เทศน์อบรมฆราวาส ณ สวนแสงธรรม กรุงเทพฯ

วันที่ ๑๒ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖ [เช้า]

ดลบันดาลให้ดิ้นหาทองคำ

        เทศน์วันละสามกัณฑ์สี่กัณฑ์ โถ มันไหวยังไงนี่ว่ะ ตั้งแต่วันออกเดินทางเลยนะเทศน์มาเรื่อย ออกเดินทางเทศน์ถึงสองกัณฑ์ มาเทศน์ที่แก่งคอยหนหนึ่ง แล้วก็ในตลาดสระบุรี สอง ไม่ใช่เล่นนะ และจากนั้นก็ติดเรื่อย ๆ มา เมื่อวานนี้ก็กัณฑ์ใหญ่กัณฑ์เดียว นอกนั้นไม่ได้เทศน์ เทศน์วันละสองกัณฑ์สามกัณฑ์ ๆ ตลอด คราวนี้เป็นคราวที่เหนื่อยมากคราวหนึ่งล่ะ รู้สึกว่าคราวนี้ติดกันตลอด ไม่มีว่างตั้งแต่วันออกเดินทางมา เทศน์ดะมาตามทางเลย โถพิลึกจริง ๆ นะ คราวนี้เป็นคราวหนักมากเชียว ตั้งแต่วันออกเดินทาง ตลอดจนกระทั่งมาถึงเมื่อวานนี้ มีวันนี้เท่านั้นมีว่างวันเดียว นอกนั้นก็ไม่ว่าง ต่อเรื่อยไปเลย เหน็ดเหนื่อยซิเรา

          เอานะเราทองให้ได้มากเท่าไรก็ยิ่งย่นข้างหน้าเข้ามา ๆ เรื่อย ๆ นะ เราได้ทองมากเท่าไรคราวนี้เป็นคราวยิ่งใหญ่ของเรา  ได้มากเท่าไรเอามาเถอะเหมาะสมทุกอย่างเลย คราวนี้เป็นคราวยิ่งใหญ่ ต่อไปก็จะเบาลงไป ทองก็เบาลง กำลังของเราทุกอย่างก็ค่อยเบาลงไป เราจะให้เสร็จสิ้นภายในกะว่ากลางปีของ ๒๕๔๗ นี้ล่ะ เพราะเราเหนื่อยมากจริง ๆ ไม่ไหวล่ะ ย่นเข้ามา ๆ ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้เห็นใจก็แล้วกัน เราทนจริง ๆ นะ ทนด้วยน้ำใจของเราที่มีต่อชาติบ้านเมือง ถ้าเป็นลำพังเราไม่เอาไหนแล้วเรา ปล่อย ปล่อยมานาน

          คิดดูตั้งแต่ก่อนที่ยังไม่มีงานอะไรเลย พออายุ ๘๐ ปั๊บตัดเลย ประชุมอบรมพระนี้ขาดไปเลยทันที ไม่เอาเลย นั่น ก็เรียกว่าขาดไปเลย ทีนี้เรื่องบ้านเมืองก็เข้ามา พอทางชาติบ้านเมืองเข้ามานี้ก็เลยตั้งขึ้นใหม่เลย ยิ่งหนักกว่าแต่ก่อน คราวสุดท้ายเป็นคราวหนักมาก ในชีวิตของหลวงตาหนักมากตอนสุดท้ายนะ แต่ก่อนมาสงบสบาย ๆ มา เรื่อยมา เทศน์สอนพระก็เทศน์ตามกำหนดเวล่ำเวลา ไม่ให้ขาดวรรคขาดตอน ๗ วันบ้าง หรือ ๑๐ วันบ้างประชุมทีหนึ่ง ๆ เรื่อยมา จนกระทั่งอายุก้าวเข้า ๘๐ ปั๊บเลย พอ ๘๐ เลิกเลย อย่างนั้นนะ เลิกก็เลิกจริง ๆ ไม่เอา ไม่อบรม ไม่สอน

          ถ้าใครมีข้อข้องใจปัญหาอะไร ๆ ก็ให้มาถาม ถามได้ แต่ที่จะให้เทศน์เหมือนแต่ก่อนหยุด แน่ะ หยุดก็หยุดจริง ๆ แต่การตอบการถามปัญหาที่ข้องใจนั้นเราเปิดไว้เสมอ แล้วให้พระท่านฟังเทปฟังอะไรเอา เพราะเทศน์มามากต่อมาก ให้ฟังเทปฟังอะไรเอา ทีนี้อยู่ ๆ บ้านเมืองมันก็ชุลมุนวุ่นวายขึ้นมา สุดท้ายก็เลยร่างกายอันเก่านี่ล่ะเป็นตัวใหม่ขึ้นมา ทุกอย่างเลยหมุน หมุนขึ้นมาคราวนี้ยิ่งหนัก แล้วเทศน์ทั่วประเทศไทยเลย ไม่ทราบว่ากี่กัณฑ์ นับเอาซิ เทศน์มาได้ ๕-๖ ปีนี้แล้ว สักกี่กัณฑ์ ฟังซิ นี่ล่ะที่ว่าหนัก เราหนักตอนบั้นปลายของชีวิตหนักมากจริง ๆ เราหนักไม่มีใครทำแทนเราได้เลย เราเป็นผู้ทำหน้าที่เองนะ คือทนเอา ๆ

          นี่ก็โครงการนี้ก็ได้บอกแล้วพอสิ้นปีนี้ก็หยุดโครงการ เราหยุด เทศน์ก็เทศน์ตามอัธยาศัย จะในโครงการก็ตาม นอกโครงการก็ตาม ทีนี้ให้เป็นไปตามธาตุตามขันธ์ ตามอัธยาศัย ไม่เป็นไปตามโครงการ เพราะโครงการเราเป็นผู้ตั้งขึ้นมา เราต้องดำเนินตามโครงการ จะเอามือเขียนตีนลบไม่ได้ ทีนี้พอถึงนี้แล้วเราก็เปลื้องโครงการนั้นออก ทีนี้มาอยู่ตามอัธยาศัยล่ะ ตามธาตุตามขันธ์ เพราะฉะนั้นเรื่องอะไร ๆ จึงขอให้สรุปลงมา ๆ ให้พอดีกับธาตุกับขันธ์ของเรา มันไม่ไหวล่ะช่วยโลกก็ช่วยมานานแล้ว นี่ก็กะว่าจะให้เสร็จสิ้นในกะว่ากลางปีนี้แหละ กลางปี ๒๕๔๗ ที่จะถึงนี้ กะไว้พอเหมาะพอดี

          อย่างช้าที่สุดก็เรียกว่าไม่เลย ๒๕๔๗ แต่จะไม่ให้ถึงนั้น เราจะเร่งเข้ามา ย่นเข้ามา เพราะฉะนั้นทองคำจึงขอให้ได้มากเท่าไรยิ่งดีในระยะนี้นะ ถ้าเราได้มากระยะนี้แล้วก็ระยะข้างหน้ามันก็เบาลง ๆ เบาเป็นลำดับ ถ้าหนักซึ่งสมกับเหตุกับผลรออยู่แล้วเวลานี้ ควรจะได้ทองคำเป็นจำนวนมากจากพี่น้องชาวไทยซึ่งรวมกันทั้งประเทศทอดกฐิน มหากฐินกองหนึ่งผ่านไปแล้ว เวลานี้กำลังรวบรวมอะไรทองคำนี่สำคัญมาก ไอ้เราก็เลยสับสนปนเปไป ตะกี้นี้ก็ทะเลาะกันกับคุณชายเห็นไหมล่ะ ฟัดกันไปฟัดกันมา ทะเลาะ มันไม่ลง วกวน ทองคำมานี้ ๆ บวกกัน ลบตรงนี้ นึกว่าบวกถูกแล้วฟาดมันไปผิด อันนี้ผิดไปมากมาย เมื่อเช้านี้ทะเลาะกัน

          เมื่อเช้าก็ได้เรื่องอะไร ผิดมากมายนะทองคำคราวนี้ผิด หรือมันจะมาดลบันดาลให้พวกเราได้ดิ้นหาทองคำอีกไม่รู้นะ มันดลบันดาลอะไร ก็ต่างคนต่างบวกอันนั้นมา ครั้นเสร็จแล้วเวลามาหากันที่จะลงรอยกัน เลยไม่ลงกันเมื่อเช้านี้ ทะเลาะกันอยู่นี้สองต่อสอง เอากันซะจน บทเวลามาลงเรียกว่าผิดไปเลย มันจะต้องได้เพิ่มทองคำเข้าไปอีกล่ะ เอ้อ หรือมันดลบันดาลอะไร ให้เร่งเข้าไป ดวงชาตาของชาติเราจะเอาให้ได้เร็ว ๆ หรือ ทำไมมันมาดลบันดาลบวกเลขผิดไป เอามาใส่กันก็เถียงกันเมื่อเช้านี้ เอากันอยู่นี้

          พอเวลาลงที่ไหนได้ทองคำยังขาดอยู่อีกเยอะที่จำนวนที่เราต้องการ ยังขาดอยู่อีก แต่จะเอาให้ได้ว่างั้นเถอะน่ะ เอ้าผิดก็ผิดไปทีนี้ พอรู้ตัวแล้วพลิกใหม่ พยายามปรับเอาให้ได้ว่างั้นเถอะน่ะ นี่ล่ะมันเป็นอย่างงั้นนะ มันวกมันวน เราก็ตายใจเรื่อยมาระยะนั้น ๆ เรื่อยมา บทเวลามาทดสอบกันเอาจริง ๆ จัง ๆ เมื่อเช้านี้เลยไม่ลงกัน ผิด เอาผิดก็ช่างมันเถอะ เราค่อยพิจารณาเองล่ะ มันผิดมันพลาดไป พลาดก็ไม่มีส่วนเสีย มันจะได้เพิ่มขึ้นไปเพื่อทองคำเราจะได้หดย่นเข้ามา ถ้าสมมุติว่ามันมากคราวนี้นะคราวหน้ามันก็หดย่นเข้ามา มากก็ไม่เสียหาย เอาล่ะผิดอย่างนี้ไม่เป็นไรล่ะ คงเป็นดวงชาตาของชาติไทยเรามาดลบันดาลให้เราสองคนทะเลาะกัน ผลทะเลาะกันก็เลยจะต้องหาทองคำมาเพิ่มอีก นั่นน่ะผลที่ทะเลาะกันนะ เลยต้องได้เอาทองคำมาเพิ่มอีก คือขาดมากว่างั้นเถอะน่ะ

          ทีแรกก็หายใจสบาย ๆ มา เราก็สบายมาหลายงานอยู่นะ ตายใจมาเรื่อย ตายใจมาเรื่อย เวลาเมื่อเช้านี้มาอะไรกัน มาซักซ้อมกันอะไร สุดท้าย โอ้ย ผิดไปมากมาย เอาล่ะไม่เป็นไร แต่นี้ถึงวันมอบทองคำยังอีกหลายวัน พลิก มันจะขาดเท่าไรเอามันจนได้ จุดที่เราต้องการเอาให้ได้เลยล่ะ นี่ล่ะมันเป็นอย่างงั้นล่ะ มันผิดได้อย่างงั้นล่ะ แบบเจ้าตัวก็ไม่รู้ คุณชายก็ไม่รู้ ใครก็เข้าใจว่าถูกต้อง ๆ เวลามาบวก ลบ คูณ หาร กันจริง ๆ แล้วผิด โอ้แล้วกันนี่ว่ะ ยังไงกัน พึ่งมาทราบเมื่อเช้า ช่างมันเถอะ ค่อยพิจารณากันใหม่

          มันมาดลบันดาลอะไรก็ไม่รู้ ก็ไม่นึกว่ามันจะผิดจะพลาด บวกทองคำมาเรื่อย ๆ แล้วมันผิดพลาดไปได้ เอ้าช่าง ผิดพลาดก็ผิดพลาดเพื่อถูก เพื่อแน่นหนามั่นคง ไม่ผิดพลาดให้ล่มจม เป็นผิดพลาดเพื่อแน่นหนามั่นคง เพิ่มเติมสมบัติขึ้นไปอีก ไม่เป็นไรล่ะช่างมัน ผิดอย่างนี้ไม่เป็นไร เมื่อเช้านี้ถึงได้มาเข้าใจชัดเจนว่าขาดทองคำอยู่มาก โอ้ว่ะ วันนี้ก็จะไม่พูดอะไรมากนักล่ะ พูดเพียงเท่านั้นล่ะนะ ให้ต่างคนต่างพัก หลวงตาก็พัก พี่น้องทั้งหลายก็พัก วันนี้ไม่เอางานอะไร ปล่อยล่ะวันนี้ ทะเลาะกันแล้วก็เหนื่อยนะ พอทะเลาะกันแล้วก็เหนื่อย วันนี้พักงาน ทะเลาะกันเหนื่อยเลย ทีนี้ให้พรนะ

ชมถ่ายทอดสดพระธรรมเทศนาของหลวงตา ตามกำหนดการ ได้ที่

www.Luanta.com หรือ www.Luangta.or.th