เทศน์อบรมฆราวาส ณ สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ

เมื่อวันที่ ๑๖ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖ เช้า

ผิดต้องยอมรับ เรียกว่านักธรรมะ

         (คุณสมบูรณ์และครอบครัวถวายทองคำ ๓ กิโล ดอลลาร์ ๑๐,๐๐๐ ดอลล์ เงินไทย ๑๐๐,๐๐๐ บาท) วันนี้ขึ้นต้นได้ ๓ กิโลแล้ว สมเจตนาที่มุ่งหมายละ คราวนี้เป็นคราวที่เด็ดทีเดียว เด็ดมากทีเดียวการมอบทองคำคราวนี้ หัวหน้าพาเด็ดบริษัทบริวารต้องเด็ดด้วยกัน ถึงด้วยกัน นั่น เร่งขึ้นละทองคำเราเดี๋ยวนี้เร่งหนักเข้าๆ ทองคำเราที่ไหลเข้ามาเรื่อยๆ เลย สมกับว่าจะเอาให้เด็ด วันประกาศพี่น้องทั้งหลายจะทราบเอง ทองคำจะเข้าคลังหลวงคราวนี้มาก สมที่ว่าพวกเราพี่น้องชาวไทยทั้งหลายเด็ดทุกคน ต้องให้เห็นผลแห่งความเด็ดของเรา คราวนี้จะเห็นละ

         วันไหนว่างเราก็จะไปดูลาดยาวอีกทีหนึ่ง เพราะลาดยาวมันตึกใหญ่ นี่ได้ขู่ บุกเรื่อยนะ ขู่-บุกเรื่อย ตึกคราวที่แล้วเป็นบทเรียนของเรามากทีเดียว คราวนี้ต้องเอาอีกเหมือนกันเด็ด ผิดนิดหนึ่งไม่ได้นะ ถึงขนาดนั้นละ เขาบอกว่าเขากล้าสู้เลย สู้ด้วยความแน่นหนามั่นคงไม่มีที่ต้องติ เขาว่างั้นนะ เราก็ต้องการอย่างงั้น ถ้าเข้าจุดนี้แล้วเข้ากันได้ เราบอกอย่างงั้น ถ้าแยกจากจุดนี้ไปไม่ได้นะคราวนี้ เพราะตึกคราวนี้มันตั้ง ๓๐ กว่าล้าน ไม่ใช่เล่นนะ สองตึกนี่ ถ้าลงมาเสียคราวนี้แล้วเมืองไทยนี้ถล่มเลยแหละ เราจะเอาคนเดียวถล่ม เอาคุกเป็นตัวประกันลงนรกอเวจี เข้าใจไหม เป็นหัวหน้าลงนรกอเวจีเลย

         (เขาว่าไม่ใช่ของเขา) นี่ก็ไม่ใช่ของเราเหมือนกันเราสร้างให้เหมือนกัน (ของบริษัทเขาสร้าง) ลูกศิษย์เป็นหัวหน้ามาจับตัวนี้ไม่มีปล่อย คนไหนก็ตาม ความรับผิดชอบลงมานี้ (คราวนี้ทำแน่นหนามั่นคง) เออต้องแน่นหนา ไม่แน่นหนาไม่ได้นะ ก่อนที่จะลงมือนี้เอากันอย่างหนัก ถ้าพลาดคราวนี้ไม่ได้นะเราบอกขนาดนั้น คราวก่อนหกล้านกว่าใช่ไหมล่ะตึกหลังนั้น ดูเหมือนได้หกปีละมั้ง มันร้าวขึ้นมา เห็นท่าไม่ได้การ อธิบดีกรมราชทัณฑ์ไปถึงเราเลย ไปหาเราที่วัดนู่นเลยเชียว ไปพูดถึงเรื่องราวอันนี้ว่า ตึกร้าวหมดยังไงต้องได้รื้อแหละ ไม่งั้นมันจะทับคนตายหมด เราก็ถามเหตุผล ว่าตึกไม่ดีทางพื้นมัน เราจึงไปดู ไปดูจริงๆ นะ ไปดูหมด หมดแล้ว เอ้าๆ รื้อได้เลย เพราะดูแล้วมันดูไม่ได้แล้ว รื้อไปเลย ถ้าไม่อยากให้คนตาย ว่างั้น รื้อ

         ทีนี้เวลารื้อแล้วเราก็ให้เลย เพราะเราเป็นผู้ผิดพลาดในตึกหลังนั้น หกล้านตึกหลังที่รื้อนะ หกล้าน เราเป็นผู้ผิดพลาด เราก็แน่ใจกับลูกศิษย์ที่ไปทำให้ ทีนี้มันไม่ดี พื้นฐานมันไม่แน่นหนามั่นคงนัก เพราะฉะนั้นมันถึงทำให้ร้าว ทีนี้เวลาอธิบดีกรมราชทัณฑ์ไปหาเรา พูดเหตุผลแล้ว เราจะไปดูเอง พอไปดูแล้วก็ยอมรับเลยทันที บอกให้รื้อเลย อ้าวทีนี้รื้อ รื้อแล้วขอใหม่ เอากี่หลังล่ะ บอกว่าขอสองหลัง กี่ชั้น บอกหลังละสามชั้น ให้เลย นั่นเห็นไหมล่ะ

         เราเป็นผู้ผิดเราต้องยอมรับ อย่างงั้นจึงเรียกว่านักธรรมะ ที่อยู่ร่วมกันด้วยความรับผิดชอบ ผิด ถูก ชั่ว ดี ต้องยอมรับกันมนุษย์ ถ้ายอมรับกันแล้วอยู่ได้ ถ้าไม่ยอมรับอยู่ไม่ได้ แตก แม้แต่สามีภรรยาก็แตก เข้าใจไหม ถ้ายอมรับกันแล้วทั่วทั้งโลกนี้อยู่ด้วยกันได้ทั้งนั้น ผิด ถูก ชั่ว ดี ต้องยอมรับ เอ้า รื้อเลย ทีนี้รื้อแล้วถามเลยจะเอาสักกี่หลัง บอกขอสองหลัง ให้เลย ๆ กี่ชั้น ให้เลย นั่นเห็นไหมล่ะ เรารับโทษของเรา เราผิดพลาด ทีนี้เวลารื้อนี้ เอ้า เราให้หมดอีก ค่ารื้อถอนทั้งหมดบริเวณนี้ ถ้าของบประมาณได้ เรื่องได้ แต่ช้า ป่านนี้จะตกมาแล้วยังไม่รู้นะ ถ้าของบประมาณก็ได้แต่มันช้า

         ถ้าเราว่าจะเอา เอาเลย ถ้างั้นเอารื้อให้หมดเลย เราจะเสียค่ารื้อถอนให้หมด ฟาดเสียเกือบล้าน นู่นค่ารื้อถอนออก บริเวณนั้นหลังไหนไม่ดีที่จะปลูกใหม่ขึ้นมาให้รื้อออกให้หมดแถวนี้ ให้เขารื้อให้หมดเลย เท่าไรเราจ่ายให้เลย ฟาดนี้ โอ๋ย เกือบล้านนะค่ารื้อถอนทั้งหมดไปเกือบล้านแล้ว นั่นเห็นไหมล่ะ อย่างนั้นจึงเรียกว่านักรบซิ นักธรรมะซิ เข้าใจไหม นักเหตุผล นักกีฬา แพ้ต้องยอมรับว่าแพ้ ชนะก็รู้กันว่าชนะ อย่างนี้อยู่ด้วยกันได้ทั่วโลกเรา ไอ้ที่ผิดเท่าไรไม่ยอมรับว่าผิด มีแต่ว่าตัวถูกเรื่อยไป ตัวนี้เป็นตัวสำคัญที่จะทำลายส่วนรวมได้ไม่สงสัยนะ

         ถ้าผิดยอมรับว่าผิดอยู่กันได้ด้วยกันมนุษย์เรา มนุษย์เราจะอยู่ด้วยกันด้วยความรับผิดชอบด้วยกัน ใครผิดบอกว่าผิด ใครถูกบอกว่าถูก ยอมรับกัน เพราะฉะนั้นท่านจึงตั้งศาลยุติธรรมขึ้นมา เพื่อให้โลกได้ตั้งอยู่ในความยุติธรรมด้วยกันทั้งโลก หนีจากนี้ไม่ได้โลกแตก นี่ก็อย่างนั้นแหละ เราจึงให้เลย ตึกสองหลังนี้ก็ให้ไปเลย จากนี้แล้วเราคิดไว้แล้วไม่ผิด คือเวลาคิดอย่างนี้แล้วเขาก็เป็นโอกาสที่เขาจะได้ เขาจะขออีกแหละ ขอปลีกย่อยไปอะไรต่ออะไร ส่วนมากเราถ้าลงสร้างอะไร เช่นตึกโรงพยาบาลเหมือนกัน มีแต่ให้ปลีกย่อยไปเรื่อย ๆ อันนั้นขอ อันนี้ขอ ให้หมดกับตึกหลังใหญ่

         เช่นอย่างหลังนี้ สมมุติว่าหกล้าน มันปาเข้าไปเท่าไรก็ไม่รู้นะ ยกตัวอย่างเช่น หล่มสัก ตกลงกันเรียบร้อยค่าก่อสร้าง อะไร ๆ ทุกอย่างในตึกนี้บอก ๑๒ ล้าน เวลาฟาดเข้าไปแล้ว ๑๕ ล้าน เห็นไหมล่ะ อย่างงั้นละไปที่ไหนเหมือนกันหมดเรา เพราะจิตมันเปิดอยู่แล้วที่จะให้ๆ ๆ เพื่อเป็นประโยชน์ อะไรเป็นประโยชน์เอ้า เมื่อเรามีแล้วเอาเลย ๆ ตึกหลังนี้ก็เหมือนกันที่ลาดยาว ต่อจากนี้ไปแล้วมันจะปลีกย่อย ขออะไร ๆ เราก็ต้องให้ๆ ๆ คราวที่แล้วให้ตึกหลังหนึ่งแล้วยังไม่แล้ว ยังให้มูลนิธิอีก ๑ ล้าน คราวนี้ก็ค่อยพิจารณาเสียก่อน ควรจะให้มากน้อยเพียงไรเราก็จะให้

         วันนี้จะไปดูเจดีย์(วัดอโศการาม) เสียก่อน แต่ส่วนลาดยาวนี้ยังไม่ได้ไปดูแหละ ให้มีโอกาสเสียก่อน เพราะเชื่อแน่แล้วนายช่างทั้งหลาย ช่างที่เขาทำเราเชื่อแน่แล้ว เพราะได้ตกลงกันเรียบร้อยทุกสิ่งทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว เราก็เพียงไปดูเท่านั้น เวลานี้สร้างถึงหกเจ็ดหลังแล้วนะ ฟังซิน่ะ นี่เงินพี่น้องทั้งหลายที่บริจาคนี้ มันไหลเข้าอย่างงั้นดูเอา เดี๋ยวนี้หกเจ็ดหลังละมัง ทางพังงา กระบี่ สี่หลัง หลังหนึ่งเขากำลังพิจารณาอยู่ มอบให้ท่านคลาดที่พังงาดู แล้วควรยังไงไม่ควรยังไงนี้เราจะพิจารณาทีหลัง

         ส่วนที่สร้างแล้วเวลานี้ทางนู้นสี่หลังแล้ว ที่พังงาสามหลัง ตึกหนึ่ง โรงเรียนสองหลัง รวมสามหลัง แล้วกระบี่อีกหลังหนึ่งตึกโรงพยาบาล กำลังสร้าง เป็นสี่ แล้วห้า หก ลาดยาว เจ็ดตึกที่โรงพยาบาลโนนสะอาด แล้วกำแพงอีก นี่พร้อมกันหมดเวลานี้ จ่ายกัน หมดเท่าไรพิจารณาดูซิ นี่แหละที่ว่าเงินพี่น้องทั้งหลายมาเท่าไรไม่เหลือ มันไม่เหลือเพราะเหตุนี้ละฟังเอา และนอกจากนั้นเครื่องมือแพทย์ปลีก ๆ ย่อย ๆ ไม่ใช่ตึกนะ เวลาเรามาอย่างนี้มันก็ตกมาถึง เพราะอนุญาตแล้วสั่งๆ ๆ เรื่อย ทีนี้เวลาของตกมาแล้วก็เข้าสู่โรงพยาบาลๆ ส่วนบิลก็เข้าสู่วัดเรา พอเราไปถึงแล้วว่างปั๊บนี่เอาบิลมาตรวจดู ทดสอบ แล้วก็จ่ายๆ ๆ ไปตามบริษัทนั้นๆ

         คือเครื่องมือแพทย์มาจากบริษัทใดเขาจะบอกมาพร้อมเลย เราก็จ่ายไปตามบริษัทนั้น ๆ ๆ ส่งถึงบริษัท ๆ ไปเลย เรียกว่าไม่เคยมีเรื่องอะไรนะ จนกระทั่งป่านนี้ไม่เคย คือพอเขาส่งมา บอกบริษัทแล้วก็ส่งถึงบริษัทเรียบร้อยๆ ไปอย่างนี้เรื่อยมา  เราอุตส่าห์พยายามเต็มกำลังความสามารถที่จะช่วยพี่น้องทั้งหลาย เพราะฉะนั้นคราวนี้จึงเป็นคราวที่เด็ดของพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศ รวมในกฐินของชาติ จึงขอให้ได้ทองคำมากมายคราวนี้ คราวนี้ต้องให้ได้มาก เรียกว่ามากกว่าทุกครั้งที่เอาทองคำเข้าคลังหลวงมา

         คราวนี้จะได้เห็นละมากไม่มาก ในราววันที่ ๒๓ ๒๔ นี้ก็จะทราบ จะทราบผลออกมา คือเราแน่นอนแล้วทีนี้ ทองคำได้เท่านั้น ๆ รวมกันหมด เรียกว่าตายตัวแล้วทีนี้ไม่เข้าอีก อะไรไม่เข้าอีก เผื่อไว้ข้างหน้า ๆ  เวลาเรามอบคราวหลัง ถ้าหากว่าได้มาเต็มจำนวนพอดิบพอดีแล้วที่ต้องการนี้ ทีนี้ก็พักเอาไว้เสียก่อน แล้วทีนี้เอานี้ประกาศ เอานี้เข้าคลังหลวงแน่นอนเลย เพราะฉะนั้นคราวนี้จึงแน่ใจว่าจะได้ทองคำมาก เพราะทองคำไหลมาจากทุกทิศทุกทางนะทั่วประเทศ เดี๋ยวนี้ยิ่งเร่งไหลเข้ามาๆ เราจึงยังกำหนดไม่ได้ รอเสียก่อน

         เมื่อเช้านี้ก็พูดกับคุณชายอยู่ ว่าทองคำเราระยะนี้ได้มาเท่าไร หลอมได้อยู่เหรอ ว่าหลอมได้ เอา หลอมได้เข้าหลอมเลยนะ พอหลอมออกมาแล้ว นี่ละทีนี้นับเข้าไป ๆ พอตายตัวแล้วทีนี้ก็หยุด ไม่หลอมก็คือเก็บเอาไว้ๆ ก่อน จากนั้นก็มอบเลย ส่วนดอลลาร์มันน่าจะได้ถึงสี่แสนละมั้ง คราวนี้ดอลลาร์ไม่น่าจะต่ำกว่าสี่แสน ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้กำหนด บังคับอะไรเลย มันมาเองๆ ส่วนคราวที่แล้วบังคับกันเกือบเป็นเกือบตาย คือจะให้ได้ดอลลาร์เต็ม ๘ แสน มันขาดเท่าไรเอามาให้หมด นี่ซี นี่ก็เที่ยวหาบีบเอาทุกแห่ง เราได้มาเต็มปึ๋ง คราวนี้จะไม่บีบละคิดว่า มันก็ร่วมจะสี่แสนแล้ว ก็ยังไม่แน่นะ คอยฟังก่อน

         ไอ้เรื่องความอยากให้มันได้ถึงจุดถึงหมายนี่ละมันคอยแทรกอยู่เรื่อย บางทีก็คึกคักเอาเลย เป็นอย่างงั้น วันนี้ก็พักเทศน์ไม่เทศน์ เรามีธุระของเรา งานที่เกี่ยวกับเราน้อยเมื่อไร โถ ไม่น้อยนะ หนักมาก พูดเท่านี้ก็พอแล้วนะ

ชมถ่ายทอดสดพระธรรมเทศนาของหลวงตาตามกำหนดการ ได้ที่

www.Luangta.com หรือ www.Luangta.or.th