไรมาดับเหล่านี้ไม่มีทาง นอกจากเป็นเชื้อเสริมไฟเท่านั้น ถ้าเป็นธรรมแล้วดับได้เลย คนมีคนจนมีความสุขถ้ามีธรรมในใจ เพราะฉะนั้นจึงต้องอบรมจิตใจให้มีความสงบตัวบ้าง เพราะใจของโลกนี้ไม่เคยมีความสงบนะ จะมีได้ด้วยการภาวนา ถ้ามาภาวนาแล้วจะปรากฏละ ไม่แง่ไหนก็แง่หนึ่งให้เป็นของแปลกประหลาดสะดุดใจขึ้นมา จนกระทั่งกระหยิ่มยิ้มย่องแล้วบืนเลยที่นี่

         ถ้าลงธรรมได้เข้าสัมผัสใจแล้วมันจะค่อยปล่อยไปหมดทุกอย่าง เพราะเรื่องรสเรื่องชาตินี้ไม่มีอะไรที่จะเลิศเลอยิ่งกว่ารสของธรรม ท่านจึงว่ารสแห่งธรรมชนะซึ่งรสทั้งปวง พอธรรมได้เข้าสัมผัสใจรสชาติอื่นๆ นั้นจะค่อยจางไปๆ รสแห่งธรรมสัมผัสใจมากน้อยมันค่อยปล่อยของมันไปเอง พอธรรมเข้าหัวใจเต็มเหนี่ยวปล่อยหมดโดยประการทั้งปวง ไม่มีอะไรเหมือน นี่ละการภาวนาเป็นจุดสำคัญมากทีเดียวในหัวใจของโลก ที่จะได้เห็นความสำคัญของตัวเองนั้นก็ให้เห็นที่นั่นละเหมาะ ให้เห็นที่หัวใจกับธรรมได้สัมผัสกันจากการภาวนา

         ธรรมดานี้ใจท่านใจเรามันเหมือนกันหมด มันมีแต่ส้วมแต่ถานเต็มหัวใจ ความโลภก็ขี้โลภ ขี้โกรธ ขี้หลง ราคะตัณหา มีแต่ไฟทั้งนั้นเผาอยู่นั้น แล้วไม่มีน้ำดับไฟมันก็เผาตลอดละซี ถ้ามีน้ำดับไฟคือมีธรรม เวลาระงับดับมัน มันรุนแรงก็ระงับลง มันควรจะให้หมดไปก็หมดไปได้ ดังที่ท่านชำระไปแล้วจนถึงขั้นอรหัตภูมิ นี่คือท่านดับได้โดยสิ้นเชิง ทุกข์หมดไม่มีอะไรเหลือเลย นั่นละเรียกว่าธรรมเลิศ พากันจำเอานะ

         เราอยากให้พี่น้องทั้งหลายได้ภาวนา ให้ได้รู้ธรรมภายในใจบ้างว่าเป็นยังไง เราเกิดมาด้วยกันทุกคนไม่เคยเห็นนะเรื่องธรรมกับใจเป็นยังไง เห็นแต่เรื่องทุกข์กับใจพันกันตลอดเวลา จนกระทั่งกินไม่ได้นอนไม่หลับ บางทีเป็นบ้าเลยก็มีเพราะความคิดมาก แต่ถ้าธรรมเข้าไปสัมผัสแล้วความคิดยุ่งเหยิงวุ่นวายนี้มันจะสงบตัวเข้ามา เหมือนน้ำดับไฟ ยิ่งจิตใจมีความสงบเย็นใจเท่าไรแล้ว เรื่องราวของใจนี้จะมีน้อย เรื่องราวนี้คือเรื่องฟืนเรื่องไฟของกิเลสนั้นแหละก่อขึ้นมาเผาเรา

         พอจิตใจของเรามีธรรมเข้าไปก็เท่ากับน้ำดับไฟ ทีนี้สงบตัว เวลามีความทุกข์ร้อนวุ่นวาย คิดอะไรมาก เอ้ย วันนี้คิดมาก ไม่เอา เข้าพักจิต นี่เรียกว่าเข้าหาที่หลบซ่อน พอภาวนาเข้าไป ภาวนาเข้าไปทางนี้สงบลง  เรื่องภายนอกก็จางไปๆ หายเงียบไป เรียกว่าน้ำดับไฟ ขอให้ท่านทั้งหลายจำเอานะ พระพุทธเจ้านี่สดๆ ร้อนๆ กับทุกคนนั่นละ ขอให้เอาภาวนาเป็นเครื่องยึด หลักฐานพยานของพระพุทธเจ้าแท้คืออะไร จะได้เห็นที่หัวใจของเรา ตั้งแต่เริ่มมีความสุข ความสงบเย็นใจ จิตใจจะเริ่มแพรวพราว จะได้มองเห็นพระพุทธเจ้า แม้จะไกลบ้างมองเห็นแล้วนะ พอจิตใจมีความแน่นหนามั่นคงเท่าไร พระพุทธเจ้าใกล้ชิดเข้ามา จนกระทั่งเป็นอันเดียวกันกับใจดวงนี้

         อย่างพระอรหันต์ท่านกับพระพุทธเจ้าเป็นอันเดียวกันแล้ว ท่านจะไปหาพระพุทธเจ้าที่ไหน นี่ละการบำเพ็ญจิตใจ อย่าปล่อยใจจนเกินไปนะ ปล่อยมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์กาลไหนๆ ไม่มีใครสอนวิธีการดับฟืนดับไฟจากกิเลสคิดขึ้นมาๆ ให้เอาธรรมไปดับบ้างนะ ให้ภาวนา เราเป็นลูกชาวพุทธ เฉพาะอย่างยิ่งพระน่ะสำคัญมากเป็นอันดับหนึ่ง ประชาชนก็เดินตามหลังๆ เอาละวันนี้พูดเพียงเท่านี้ เรายังมีธุระ ต่อไปนี้จะให้พรนะ

ชมถ่ายทอดสดพระธรรมเทศนาของหลวงตาตามกำหนดการ ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th