เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๕ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖

เหล่านี้หรือกิจของสงฆ์

ก่อนจังหัน

         พระเราให้เข้าใจกิเลสไม่มีเข้าพรรษา-ออกพรรษานะ มันมัดคอพระอยู่ตลอดเวลา พระวัดป่าบ้านตาดซึ่งเซ่อ ๆ นี่น่ะ อย่าเข้าใจว่ากิเลสมันออกพรรษานะ มันเผ่นไปไหนแล้ว ยังเหลือแต่พระตัวขี้เกียจอยู่สบาย ๆ นอนสบาย ๆ อย่าได้คิดนะ กิเลสติดอยู่กับหัวใจ ไม่มีเข้าพรรษา-ออกพรรษา ไม่มีมืดแจ้งที่ไหนแหละ ทุกอย่างทุกสิ่งในโลกธาตุนี้ไม่มีที่ไหนเป็นที่อยู่ของกิเลสกับธรรมนอกจากหัวใจเท่านั้น กิเลสเกิดขึ้นที่ใจ อยู่ที่ใจ แสดงพิษสงที่ใจ ธรรมเกิดที่ใจ แสดงคุณค่าขึ้นที่ใจของผู้ขวนขวายทั้งกิเลสและธรรม

         เวลาออกพรรษานี้พระนี่มองไม่ทันนะ เข้า ๆ ออก ๆ ไม่ทราบว่าเป็นยังไง เข้ามามองดู แหม มันขวางตานะ เหมือนไม่ได้ศึกษาอบรมมาเลย มาเก้ง ๆ ก้าง ๆ เซ่อๆ ซ่า ๆ ซึ่งเป็นเรื่องขวางธรรมขวางวินัยให้ขัดหูขัดตาทั้งนั้นนะ เป็นยังไงพระเราจึงเป็นอย่างนั้น เวลานี้พระนี้ขายตัวมากทีเดียวในวงศาสนาแห่งประเทศไทยของเรา ดูทุกคนนะ พระองค์ไหนขายตัวให้ดูตัวเอง มันขายตัวอยู่ที่ตรงไหน ว่าองค์นั้นขายตัว องค์นี้ขายตัว ตัวเรานั่นละตัวขายตัว ถ้าสติปัญญาซึ่งเป็นอรรถธรรมจ่อลงตรงนี้จะรู้ความขายตัวของตัวเอง นี่ละตรงนี้สำคัญมากนะ

         เวลานี้ศาสนาที่อยู่กับพระกับเณรเรานี้ แหม เลอะเทอะมากนะจนจะมองดูไม่ได้ เพราะความเลอะเทอะของจิตใจซึ่งแสดงออกมาทางมารยาท อยู่กับพระกับเณรเราซึ่งเป็นผู้ประกาศตนอย่างเปิดเผย ว่าลูกศิษย์ตถาคตในนามของพระของเณร แต่แล้วมันเป็นยังไง ดูซิเราทั้งหลายให้พากันดูนะ พระพุทธเจ้าท่านประทานพระเมตตาให้สุดส่วนด้วยการประพฤติปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ แล้วพวกเรานั้นมองเห็นไหมธรรมชาติเหล่านี้ หรือมองตั้งแต่ส้วมแต่ถานกิเลสตัณหาเต็มหัวใจนั่นเหรอ แล้วก็ดิ้นเป็นบ้าไปเลย พระตื่นยศ พระเป็นบ้ายศมันมีเต็มบ้านเต็มเมืองนะเวลานี้

         พระพุทธเจ้าบวชออกมาสละหมดนะสิ่งที่เป็นโลกเป็นสงสาร อันนี้บวชเข้ามากว้านเอาโลกเอาสงสารซึ่งเป็นส้วมเป็นถานเข้ามาสู่หัวใจ อายไหมพระเรา ให้พากันพิจารณาทุกคนนะ มันน่าอายจริง ๆ นะ แล้วจะให้เขากราบที่ไหนล่ะ ตัวเขาร้อนวิ่งมาหาพระพอจะมีความร่มเย็นบ้าง กลับเป็นไฟเผากันไปหมด ดูได้ไหมเวลานี้ ให้พากันจำพระเรานะ เอาละพอ จะให้พร

หลังจังหัน

        (มูลนิธิบ้านเด็กแสงตะวัน อุดร ที่หลวงตาเคยช่วย ข้าวสาร อาหารแห้ง เครื่องอุปโภคบริโภคต่าง ๆ เวลานี้หมดแล้ว ก็เลยมาขอเพิ่มเติมครับ) พ่อแม่หรือชาวบ้านน่าจะเอาใจใส่ช่วยเด็กบ้าง ไม่เห็นมีว่างั้นเลย เอะอะก็วิ่งเข้าวัด เอะอะก็วิ่งหาพระให้ช่วย มันนอนใจเกินไป ตรงนี้ตรงที่เลว ที่ให้อยู่เราให้มาตลอดด้วยเหตุผลกลไกที่ควรให้ ให้มากให้น้อยให้มาตลอด ถ้าไม่มีเหตุผล เรื่องที่จะทำคนให้ตายใจเสียไปอย่างนี้เราไม่เห็นด้วย เตือนด้วย ดุด้วย อย่างบ้านแสงตะวันนี่ บ้านตาดมีกี่หลังคาเรือนล่ะ เลี้ยงเด็กเท่านั้นไม่ได้เหรอ ผู้ใหญ่บ้านก็มี ประชุมรวบรวมกัน มีอะไร ๆ ควรจะสงเคราะห์เด็กเล็กเด็กน้อยยังไงบ้าง

         มันมีผู้ใหญ่ผู้น้อย พ่อแม่ของเด็กแล้วยังมีผู้ใหญ่บ้านครอบเด็กอีก ถ้าให้เป็นธรรม ควรเป็นเรื่องสามัคคีกัน ควรจะเป็นอย่างนั้นนะ นี่มันไม่ค่อยเห็นและไม่เห็น มันนานมา เราดูอยู่ตลอดนะ เหมือนหูหนวกตาบอด อย่าว่าไม่ดูนะ ดูหมดทั้งบ้านว่าไง ดูไปหมด อะไรที่ควรพูดไม่ควรพูด ดูผ่านไป ๆ เก็บไว้ ๆ ๆ นอกจากมีเหตุการณ์เข้ามาเกี่ยวข้อง สัมผัสแล้วก็พูด อย่างบ้านตาดว่าเราไม่คิดเหรอเราคิดมาสักเท่าไร ถึงขนาดได้บอกว่า บ้านตาดถ้ามันบางกว่านี้สักหน่อยมันจะได้รับการสงเคราะห์จากเรานี้มากกว่าบ้านอื่น เราว่างี้นะ แต่สำคัญที่เราตั้งอยู่ในความเป็นธรรม ควรจะหนักเบาตรงไหน ๆ พิจารณาแล้วให้ตามนั้น ๆ

         ไม่ใช่ว่าบ้านตาดเป็นบ้านหลวงตาบัว หลวงตาบัวจะให้ ไม่ได้นะ นี่ไม่เหมือนใครนะ เราก็บอก ถ้ามันดีขึ้นบ้างๆ พอน่าดู จะได้รับการสงเคราะห์จากเรามาก นี้เรียกว่าไม่มาก ในความรู้สึกของเรากับบ้านนี้เอง แต่ในสายตาคนอื่นอาจจะมาก โรงเรียนนี้เราสร้างให้กี่หลัง โรงเรียนมองไปมืดตื้อนู่นใครสร้างให้ล่ะ โรงร่ำโรงเรียนห้องสมุดอะไรเหล่านั้นเราสร้างให้ จนกระทั่งถึงอนามัยอะไรนั่นเราทำให้ทั้งนั้น นั่นเห็นไหมเต็มไปหมดแล้วนั่น นอกนั้นเมรุเผาตัวเองๆ ก็เราไปทำให้ แล้วโรงตั้งศพเราก็สร้างให้ สี่แสนนะนั่นพิจารณาซิ เราไม่เคยพูดนะไม่พูด

         อย่างนี้เราช่วยโลก โรงเรียนนอกสร้างให้หลังใหญ่ ๆ ทางมัธยมในหมู่บ้านก็ดี แล้วที่ฐานต่าง ๆ เราซื้อไว้ ๆ ๆ แต่เป็นสาธารณะไปหมด นี่รอบบ้านตาด อย่างงั้นเห็นไหมล่ะเวลาพูดออกมา นี่ยังว่าน้อยนะ ถ้าหากว่าดีพอที่มันรื่นหู รื่นตา รื่นใจบ้างจะได้มากกว่านี้ นี้มองเวลาไหนมืดตื้ออยู่ตลอดๆ ดีไม่ดีมันเอาวัดเป็นไร่เป็นนาเป็นอะไรของมันหมดแล้ว ว่าเราไม่รู้เหรอ ดูรู้อยู่ตลอด มันเลวอย่างนี้ละเราถึงได้เอามาพูด เอะอะก็วิ่งเข้าวัด เอะอะก็วิ่งเข้าวัด จะรวมกันประชุมนั้นนี้อะไรปรึกษาหารือกันในหมู่บ้าน ไม่จำเป็นจะต้องถึงท่านก็ไม่ควรถึงเพราะให้อยู่มากแล้ว เพียงเท่านี้คนทั้งบ้านให้กันไม่ได้มีอย่างเหรอ พิจารณาซิ

         มันน่าพูดเราก็พูด แล้ววันนี้ไม่ให้ด้วย ให้ประชุมหมู่บ้านทั้งบ้านนี้จะหาอาหารมาเลี้ยงเด็กเท่านี้ได้ไหม ถ้าไม่ได้เราก็จะตีเกราะประชุมออกทางวิทยุทุกอย่าง เดี๋ยวนี้ก็ออกแล้ว บอกว่าบ้านตาดนี้หมดสภาพแล้ว ใครจะช่วยก็ช่วย ไม่ช่วยมาขี้ใส่ในบ้านให้หมด ให้บ้านนี้เป็นถานเป็นเลย ให้พากันเผ่นเลยว่างั้นเลย เราจะบอกอย่างนั้น มันเป็นยังไง ดีไม่ดียังมาขโมยอะไรตามข้างวัดข้างวาอีกนี่ เราจึงบอกชัด ๆ นะ อย่ามาทำนะในวัดนี้ตายไม่รู้ตัวนะ เราบอกตรง ๆ เราไม่รู้เรื่องละมันหากเป็นเอง เข้าใจเหรอ นี่เราเตือนไว้เสมอ มันไม่รู้ตัว มีแต่หน้าด้าน ๆ มันไม่รู้จักตาย เราเตือน ๆ เรื่อยนะ นี่ละเป็นเหตุอยู่อย่างนี้จะไม่ให้เราพูดได้ยังไง

         บ้านของเรานี่เป็นบ้านที่เลวอยู่มากทีเดียว เราผ่านทั่วประเทศไทย รวมแล้วมารวมอยู่ในบ้านตาดของเรานี่ มืดจริง ๆ หนาจริงๆ วันนี้เราพูดเสียบ้าง รู้ตัวหรือยังว่ามันมืดจริง ๆ มันไม่คิดกับบ้านกับเมืองเขาอะไรบ้างเหรอ ถึงเป็นอย่างนี้มาตลอด ทั้ง ๆ วันนี้คนทั่วประเทศไทยรวมเข้ามานี้ หลั่งไหลกันมาให้เห็นต่อหน้าต่อตาทุกสิ่งทุกอย่างเห็นหมด มันน่าจะเอาไปคิดไปอ่านสักนิดสักหน่อยบ้างไม่คิดนี่นะ เราจึงบอกมันหนามากที่สุดคือบ้านหลวงตาบัว บ้านตาดนี่ละ

         เราไม่เข้าใครออกใคร อย่างนี้ละธรรมเข้าใจไหม ความสามัคคีกันไม่มีในบ้านตาดนี้ จะรวมหัวกันอย่างนั้น จะทำอย่างนี้ ๆ ไม่มี ไม่มีมาเรื่อยมาตลอด อยู่แบบจืดแบบชืด ใครว่าเอาตัวรอดมันไม่รอดนะ มันก็วิ่งมาวัดนี่ละส่วนมาก เราให้ไม่รู้ว่ากี่อันแล้ว ซื้อที่ซื้อฐานซื้ออะไรก็มอบให้สาธารณประโยชน์ส่วนรวม ๆ ไปเรื่อย ๆ อย่างงั้นละ ทางที่กว้างออกมานี้คือใครถ้าไม่ใช่เรา ทางนั้นมันไปได้เมื่อไร ตั้งแต่ล้อแต่เกวียนหลีกกันก็ไม่ได้ มันคับมันแคบ เรามาสร้างวัดที่นี่เราถึงได้เบิกออก ๆ ๆ กว้างไปหมดนะ ถนนหนทางที่กว้างขวางมานี่ใคร หลวงตาองค์เดียวนี่แหละ พูดจริง ๆ เราอย่างนี้แหละ

         เรากว้างขวางต่อโลกต่อสงสารขนาดไหน ต่อบ้านต่อเมืองขนาดไหน เราไม่มีอะไรเก็บ ในพุงของเราไม่มี ใครจะหาว่าเราเข้าพุงหมดก็คือปากส้วมปากถานนั่นเอง เราไม่มีในสิ่งเหล่านี้เราพูดจริง ๆ เราไม่มี แม้แต่เงินนี่ บาทหนึ่งเราไม่เคยมาถือว่าเป็นของเรา ได้มาเท่าไรไม่ว่าส่วนรวมที่เขาถวายมาส่วนใด ๆ ส่วนเราเป็นอันเดียวกันหมดเลย ออกช่วยโลกทั้งนั้นตั้งแต่เริ่มสร้างวัด จนกระทั่งป่านนี้เราเก็บเงินสักหนึ่งบาทมีไหม ไม่มี ว่าอย่างนี้เลยนะเรา สั่งเขาไปซื้อนั้นซื้อนี้มาให้ก็ไม่เห็นมีนะ มันก็ท่วมหัวอยู่นี่ ท่วมปากท่วมคอทุกอย่างอยู่อย่างนี้ละ แล้วจะหามาทำไม

         ผู้อดอยากขาดแคลนมีขนาดไหนก็ออกละซิ นั่นอย่างนั้นนะ เงินเราไม่ติดเนื้อติดตัว บางทีติดหนี้ติดสินเขาพะรุงพะรังก็เคยเล่าให้ฟัง เรามีที่ไหนเราไม่มี เราเปิดหมดในโลกอันนี้ เราไม่เอาอะไรทั้งนั้นเราบอกแล้ว เราช่วยโลกให้เต็มเม็ดเต็มหน่วยทั้งกว้างทั้งแคบช่วยเต็มกำลังของเราเท่านั้นเอง เราไม่หวังอะไรจากโลก ไม่เอาอะไรเลย ไม่หวัง ทั้ง ๆ ที่ดีดดิ้นอยู่ตลอดเวลาอย่างนี้ ท่านทั้งหลายดูเอาซิ เป็นยังไง ใครดีดดิ้นยิ่งกว่าหลวงตาบัววะ ถ้าว่าเทศน์ก็ทั่วโลกแล้วจะเป็นยังไง เที่ยวนี่ก็ทั่วประเทศไทยท่านทั้งหลายเห็นไหมล่ะ เราเอาอะไร เราไม่ได้เอาอะไรนะ ช่วยโลกทั้งนั้น ได้มาเท่าไรออกช่วยโลกทั้งหมด ๆ

         ผู้มาขอเป็นรายบุคคลก็มาไม่เว้นแต่ละวัน คนนั้นจำเป็นอย่างงั้นอย่างงี้ เอ้าช่วย ๆ คนละหมื่นละแสน แล้วแต่ความจำเป็นเรื่อยๆ เราไม่พูดเฉย ๆ นะ นี่ละที่ว่าเราช่วยโลกเราช่วยเงียบ ๆ อย่างนี้ละ ท่านทั้งหลายฟังเอาเสียนะวันนี้ออกแล้วนะวันนี้ เราไม่มีในตัวของเราเอง สมบัติเงินทองเหล่านี้เราบอกชัด ๆ ว่าไม่มี วัตถุไทยทานสมควรทางวัดทางวาแจกแยกไปตามวัดตามวา สมควรทางประชาชนผู้ยากจนเข็ญใจ หรือส่วนรวม เราแยกออก ๆ หมดตลอด ๆ อย่างนี้นะเรา

         ไม่มีอะไรในวัดนี้ ใครจะมาคิดว่าหลวงตาหรือวัดนี้สั่งสม ผิดทั้งเพเลย ไม่มีการสั่งสม พระวัดนี้ท่านก็ไม่ยุ่งกับการเงินการทองสิ่งของ ได้อะไรยังมาให้เราด้วย เช่นเช็คท่านก็เอามาให้เรื่อย เอามาจากไหนนี่ไม่เห็นไปหาเงินที่ไหน ท่านก็ไม่พูดแต่เอามาให้ แน่ะอย่างงั้นแล้ว วัดนี้เป็นวัดคับแคบเมื่อไร พระเณรในวัดนี้เป็นพระเณรที่คับแคบเมื่อไร หัวใจท่านกว้างขวางทุกองค์อยู่นี้ ของเล่นเหรอ นอกจากนั้นก็ตีออกไปวงกรรมฐานอีก วงกรรมฐานนี่ยกให้เลยว่ากว้างขวางทุกองค์ที่มาอยู่นี้ ของเล่นเหรอ นอกจากนั้นก็ตีออกไปวงกรรมฐาน วงกรรมฐานนี่ยกให้เลยว่ากว้างขวาง พูดตรงๆ อย่างนี้ละ

เช่นอย่างเราช่วยบ้านช่วยเมือง วงกรรมฐานทั้งหมดออกหน้ามาเลยตลอด ออกหน้าคือออกมาหาเรานี่แหละ มาให้เราๆ ส่วนใดที่ควรจะออกท่านก็ออก เห็นไหมที่ประชุมกันใหญ่ๆ โตๆ นั่นออกพรึบเลยๆ นั่นเห็นไหม นี่ก็ดูซิกฐินกำลังมานี่ กฐินมาวัดไหนๆ ก็ตามในวัดป่าทั้งหลายทั่วภาคอีสาน พอกฐินเขามาถวายแล้ว รวมเข้ามาหานี้หมด ว่างั้นเลยนะ ให้เราเอาเข้าคลังหลวง เราก็เอาหมดแบบเดียวกันเลย เข้าถึงไหนถึงกัน เราไม่มีอะไรจะแยกสันปันส่วน มาเท่าไรออกหมด

เราจึงได้ชมเชยกรรมฐานนี้จิตใจกว้างขวางมากนะ อยู่ในป่าในเขาก็จริง แต่เวลาจำเป็นนี้ออกมาเลยๆ เป็นยังไงช่วยโลกนี้ผิดไหม ท่านทั้งหลายเห็นไหม บางรายปากสกปรกปากส้วมปากถาน มันยังหาเรื่องหลวงตาบัวว่านี้ไม่ใช่กิจของสงฆ์ ว่างั้น ที่ช่วยโลกอยู่นี้ไม่ใช่กิจของสงฆ์ กิจของสงฆ์คืออะไร มันก็ย้อนกันละซิ ถามกันละซิ เราอยากถามว่าอย่างนั้นนะ ถามแล้วนะนี่นะ ความเพลิดเพลินรื่นเริงบันเทิงเป็นบ้ากับโลกกับสงสารนั้นหรือกิจของสงฆ์ หนังสือพิมพ์ วิทยุ วิดีโอ โทรศัพท์มือถือ นั้นหรือกิจของสงฆ์ มันถึงเต็มวัดเต็มวาเต็มบ้านเต็มเมือง เต็มวัดนี่สำคัญ นี่หรือกิจของสงฆ์จึงได้อุตส่าห์พยายาม

ไปหาดูซิกุฏิหลังไหนไม่มีของเหล่านี้มีเหรอ เต็มวัดเต็มวา เต็มห้องเต็มหับ มีแต่ของเหล่านี้ นี่หรือกิจของสงฆ์ เราอยากถามว่างั้น พิจารณาซิ นี่หรือกิจของสงฆ์ หาเรื่องหาราวยุยงส่งเสริมทำให้แตกนั้นแตกนี้ ตั้งกฎตั้งเกณฑ์ตั้งข้อบัญญัติป่าๆ เถื่อนๆ ขึ้นมา กวนพระพวกเดียวกันผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ให้ได้รับความเดือดร้อนกระทบกระเทือนกันหมด ส่วนที่จะตั้งของดิบของดีขึ้นมาไม่มี เพราะพระพุทธเจ้าดีเลิศอยู่แล้ว สมบูรณ์แล้ว ปฏิบัติตามนั้นเรียบไปเลย แต่มันอุตริหาเรื่องนั้นเรื่องนี้มากวนนั้นกวนนี้ นี่หรือกิจของสงฆ์ พิจารณาซิ กำลังกวนวัดกวนวากวนพวกเดียวกัน หัวโล้นๆ ด้วยกัน นี่หรือกิจของสงฆ์

มียศถาบรรดาศักดิ์สูงขึ้นเท่าไร ยิ่งเป็นบ้าลึกเข้าไป นี่หรือกิจของสงฆ์ พิจารณาซิน่ะ กิจของสงฆ์พระพุทธเจ้าสอนไว้แล้วทุกอย่าง ทำไมมันไม่ดู ที่ทำเหล่านี้ผิดแล้วเหรอ มหาการุณิโก นาโถ หิตาย สพฺพปาณินํ พระพุทธเจ้าเป็นองค์เอก นี่ขึ้นก่อนแล้ว เป็นผู้ทรงพระเมตตากรุณามหาคุณอย่างล้นพ้น ทำประโยชน์แก่โลกหาประมาณไม่ได้ นี่ศัพท์บาลีออกมานี่ พระองค์เองเป็นศาสดาองค์เอกออกก่อนใครแล้ว เราเดินตามหลังพระพุทธเจ้า เป็นยังไงเป็นกิจอะไร กิจของศาสดาแท้ๆ ที่ทำต่อโลกต่อสงสาร

เราได้อะไรมาอวดดิบอวดดีพอจะว่าอันนี้เป็นกิจของสงฆ์ เอามาอวดซิ กิจของสงฆ์ในพระสมัยปัจจุบันนี้ เอามาอวดบ้างซิ พิจารณาซิ ไปที่ไหนเตร็ดเตร่เร่ร่อน อู๋ย มองดูแล้วจนดูไม่ได้ หัวโล้นๆ ผ้าเหลืองๆ คลุมหัวแล้ว ทำตัวเป็นเจ้าขุนมูลนาย เป็นเจ้าหน้าที่ ทำท่าเป็นราชการงานเมือง ไปไหนโอ่อ่าฟู่ฟ่า ยิ่งตั้งยศตั้งถาให้สูงเท่าไรยิ่งเป็นบ้าหนักเข้า นี่หรือกิจของสงฆ์ พิจารณาแล้วยัง กำลังกวนกันอยู่เวลานี้ นี่หรือกิจของสงฆ์

พระพุทธเจ้าสอนให้มีความพร้อมเพรียงสามัคคี ถือหลักธรรมวินัยเป็นที่ตั้ง ให้ปฏิบัติตามหลักธรรมหลักวินัย มันเอาหลักไหนมากวนกันอยู่เวลานี้ มีในธรรมในวินัยไหม มันเป็นศาสดาองค์เอกมาจากไหน นี่หรือกิจของสงฆ์น่ะ พิจารณาดูบ้างซิ เวลานี้มีแต่พระเราเต็มบ้านเต็มเมือง สร้างแบบนี้ แบบกิจของสงฆ์แบบนี้ กวนกันยุ่งไปหมดกิจของสงฆ์แบบนี้ คงจะเป็นอันนี้ละมังกิจของสงฆ์ เราถึงถามเข้าไปว่า นี่หรือกิจของสงฆ์ สิ่งที่ดีงามพระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ให้ปฏิบัติ ทำไมไม่ปฏิบัติตามนั้น หรือนั่นไม่ใช่กิจของสงฆ์ กิจของสงฆ์ก็อย่างทำอยู่ทุกวันนี้หรือ ก่อกวนบ้านเมืองให้เดือดร้อนวุ่นวายไปหมดทุกหย่อมหญ้า นี้หรือกิจของสงฆ์

พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ พระสงฆ์ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตั้งแต่ครั้งพุทธกาลมา โสดา สกิทา อนาคา อรหันต์ ขึ้น จนกระทั่งเป็น สรณํ คจฺฉามิ ของพวกเรา นี้ไม่ใช่กิจของสงฆ์หรือ ที่ท่านสร้างมาจนเป็น สรณํ ของโลกนี้ไม่ใช่กิจของสงฆ์เหรอ เราเป็นกิจของสงฆ์อะไรมาสร้างเป็นสรณะของโลก เอามาอวดบ้างซิ อวดพระพุทธเจ้า แล้วเหยียบหัวพระพุทธเจ้าไปทุกกิริยาที่แสดงออก นี่หรือกิจของสงฆ์น่ะ เราอยากถามสักหน่อย มันมีแต่กิจของสงฆ์เต็มวัดเต็มวานะทุกวันนี้ ดูเอาซิกิจของสงฆ์เหล่านี้เป็นยังไง ไม่เป็นอันนี้จะเป็นอะไร

เพราะความดีงามทั้งหลายที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ มันไม่ได้เหลือบมองนะ มันเหยียบย่ำไป มันตั้งขึ้นมาใหม่กฎนั้นกฎนี้ กฎอะไรก็ไม่ทราบเหยียบหัวพระพุทธเจ้าไป นี่หรือกิจของสงฆ์เราอยากถามว่าอย่างนั้นนะ กำลังทำวงศาสนาให้เดือดร้อน แล้วกระจายไปหาชาวบ้านชาวเมืองซึ่งเกี่ยวโยงกันนี้แหลกเหลวไปหมดเวลานี้ นี่หรือกิจของสงฆ์น่ะ ถ้าว่าไม่ใช่กิจของสงฆ์ ให้รีบแก้รีบไข เดินตามทางของศาสดาที่สอนไว้แล้วไม่บกพร่อง สมบูรณ์แบบ สมกับว่าสวากขาตธรรม ตรัสไว้ชอบแล้วๆ

มันเอาความชอบมาจากไหนมาอวดศาสดา มันถึงได้แหลกได้เหลวกันทุกวันนี้ โอ๋ย ตั้งขึ้นมาสูงเท่าไรยิ่งเป็นบ้าสูงขึ้นๆ คือพระบ้าตื่นยศ พระพุทธเจ้าบวชมาทรงสนพระทัยกับอะไร เป็นขนาดพระเจ้าแผ่นดิน แล้วพระเจ้าแผ่นดินที่มาบวชในศาสนาพระพุทธเจ้ามากขนาดไหน ท่านสนใจกับอะไร สนพระทัยกับอะไร กับโลกกับสงสารท่านไม่สนพระทัย นี่เราบวชมาเพื่อชำระสะสางกิเลส ความโลภ ความโกรธ ราคะตัณหา ความเป็นบ้าในยศในลาภนี่ ชำระออกจากจิตใจ มันทำไมกว้านเข้ามาๆ เผาบ้านเผาเมืองเวลานี้ มีแต่พวกบ้านี่แหละ พวกเป็นบ้ายศนี่ กำลังเป็นบ้ากันเดี๋ยวนี้

ตั้งขึ้นมาส่งเสริมเพื่อให้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบอย่างนั้นต่างหาก ผู้ตั้งท่านไม่ได้ตั้งมาให้ทำลายกันอย่างที่เป็นเวลานี้ นี่ใครใหญ่เท่าไรทำท่า โถ ใหญ่แท้ๆ นะ ในหัวใจมันมีแต่ส้วมแต่ถานเต็ม แล้วมันอวดฤทธิ์อวดก้ามมาจากไหน เหยียบหัวพระพุทธเจ้าคือธรรมวินัยไป เหล่านี้หรือกิจของสงฆ์น่ะ เราอยากถามว่ามันเป็นยังไงกิจของสงฆ์ เราบวชมาจนกระทั่งป่านนี้ เราก็ไม่ได้เรียนมาก ปฏิบัติตามกำลัง เรียนมาตามกำลังก็เห็นมาอย่างนี้ตามคัมภีร์ใบลานท่านที่แสดงไว้เป็นแบบเป็นฉบับ แก่ผู้ตั้งใจปฏิบัติเป็นลูกศิษย์ตถาคต เดี๋ยวนี้มันเป็นลูกของใคร มันกำลังเหยียบหัวศาสดาอยู่ด้วยการรุกรานต่างๆ เต็มวัดเต็มวา เต็มวงพระเจ้าพระสงฆ์สังฆมณฑล จนจะไม่มีที่อยู่แล้ว มีแต่พวกที่ขวนขวายหาฟืนหาไฟมาเผาศาสนา เผาวัดเผาวา เผาพระเผาเณร เผาประชาชนนั่นแหละ นี่หรือกิจของสงฆ์ ขอถามสักหน่อยน่ะ มันเป็นยังไง

ด้อมๆ ที่จะสร้างคุณงามความดี โห วิ่งโน่นวิ่งนี่ เขาไปฟ้องเถรสมาคมก็มีนะ ว่ามหาบัวนี่เรี่ยไรอย่างนั้นอย่างนี้ ทางโน้นก็ส่งมาหาเจ้าคณะภาคซิ ว่ามหาบัวนี่เรี่ยไรเงิน ผิดวินัย ว่างั้น มหาบัวไม่ได้เรียนวินัยซิที่นี่ มันก็เลยติดแหละมหาบัวไม่ได้เรียนวินัย ทางนี้ก็ตอบเสียหงายหมาไป ป่านนี้มันลุกแล้วยังไม่รู้นะ เอาเรื่องของมหาบัวนี่แหละตอบกลับคืนไป มหาบัวที่ไม่ได้เรียนธรรมวินัยนี้ เอาเรื่องนี้แหละตอบกลับคืนไป แล้วหงายหมาไป เดี๋ยวนี้มันตื่นแล้วยัง มันลุกได้แล้วยัง ไปหาค้นดูซิน่ะมันหงายหมาไปน่ะ ตัวเก่งๆ นั่นน่ะ อวดธรรมอวดวินัย

ว่าเรี่ยไร เรี่ยไรไปไหน หลักธรรมหลักวินัยมีอยู่ ไปหาเรี่ยไรเพื่อตัวเองปรับอาบัติ เป็นอาบัติ นี่หามาเพื่อโลกเพื่อสงสารเพื่อบ้านเพื่อเมืองที่มันจะล่มจะจมผิดที่ตรงไหน พิจารณาซิน่ะ เอ้า ถ้าว่าเก่งเอามาอวด หลวงตาบัวทำอย่างนี้ถูกตำหนิติเตียน เอ้า ทำซิให้โลกเขาได้ชมบ้างซิ เวลานี้โลกเขาไม่ชม เขาไม่ขี้ใส่หัวโล้นมันก็ว่าดีซิ เขาไม่อยากพูดเฉยๆ มันเลวขนาดนั้นนะพระปัจจุบันเราเวลานี้ มันเลวไปหมด ในวัดในวาในพระในเณร ทั้งเขาทั้งเราเป็นแบบเดียวกันหมด จะให้ชมได้ยังไง นี่ละถ้าว่าติก็ติอย่างนี้ กิจของสงฆ์ ของสงฆ์อย่างนี้เหรอ ถามอย่างนี้ละ ฟังให้ดีนะ

วันนี้ก็เริ่มมาตั้งแต่เด็กแสงตะวันนั่น ยุ่งจริงๆ ให้พากันพิจารณานะ ตีเกราะประชุมกัน พวกเด็กแสงตะวันมันเกิดมาจากพ่อไหนแม่ไหน เวลามันซีกันทำไมมันซีกันได้ไม่มีขิกมีขอ ร่ำกันไปเรื่อยทั้งวันทั้งคืน ถ้าหากว่าเป็นปืนกลนี้ดังลั่นอยู่ทั่วโลกธาตุนี่ พวกนี้พวกหมาซีกัน เข้าใจไหม มันเป็นอย่างนั้น แล้วเพียงเท่านี้จะเอามาให้ลูกกินเท่านี้ไม่ได้ ร้องหาแต่หลวงตาบัวๆ จะให้หามาจากไหน เราช่วยคนทั้งโลกจนไม่มีอะไรติดเนื้อติดตัว มันยังไม่ดูเหรอ ความพร้อมเพรียงสามัคคีปรึกษาหารือกันเท่านี้ไม่ได้หรือ ตั้งไว้ทำไมผู้ใหญ่บ้าน พ่อบ้านพ่อเรือนพ่อครอบครัวเหย้าเรือน ไม่ดูลูกเจ้าของดูใคร ทำไมถึงเอะอะทิ้งใส่แต่หลวงตาบัว มันนอนใจจนเกินไปพวกนี้ จืดชืดจนเกินไป พิจารณาให้ดีนะ

บ้านตาด บ้านหลวงตาบัวนี่มันเลวมาก เราไม่พูดเฉยๆ คราวนี้พูดให้ฟังชัดเจน ไม่มีอะไรที่จะเป็นเกาะเป็นดอนเป็นฝั่งเป็นฝา เลอะๆ เทอะๆ ไปหมด งานการอะไรก็ไม่เห็นมีความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน ต่างคนต่างอยู่ไปอย่างนั้น เรื่องราวอะไรที่จะเป็นประโยชน์แก่บ้านแก่เมืองแก่ศาสนา เป็นบุญเป็นกุศลมันไม่สนใจ สนใจตั้งแต่เรื่องขี้เรื่องมูตรเรื่องคูถนั่นแหละ อยู่ไป หัวหดอยู่ในกระดองถ้าว่าความดีงาม ถ้าว่าของไม่ดีนี้ โถ ลิงสู้ไม่ได้นะ มันเลวขนาดนั้นเวลานี้ พากันจำเอานะ ไม่ให้ที่มาขอนี่ ไปตีเกราะประชุมกันเสียก่อน ถ้าไม่ได้ให้บอกมา เราจะออกประกาศช่วยท่านทั้งหลายอีกทีหนึ่ง ช่วยบ้านตาดนั่นแหละ เราจะเป็นคนประกาศออกช่วยบ้านตาด ว่าบ้านตาดนี้หมดสภาพแล้ว ให้บ้านเมืองมาช่วยด้วย เขาจะช่วยหรือจะมาขี้ใส่ก็ไม่รู้นะเราไม่รับรอง เอาละเพียงเท่านี้พอ

ชมถ่ายทอดสดพระธรรมเทศนาของหลวงตาทุกวัน

ได้ที่www.Luagnta.com หรือ www.Luangta.or.th