เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด
เมื่อวันที่ ๑ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๔๖
หนังสือพิมพ์เขาเตือน
เมื่อวานนี้ทองคำได้ ๓๖ บาท ๘๔ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๑๒ ดอลล์ จากนี้เราจะกำหนดวันที่ ๓๐ พฤศจิกาฯ เราจะรวบรวมทองคำ คือกฐินที่ต่าง ๆ วัดต่าง ๆ ตามป่าตามเขา กำหนดดูว่าวันที่ ๓๐ พฤศจิกาฯเป็นวันสุดท้ายที่รวบรวม เสร็จแล้วจากนั้นเราก็ลงกรุงเทพฯ รวบรวมทองคำได้มากน้อยเท่าไรก็ลงกรุงเทพฯ แล้วรวบรวมที่กรุงเทพฯอีกทีหนึ่ง หลอม เร่ง ๆ เพราะกะจะมอบเดือนธันวา เราไปกรุงเทพฯคราวนี้ตั้งใจจะไปมอบ ผลของการทอดกฐินของคนทั้งชาติจะมอบในเดือนธันวาฯ มากน้อยเพียงไรก็รู้กันตอนนั้นนะ แต่ยังไงก็ตามคราวนี้ต้องมากกว่าทุกคราว ถ้าไม่มากเสียหมดชาติไทยของเรา คนทั้งประเทศ เอาจุดนี้นะ
คือประกาศก้องมาเป็นเวลาดูเหมือนครึ่งปี เรื่องกฐินของชาติทั่วประเทศไทย ๆ เวลากฐินผ่านไปเรียบร้อยรวบรวมแล้ว คราวนี้เป็นคราวที่จะมอบ ผลของการทอดกฐิน คราวนี้ได้ทองคำเท่าไร นี่ได้กำหนดไว้แล้วนะ คราวที่แล้วนั้นไม่ได้แน่นหนานัก แต่ได้ทองคำตั้ง ๑ ตันกับ ๒๕ กิโล หรือ ๑,๐๐๐ กับ ๒๕ กิโล นู่นไม่ใช่เล่น แล้วดอลลาร์ได้ ๔๓๒,๐๐๐ เข้าพร้อมกันกับทองคำ ที่ดอลลาร์ได้ ๔๓๒,๐๐๐ เราเอาจุดสำคัญคือว่า เราต้องการจะให้ดอลลาร์นี่ครบ ๘ ล้าน เวลามอบคราวนี้ดอลลาร์เรามีเท่าไร มีเท่านั้น ขาดอยู่เท่านั้นมันเลยกลายเป็น ๔๓๒,๐๐๐ คือมันขาดเท่าไรก็ตามกันไป จนกระทั่งได้ ๘ ล้านคราวที่แล้ว ทองคำเราได้ถึง ๑,๐๒๕ กิโล
เอาจุดนี้จุดที่เรากำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่เวลานี้นะ ดอลลาร์นี้เรายังไม่ได้พูดถึงอะไรนัก เพราะน้ำหนักมันเบากว่ากันมาก สำหรับทองคำหนักตลอด ๆ ดอลลาร์นี่ไม่ค่อยหนักเท่าไร ติดตามกันไปพอเหมาะพอดี พอเหมาะพอดี อย่างครั้งละ ๓๐๐,๐๐๐ ดอลล์ ๆ นะ ทองคำได้เท่าไรดอลลาร์ติดตามกันไป ๓๐๐,๐๐๐ ดอลล์ คราวนี้เราก็มุ่งต่อทองคำอย่างมากทีเดียว จึงว่าเอานี้เป็นเครื่องประกาศให้พี่น้องทั้งหลายเราทุกคน หัวหน้าจะพานำประกาศเลย เพราะเป็นผลแห่งการทอดกฐินแห่งคนทั้งชาติทีเดียว สมบัติเงินทองข้าวของ ทองคำมาทุกด้านทุกทางรวมกันเข้ามา คราวนี้จะให้ได้ทองคำน้ำหนัก ๑ ตัน อย่างน้อย ๓๐ กิโล เข้าใจไหม
คือคราวที่แล้วนั้น ๑ ตันกับ ๒๕ กิโล ถ้าคราวนี้ไปได้แค่นั้นเราเหลว เพราะคราวนี้ประกาศก้องอยู่เวลาตั้ง ๖ เดือน ต้องให้ได้อย่างน้อย ๑ ตันกับ ๓๐ กิโล มากกว่าคราวที่แล้วนั่นไป ๕ กิโลก็ยังพอฟัดพอเหวี่ยงกัน ก็ยังจะขายหน้าหัวหน้าอยู่นั่นแหละ แต่ก็ยอม ขายก็ยอมรับ ขายแค่นี้ไม่เป็นไรนะ ถ้าขายมากกว่านั้นไม่ได้ว่างั้นเลย ให้จำกันทุกคนนะ เราไปกรุงเทพฯคราวนี้จะมอบแหละ ทองคำเรายังไงต้องให้ได้ ๑ ตันกับ ๓๐ กิโลเป็นอย่างน้อย ขาดไม่ได้เลย เพื่อศักดิ์ศรีดีงามแห่งชาติของเรานั้นแหละจะเป็นใคร ส่วนดอลลาร์เราก็ไม่กำหนด แต่คิดว่าคงไม่ต่ำกว่า ๓๐๐,๐๐๐ มันเคยติดตามไประยะนั้น ๆ
นี่ก็วันที่ ๕ จะไปพิษณุโลก พิจิตร แล้วก็เข้าลำปางไปแวะหลวงปู่หลวงท่านเสีย ไปเยี่ยมศพ จากนั้นแล้วก็จะเลยไปค้างที่เชียงใหม่ เชียงใหม่ก็งานของหลวงปู่มั่นเรานั่นแหละ ถ้าเป็นเรื่องของหลวงปู่มั่นนี้ โอ๋ย ลงทันทีเลยเรานะ ไม่มีอะไรเลยเหลืออยู่นะกับพ่อแม่ครูจารย์มั่นนี่ มันสด ๆ ร้อน ๆ จริง ๆ เรียกว่าไม่มีอดีตอนาคต ปัจจุบันตลอด ๆ ๆ นี่ละเรื่องอะไรที่จะสร้างวัดเจดีย์หลวงน่ะ (สร้างวิหารครับ) เออ สร้างวิหารบรรจุพระธาตุอัฐิธาตุของท่านลงในที่นั่น
เริ่มแรกตั้งแต่เราไปเชียงใหม่คราวที่แล้ว พอไปถึงเขาก็มาเล่าให้ฟังทันทีเลยเกี่ยวกับเรื่องที่จะสร้างอันนี้ละ เราก็ปุบปับ ๆ ได้เงินตั้งสองล้านกว่านะ เราไปนั้นน่ะ นั่นละเรื่องของพ่อแม่ครูจารย์มั่นใส่ปึ๋งปั๋ง ๆ เลย ได้ตั้งสองล้านกว่า ก็ผ่านมา ทีนี้เสร็จแล้วจะไปบรรจุนะ เราก็ต้องไป นี่มันเป็นอย่างงั้น เรื่องของพ่อแม่ครูจารย์มั่นอยู่ที่ไหนจะติดตามเลย ๆ นี่อุตส่าห์ไปเพราะเหตุนั้นเอง ค้างที่วัดเจดีย์หลวง ดอยสะเก็ด จากนั้นก็ดูเหมือนเชียงราย ย้อนจากเชียงรายทีนี้ก็กลับเตลิดไปทางอะไร อู๊ย ลำบากมากนะคราวนี้ ไปเพชรบูรณ์ต่อกับนครสวรรค์นะ ติดเขตกันอยู่ วันสุดท้ายไปเทศน์ที่นั่นแหละ จากนั้นก็ออกเดินทางมาถึงนี่เลยในวันนั้นละ
คราวนี้รู้สึกว่าหนักอยู่มากเหมือนกันเรา ระยะเวลามันเกือบสองอาทิตย์นี่นะ ไปไม่ได้อยู่เฉย ๆ ไปสบาย ๆ ที่ไหน มีแต่เทศน์ทั้งนั้นนะ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นภาระตลอด ๆ ๆ เลย ออกวันที่ ๕ กลับวันที่เท่าไร (วันที่ ๑๗ ครับผม) วันที่ ๑๗ เหรอ มันเป็นกี่วันล่ะ (๑๓ วัน ๑๒ คืนครับ) นั่น ๑๒ คืน กับ ๑๓ วัน ของเล่นเมื่อไร คราวนี้รู้สึกว่าจะหนักมากกว่าทุกคราว พอเดือนธันวาฯเราก็หยุดเลยละที่ไปแบบนี้ไม่ไป ก็ได้ประกาศให้ทราบล่วงหน้าแล้วนะ เป็นอัธยาศัยที่นี่ ตามอัธยาศัยไม่ได้เป็นไปตามโครงการ คือโครงการนี้เทศน์ตามโครงการ กำหนดรับที่ไหนไปตามโครงการเรื่อย ๆ ๆ คราวนี้ไม่เอาแหละธาตุขันธ์ไม่ไหวแล้ว
การเทศนาว่าการก็หลงหน้าหลงหลังแล้วเดี๋ยวนี้ ทุกอย่างลดลงด้วยกันไปหมดแล้ว พอสิ้นปี ๔๖ นี้ก็หยุด หยุดอันเดียวเท่านี้แหละ คือหยุดการไปเที่ยวเทศน์ตามโครงการ แต่ส่วนบัญชีนั้นเราเปิดไว้จนกว่าว่าสมบัติของเราที่ต้องการไว้แล้ว และทราบทั่วหน้ากันได้ ๑๐ ตัน และดอลลาร์ได้ ๑๐ ล้านแล้ว นั่นละที่นี่จะเริ่มปิดบัญชี แต่คำว่าเริ่มปิดบัญชีจะไม่ปิดหมดนะ เข้าใจไหม ให้มันค่อยไหลซึมเข้ามาอีก หาจุดที่ว่ามันคี่เราก็ยังจะเอาอยู่ ที่มันคี่ที่ไม่ค่อยไหลซึมเข้ามาหาจุดตรงคี่ พอตรงคี่จบแล้วปั๊บปิดปึ๊บเลย ปรกติ อันนี้เราพูดคาดไปอย่างงั้นละ ไม่เป็นอะไรแน่นอนนักละ
ที่แน่นอนจริง ๆ ก็คือ ๑๐ ตัน ๑๐ ล้าน(ดอลลาร์) อันนี้แน่นอน ขาดอันนี้ไปไม่ได้ เมืองไทยเรานี่เหมือนว่าจมลงในทะเลเลยนะ ว่าฟื้นไม่มีความหมายว่างั้นเลย ถ้าลงอันนี้ได้ขาดไป เพราะได้ตั้งจุดมุ่งหมายแล้วว่าพอเหมาะพอดีกับชาติไทยเรา เราได้พิจารณาเต็มสัดเต็มส่วนเรียบร้อยแล้ว ทั้งทองคำ-ดอลลาร์ได้ขนาดนี้แล้วพอเหมาะพอดีกับฐานะของชาติไทยเราซึ่งไม่ใช่เป็นเมืองเศรษฐี ขนาดนี้ก็หาได้ยาก ไปหาที่ไหนมาแข่งก็หามาเราจะสู้เลยเราเป็นหัวหน้าเข้าใจไหม ถ้าต่ำกว่านี้ โอ๋ย ไม่ได้นะ เพราะฉะนั้นจึงขอให้พี่น้องทั้งหลายทราบทั่วหน้ากัน
น้ำหนักของชาติเรา น้ำหนักของศาสนาซึ่งเป็นแกนอันสำคัญอยู่ในชาติไทยของเรามีน้ำหนักขนาดไหน คุณค่ามหาศาลไม่มีอะไรเปรียบเทียบ เพราะฉะนั้นเรื่องของใครๆ ก็ตามจะเข้ามาเป็นใหญ่กว่าอันนี้ไม่ได้ ว่างั้นเลย อันนี้เหนือทุกอย่างแล้ว พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ทั้งสามพระองค์ก็อยู่ในเมืองไทย เทิดทูนกันมาสักเท่าไรแล้ว ชาติไทยของเราเป็นชาติมานานสักเท่าไรแล้ว มีแต่เรื่องหนักทั้งนั้น ฝังลึกทั้งนั้น เพราะฉะนั้นจึงถือว่าเป็นเรื่องใหญ่โตมากที่สุด เรื่องของส่วนบุคคลส่วนใดก็ตามเป็นเรื่องเล็กน้อย จะเข้ามาเป็นอันตรายต่อนี้ไม่ได้เด็ดขาดเลยเทียว อันนี้เป็นเรื่องใหญ่โตทีเดียว เพราะฉะนั้นจึงว่านำเข้ามาหนุนเพื่อเทิดชาติไทยของเราให้มีความสง่างามยิ่งขึ้น นี่ละที่ได้อุตส่าห์พยายาม ได้คิดทุกแง่ทุกมุมนะ เราไม่ได้คิดแบบพล่ามๆ พลิ่มๆ นะ คิดทุกสิ่งทุกอย่าง ดำเนินอันไหนออกไปแล้ว เปิดมากเปิดน้อยจะออกตามนั้นๆ เปิดเต็มที่ออกเต็มที่เลย ถ้าปิดไม่ออก คำว่าปิดหมายถึงว่าไม่ควร ธรรมปิด ไม่ควร ไม่ควรก็ไม่ออก ควรมากน้อยเพียงไรก็ออก
นี่ก็ได้ดำเนินมาอย่างนี้ ที่ว่าควรที่สุดก็คืออย่างที่ว่านี่ละ เต็มเม็ดเต็มหน่วยในหัวใจที่ได้พิจารณาเรียบร้อยแล้วว่า ทองคำต้องน้ำหนัก ๑๐ ตัน และดอลลาร์ ๑๐ ล้าน เต็มเหนี่ยวเลย พอดีอันนี้กับความที่มุ่งหมายได้พินิจพิจารณาไว้แล้วเต็มสัดเต็มส่วน ส่วนปลีกย่อยนั้นเราไม่เคยพูดถึงมันละ ที่ว่าส่วนคี่ๆ ก็มาพูดตอนหลังๆ นี้เท่านั้น ได้ก็เอาไม่ได้ก็ไม่เอา ไม่รบกวน แต่อันนี้รบกวนไม่รบกวน ดีไม่ดีตีกระเป๋าแตก อันนี้มันเอาหนักนะ
ความพร้อมเพรียงสามัคคีกันแสดงความสง่างามขึ้นจากบุคคลทั้งประเทศ เมืองนอกเมืองนาเขามีหูมีตาได้เห็นได้ดูทุกคน อย่าว่าแต่เพียงพวกเราอยู่เย็นเป็นสุขนะ อันนั้นสำคัญมาก จึงให้อุตส่าห์พยายามช่วยกันเต็มเม็ดเต็มหน่วย เวลานี้ทองคำเรายังไม่แน่นอนละ คือจะรวบรวมทองคำเรียบร้อยแล้ว ตอนไปกรุงเทพ จะแน่ตรงนั้น พร้อมทั้งการมอบก็จะแน่ตรงนั้น ระยะนี้ยังไม่แน่ กำลังรวบรวมทองคำ ดอลลาร์ก็มาพร้อมๆ กัน ส่วนเงินสดก็ดังที่เห็นนั่นละ เห็นไหมล่ะ มาวันละสองรายสามรายมาขอ แล้วเราจะเอาเงินมาจากไหน ไม่ใช่น้ำมหาสมุทร เมื่อวานนี้ก็สองรายใช่ไหมล่ะ รายหนึ่งก็ฟาดไปเสีย ๙๗๕,๐๐๐ รถแอมบูแลนซ์ รถพยาบาลเวลานี้ซื้ออยู่ในราคานี้แหละ สั่งเข้ามาก็ราคานี้ๆ ๙๗๕,๐๐๐ แต่ละคันๆ
เริ่มต้น ๘ แสนตั้งแต่เราเริ่มสั่งรถอันนี้มา เดี๋ยวนี้ขึ้นถึง ๙๗๕,๐๐๐ เมื่อวานนี้ก็ไป ๙๗๕,๐๐๐ แล้วมาอีกโรงร่ำโรงเรียน เราเลยไม่วินิจฉัยเลย ปัดออกทันที ไปเลยเมื่อวาน ก็มันเหลือบ่ากว่าแรงแล้วนี่ เมื่อวานซืนนั้นก็มาอีกสองหรือสามนั่นก็ดี ติดกันมาเรื่อย ก็จะได้เงินมาจากไหน ผู้มาขอขอไม่หยุดไม่ถอยนั่นซิ เราก็ได้พยายามเต็มสัดเต็มส่วนในคราวนี้หรือว่าชาตินี้ของเรา เราก็ได้ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบ ถอดออกมาจากหัวใจทุกอย่าง ไม่ได้มาพูดเฉยๆ ธรรมดาลอยๆ นะ เราพูดถอดออกมาจากหัวใจที่มีเต็มเม็ดเต็มหน่วยต่อชาติ ศาสนาของชาติไทยเรา คราวนี้เราออกช่วยชาติ เรียกว่าออกหมดเลยเทียว ชีวิตจิตใจความสามารถทุกด้านทุกทางของเราออกหมด เพื่อชาติและศาสนาของเมืองไทยเราให้ได้มีความร่มเย็นเป็นสุข เพราะอำนาจแห่งศาสนาคุ้มครองเรา เราเทิดทูนท่านตลอดมา นี้เราก็ต้องดำเนินตามครู อุตส่าห์พยายามด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคี ด้วยความเสียสละเพื่อชาติของตน เพื่อรักษาพุทธศาสนาให้แน่นหนามั่นคงขึ้นไปด้วย
ในระยะนี้ศาสนาของเราก็กระจายออกไปทั่วโลกแล้วนี่ อย่างเทศน์อยู่เวลานี้ก็ออก ทั่วโลกได้ยินทั่วกัน ออกทางอินเตอร์เน็ต ก็อย่างนั้นแหละ คนที่ไม่เคยเห็นศีลเห็นธรรม เข้าใจในศีลในธรรม ก็จะพอรู้เรื่องรู้ราวบ้าง เพราะการเทศนาว่าการของเรา เราเทศน์เต็มเม็ดเต็มหน่วย ไม่มีความสงสัยในการเทศน์ทุกขั้นธรรม ธรรมขั้นใดๆ เทศน์เต็มภูมิของธรรม ไม่มีความสงสัยว่าจะผิดไป จนกระทั่งถึงที่สุดสุดกำลังความสามารถ หรือสุดอรรถสุดธรรมเราก็เปิดออกมาหมดแล้ว กัณฑ์เหล่านี้จะอยู่ในเทปเทศน์สอนพระล้วนๆ เทศน์สอนพระนี่เขาถอดออกไปแล้ว เป็นหนังสือก็มี เป็นเทปแล้วถอดจากเทปไปก็มี เลยกลายเป็นอินเตอร์เน็ตไปละ นี่เป็นธรรมะขั้นสูงสุด ที่เทศน์สอนพระในวัดป่าบ้านตาด จากนั้นก็ค่อยลดลงๆ เทศน์แกงหม้อใหญ่ก็เป็นประเภทหนึ่ง ก็เรียกว่าเป็นธรรมเหมือนกันหมด คนเราทั้งคนจึงไม่มีอะไรว่าสูงว่าต่ำ เป็นคนทั้งคนด้วยอวัยวะทุกสัดทุกส่วนพร้อมเพรียงสามัคคีดีงามเป็นแท่งเดียวกันแล้ว เป็นแท่งแห่งมนุษย์ จะว่าสูงตรงไหนต่ำตรงไหน อะไรดีอะไรไม่ดีเป็นของมนุษย์คนนั้นด้วยกันทุกคนๆ
อันนี้ก็เหมือนกันธรรมะทุกขั้นไม่ว่าขั้นใดๆ เป็นอวัยวะแห่งธรรมธาตุทั้งนั้น นี่เราก็ได้นำมาเทศน์สอนพี่น้องทั้งหลายอย่างเต็มเม็ดเต็มหน่วยไม่สงสัย เราไปนี้เราก็จะมีเหลือแต่ตัวล่อนจ้อนไม่มีอะไร เปิดทุ่มเทให้พี่น้องทั้งหลายหมดในธรรมทั้งหลายที่ปฏิบัติมาเต็มความสามารถ ได้รู้ได้เห็นมากน้อยเพียงไรไม่ปิดไม่บัง เปิดออกหมดๆ เพราะอำนาจแห่งความเมตตา นี่เราก็ทำเต็มสัดเต็มส่วน จากนี้แล้วเราก็บอกชัดเจนแล้วว่าไม่มีปัญหาแล้วที่นี่ หายห่วงกับบรรดาพี่น้องทั้งหลายเราในเรื่องความเป็นอยู่ปูวาย ทั้งด้านวัตถุและศีลธรรม ได้สั่งสอนทุกด้านทุกทางแล้ว ให้พากันตั้งอกตั้งใจปฏิบัติดำเนิน ก้าวเดินตามศาสดาของเรา ทางด้านวัตถุเราก็จะพอเป็นพอไป แน่นหนาฝาคั่งไปโดยลำดับ ศีลธรรมก็จะมีความอบอุ่นภายในจิตใจ ทุกสิ่งทุกอย่างจะพอรู้จักประมาณกัน ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิมเกินเนื้อเกินตัว
ดังที่ได้ยินหนังสือพิมพ์เขาเตือน พวกเราเป็นยังไง หนังสือพิมพ์เขาเตือนแล้วเวลานี้ นี่กำลังพากันขนสมบัติเงินทองเข้าสู่คลังหลวงเพื่อความฟื้นฟูแห่งชาติไทยของเรา แล้วก็ทราบว่าบ้านหลังหนึ่งราคาสิบล้าน ร้อยล้าน ต่อไปจะเป็นพันล้าน นี่มันมาแย่งกับความฉุดลากขึ้น กำลังลากลงเวลานี้ มันจะไม่รู้จักประมาณนะเมืองไทยเรา มันเห่อมันเป็นบ้าอะไร ซื้ออันนั้นอวดกัน ซื้ออันนี้อวดกัน อวดกันอยู่ในท่ามกลางทะเลหลวง ซึ่งกำลังล่มจมของคนทั้งประเทศ เอามาอวดหาอะไร เกิดประโยชน์อะไร เราจะขึ้นไปอยู่ฟากฟ้าแดนดินที่ไหนเมื่อคนทั้งประเทศจมแล้ว เราจะอวดดีแต่เราว่า เราซื้อบ้านหลังนี้มาอวดเขาสิบล้าน ยี่สิบล้าน ร้อยล้าน พันล้าน เพียงเท่านี้มันเกิดประโยชน์อะไร
คนทั้งชาติขาดสะบั้นลงไปเพราะความฟุ้งเฟ้อ ความไม่รู้จักประมาณเราเป็นเพชฌฆาตสังหารกันเสียหมด อะไรเป็นของดี ให้พากันพิจารณาบ้างนะ อย่าเป็นบ้าตื่นกันนักหนานะ อวดดิบอวดดีอวดมั่งอวดมี ทั้งอยู่ในท่ามกลางแห่งชาติไทย ซึ่งคอยจะจมจะฟื้นอยู่ด้วยกันนั่นแหละ ถ้าพาจมจมได้ชาติไทยของเรา พาฟื้นฟูฟื้นฟูขึ้นได้ ควรให้รู้จักประมาณบ้างนะคนไทยเราน่ะ ปลูกไปอะไรนักหนา คนๆ หนึ่งมันตัวใหญ่ขนาดไหน ก็ตัวเท่าคน ปลูกบ้านปลูกเรือนกี่ชั้นกี่ห้องกี่หับ ราคาเท่านั้นล้านเท่านี้ล้าน ๑๐ ล้าน ๒๐ ล้าน ๕๐ ล้าน ตลอดถึงร้อยล้าน มันปลูกมาหาอะไรพิจารณาซิ ดูเหตุดูผลก็ไม่เห็นมีอะไรจะดิบจะดีพอเป็นคติตัวอย่างได้ยิ่งกว่าจะพาให้ชาติไทย ทั้งศาสนาไทยคือความรู้จักประมาณให้ล่มจมไปตามๆ กัน มันเป็นประโยชน์อะไร
ควรจะพิจารณากันบ้างนะ ท่านทั้งหลายเป็นลูกชาวพุทธทุกคน หลวงตาที่เทศน์อยู่นี้ก็เป็นลูกชาวพุทธ การปฏิบัติตัวมาก็ไม่ให้เลยขอบเขต ไม่ได้ตำหนิ พูดจริงๆ ไม่คุย การปฏิบัติตัวเรื่องความประหยัดมัธยัสถ์ ความมักน้อย ทุกอย่างไม่ให้เหลือเฟือๆ มันก็พึ่งเริ่มปรากฏขึ้นที่ช่วยชาติบ้านเมืองนี้ละในวัดป่าบ้านตาด รู้สึกว่าหรูหราฟู่ฟ่า มองไม่ทัน ตบไม่ทันตีไม่ทัน มีหรูหราฟู่ฟ่าอย่างที่เห็นนี่เท่านั้นเอง สำหรับเราที่พาเพื่อนฝูงดำเนินมา ดำเนินตามครูบาอาจารย์มานี้ไม่ได้คลาดเคลื่อนเลย ทุกสิ่งทุกอย่างพร้อมไปโดยลำดับลำดา ตลอดธรรมภายในใจ เมื่อปฏิบัติไม่สมควรที่จะเป็นไปได้สมบูรณ์ เป็นไปได้ยังไงเหตุไม่พาสมบูรณ์ นี้ปฏิบัติเต็มกำลังความสามารถ เหตุก็เรียกว่าถึงขั้นจะสลบไสลมาไม่รู้กี่ครั้งกี่หน ผลที่เกิดขึ้นจากเหตุนี้ดังที่มาเทศน์ให้ท่านทั้งหลายฟังเวลานี้ เป็นยังไง
นี่ก็คือความรู้จักประมาณของธรรมพระพุทธเจ้าที่ไม่สอนโลกให้ล่มจม กิเลสนี่มันกำลังจะสอนให้ล่มจมนะ บ้านหลังหนึ่ง ๒๐ ล้าน ๓๐ ล้าน ขึ้นร้อยล้าน มันมาอวดกันหาอะไร มันวิเศษวิโสหรือ มันพาคนจมมาสักเท่าไรแล้ว เมืองไทยเรากำลังจะจมมาในราว ๔ ปี ๕ ปียังไม่เข็ดบ้างเหรอ เจ็บแล้วต้องเข็ดซิถ้าเป็นมนุษย์ไม่เป็นหมาน่ะ เราอยากพูดว่าอย่างนี้นะ ถ้าอยากเป็นหมาเอ้าพากันจมกันทั้งประเทศ อย่ารู้สึกตัวนะ คำเตือนที่เตือนมาได้สามสี่ปีนี้ เตือนคนทั้งประเทศไทยซึ่งจะจมด้วยกันทั้งประเทศ แล้วมันเห่อหาอะไรอีกล่ะ บ้านหลังหนึ่งเท่านั้น หลังหนึ่งเท่านี้ เอามาซื้ออวดกันๆ คำอวดๆ นั้นคือไฟเผาประเทศชาติของเราให้ล่มจมนั่นเอง ให้พากันจำนะ เราเป็นลูกชาวพุทธให้รู้จักประมาณนะ
อย่าพากันเป็นบ้าเอานักหนา พระพุทธเจ้าไม่ใช่ศาสดาผีบ้านี่นะ มาสอนลูกศิษย์ลูกหากลายเป็นบ้ากันหมดเป็นยังไงกัน พากันคิดนะอันนี้ พิลึกมากนะ สะเทือนใจเห็นหนังสือพิมพ์เขาออกมา เราไม่ได้หาเรื่อง อ่านตามหนังสือพิมพ์ ลูกศิษย์ลูกหาเขามาอ่านให้ฟังแล้วมันสะดุดใจอย่างแรง เพราะฉะนั้นมันจึงพูด คำว่าสะดุดใจอย่างแรง สะดุดของคนทั้งประเทศจะจมไปด้วยกัน เพราะความไม่รู้จักประมาณนี้เอาไฟเผาโลก ไฟเผาเมืองไทยเราให้จมได้ไม่สงสัย เพราะฉะนั้นขอให้พากันรู้เนื้อรู้ตัว อย่าตื่นอย่าเป็นบ้ากันนักหนา
เราเป็นลูกชาวไทยแล้วก็เป็นลูกชาวพุทธด้วย ควรจะรู้จักประมาณ แล้วฟังเสียงอรรถเสียงธรรม อย่าฟังเสียงกิเลสตัณหา จะพาล่มจมนะ เมื่อ ๓-๔-๕ ปีมานี้เป็นยังไง ความเข็ดนี้ยังไม่หาย เอายามาใส่แผล แผลยังไม่หายเอามีดหรือเอาไฟมาตำ (จี้) เข้าไปอีกแล้วมันเป็นยังไง นี่กำลังจะเอาไฟเผาเข้าไปอีกแล้ว มันน่าดูไหมล่ะ ถ้าว่าแผลยังไม่หาย เอามีดทิ่มเข้าไปอีกแล้วมันเป็นยังไง มันก็จมเท่านั้นซี ไม่มีคำว่าเข็ดว่าหลาบ มีแต่อวดดิบอวดดี มันไม่ดีนะอย่างนี้ เลวอย่าเอามาอวด นี่สิ่งที่เลวเป็นมหาภัยต่อชาติบ้านเมือง ต่อเราต่อคนทั้งชาติเองไม่ใช่ของดี นี่คือความเลวไม่รู้จักประมาณ ให้พากันจำเอานะ เอาละ วันนี้พูดเพียงเท่านี้เสียก่อน
ชมการถ่ายทอดสดทั่วโลกทุกวันที่ ได้ที่
www luangta.หรือ com www.luangta.or.th |