เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๗ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖

พระสงฆ์เดือดร้อนทั้งประเทศ

         เราไม่ได้หมุนอะไรนะพี่น้องทั้งหลายกรุณาทราบด้วยกันทุกคน เราหมุนเพื่อชาติไทยของเราล้วน ๆ เลยเชียว เราบอกชัดเจนแล้วว่าเราไม่มีอะไร บาทหนึ่ง สตางค์หนึ่งเราไม่เคยแตะ แต่เรารับผิดชอบทั้งหมดเพื่อความปลอดภัย ทุกบาททุกสตางค์อยู่ในความควบคุมของเราทั้งนั้นแหละ เพราะฉะนั้นสมบัติทั้งหลายที่ท่านทั้งหลายบริจาคมานี้จึงไม่รั่วไหลแตกซึมไปไหนได้เลย ว่างั้นเถอะ อยู่กับเราคนเดียวหมด สมชื่อว่าเราแบกชาติไทยของเราจริง ๆ ประโยคแรกที่ขึ้นร้องโก้กถึงใจเต็มที่นะนั่น เหมือนว่าดูภาพพจน์เมืองไทยกำลังหลั่งไหลจะลงทะเลหลวง ถึงขนาดร้องโก้ก ติดหนี้ติดสินพะรุงพะรัง ทุกสิ่งทุกอย่าง กิจการใด เศรษฐกิจล้มเหลวไปหมด

         รถบรรทุกบันเทิกอะไรหลั่งไหลไปก่อสร้างอะไรนี้ปิดหมดเลย บ้านที่สร้างไว้ก็ร้าง ๆ ไปหมด มองไปที่ไหนร้าง ๆ เรื่องก็มาบวกกันกับติดหนี้ติดสินเขาพะรุงพะรัง ประหนึ่งว่าจะออกไม่ได้เลยว่างั้นเถอะ ขนาดนั้น อุ้งใหญ่เหยี่ยวใหญ่ครอบอยู่ข้างบน หัวพวกเราเท่าหัวหนูกำทีเดียวหมดเลย พิจารณาดูภาพพจน์เป็นอย่างงั้น จึงได้ร้องโก้กละซิ ไม่ได้แล้วนะติดหนี้ติดสิน ให้ไปติดตามเข้าไปดูข้างในให้ดี นู่น เอาออกมาจากข้างในเลย เราจะอ่านดูให้ละเอียดลออ นั่นละเรื่องราวมันนะ จึงได้อ่าน พออ่านเสร็จเรียบร้อยก็ร้อง เอ้าขึ้นทันทีเลยเรา ซัดใหญ่เลยตั้งแต่นั้นมาจนกระทั่งป่านนี้ อุ้มพี่น้องทั้งหลายทั้งชาติไทยของเรา

         เราไม่เอาอะไรเลยพูดตรง ๆ อย่างนี้ ไม่หวังอะไรทั้งนั้น เราพอหมดทุกอย่าง พูดแล้วท่านทั้งหลายว่าโกหกเหรอเวลานี้น่ะ เราแทบล้มแทบตายเพื่อพี่น้องทั้งหลาย เราสละตายเพื่อโกหกพี่น้องทั้งหลายเหรอให้พิจารณาอย่างงั้นนะ นี้ไม่ได้หยุดได้อยู่นะวันหนึ่ง ๆ เราว่างเมื่อไร ไม่ได้ว่างนะวันหนึ่งๆ โถ แทบเป็นแทบตาย หมุนติ้ว ๆ เพื่อพี่น้องทั้งหลาย ขอให้พากันคิดให้ดีทุกคน ๆ เราอยู่ในเมืองไทยตกก็ตกด้วยกันไปหมด ไม่มีอะไรเหลือ ฟื้น ฟื้นด้วยกันหมดนั่นละ เพราะฉะนั้นเราถึงได้อุ้มให้หมดเลยทั้งชาติทั้งศาสนาอยู่ด้วยกัน เอามาทางชาติก็เอากัน มาทางศาสนาก็เราทั้งนั้นละใช่ไหมล่ะ

         เวลานี้ทางศาสนากำลังยุ่ง แน่ะ ก็มานี้ทั้งนั้นนะไม่ไปไหน หัวจ่อเข้ามาแล้ว ปากจ่อ หลวงตาว่าไง นี่เรื่องราวขึ้นแล้วเวลานี้ ก็เป็นอย่างนั้นจะให้ว่าไง ไหลเข้ามาทั่วประเทศไทย พระเวลานี้ เสียอกเสียใจในเรื่องราวที่จะบีบบังคับพระอีกแหละ อันนี้ก็ดี เราก็สลดสังเวชเหมือนกันนะ พระเราทำไมบวชเข้ามาเพื่อเป็นคติเครื่องเตือนใจ และเป็นที่อบอุ่นของประชาชน แทน สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ นี่เป็นพระสงฆ์สมมุติประเภทหนึ่งจากพระสงฆ์วิมุตติ ประเภทที่ว่าสงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ เรามาดั้งเดิม ให้มาเป็นพระสงฆ์สมมุติขึ้นมาเพื่อเป็นที่กราบไหว้บูชา แล้วกลับกลายมาเป็นข้าศึกศัตรูต่อชาติต่อศาสนา ต่อหัวใจคนและหัวใจพระทั่วประเทศ เวลานี้กำลังร้อนขึ้นมานะ

         มันยุ่งกันอะไรนักหนา มันบวชเข้ามาหาอะไร เราอยากถามว่าอย่างนั้นนะ ธรรมวินัยมีด้วยกัน ทำไมจึงไม่ดูหลักธรรมหลักวินัย ดูตั้งแต่ความโลภ ความร่ำรวย ชื่อเสียงโด่งดังป่าๆ เถื่อนๆ ให้เขาได้มองดูหน้าหนหนึ่งก็เอา อย่างนั้น มันบวชเข้ามาไม่ได้มาหาอรรถหาธรรม หาตั้งแต่เรื่องกิเลสตัณหา ความโลภก็กิเลส เป็นบ้ายศก็กิเลส จะเป็นอะไรไป ชื่อเสียงโด่งดังก็เป็นเรื่องของกิเลสทั้งนั้น นี่พูดจริงๆ ไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น ใครจะมานับถือเราทั่วประเทศไทยตลอดทั่วโลก เราไม่เคยมีอะไรกับอะไรเลย ว่างเปล่าอยู่หมด พูดจริงๆ อย่างนี้นะ

ใครจะมายออะไรก็เท่าเดิม มายกก็เท่าเดิม เราไม่มีอะไร เรามุ่งต่อธรรม ปฏิบัติธรรม เห็นธรรมกันอย่างนี้แล้ว ถึงขั้นเพียงพอแล้วจึงไม่สนใจกับความตำหนิติชม แต่ความดิบดีหรือจะเป็นประโยชน์แก่ชาติเราตะเกียกตะกายดังที่เห็นนี่แหละ ไอ้เรื่องชื่อเสียงอะไร ๆ เราไม่เคยสนใจละ หลวงตาบัวตั้งมาแล้วตั้งแต่พ่อแต่แม่ของเราตั้งให้ เราจะเอาไปไหนอีก บวชมามีแต่มารังควานรังแกกัน มันไม่ได้มาสนใจปฏิบัติเชิดชูพุทธศาสนาให้รุ่งเรือง ให้ประชาชนชาวไทย พระเณร ที่เป็นผู้ใหญ่เท่าไรยิ่งให้ความร่มเย็นแก่ผู้น้อยมันถึงถูก

         นี้เป็นผู้ใหญ่เท่าไรยิ่งรบกวน ตีแหลกตีเหลวไปหมด มันผู้ใหญ่อันธพาล ผู้ใหญ่นักเลงโต ผู้ใหญ่อาละวาด ผู้ใหญ่จะบีบบี้สีไฟผู้น้อยที่เป็นธรรมมีจำนวนมากในเมืองไทยเรานี้ เราเองนั้นน่ะที่กำลังเป็นบ้ายศ บ้าศักดิ์อยู่เวลานี้ มีคุณค่าอะไรบ้างถึงจะมาอวดก้าม ๆ ใส่คนทั้งชาติที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบมีอยู่มากมาย ให้เกิดความเดือดร้อนกระทบกระเทือนถึงกันหมดเวลานี้ เดี๋ยวเรื่องนั้นเกิดขึ้นมา เรื่องนี้เกิดขึ้นมา เรื่องไหนเกิดขึ้นมาคือการเหยียบย่ำทำลายพุทธศาสนาและหัวใจประชาชนชาวพุทธเราทั้งนั้นแหละ

         ก็อ่านดูเหมือนกัน คัมภีร์เดียวกัน เรียนมาด้วยกันมันรู้ด้วยกัน มาเถียงกัน มาอวดก้ามใส่กันได้เหรอ อะไรจริงอะไรปลอมมันก็รู้ด้วยกันนี่น่ะ มันน่าทุเรศจริง ๆ นะ พระเราทำไมทุกวันนี้มันถึงเลวเอานักหนา จิตใจต่ำทรามมาก เลวมาก แสดงกิริยาออกมานี้เป็นฟืนเป็นไฟ และเป็นมูตรเป็นคูถโปะเอาหมดทั่วประเทศเขตแดนของชาวพุทธเรา เวลานี้เดือดร้อนทั้งพระ ทั้งประชาชนเดือดร้อนไปด้วยกันกับกฎ ถ้าว่ากฎหมายก็เป็นกฎหมอยเสีย มันเป็นกฎหมอยแล้วเดี๋ยวนี้ นี่กฎของพระมันจะกลายเป็นกฎของหมาไปแล้วหรือเวลานี้ มันไม่เป็นกฎของพระแล้วเหรอ

         ถ้ากฎของพระก็ปฏิบัติตามพระพุทธเจ้าที่สอนนั่นซิ จะเดือดร้อนไปไหน พระท่านผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมวินัยท่านไม่เห็นมีเรื่องมีราวอะไร เราปฏิบัติแบบไหนถึงได้กวนบ้านกวนเมืองเอานักหนา ดูข้อปฏิบัติ ดูหัวใจตนเอง ดูความเคลื่อนไหวของตนเองบ้างเถอะน่ะ  อย่างน้อยดูบ้างจะได้มีสติสตังนะ  เวลานี้มันไม่มีสติเลยแล้วแหละ กำลังจะลุกลามไปหมดแล้ว มันไม่มีสติ มันหลงยศ หลงตัวเอง อำนาจป่า ๆ เถื่อน ๆ ก็เอามาตีศาสนาที่เป็นของจริงให้ล้มเหลวไปหมด ประชาชนหรือพระเณรที่ท่านปฏิบัติตามหน้าที่ของท่านเรียบร้อยดีงามมาตั้งแต่ปู่ ย่า ตา ยาย ที่ท่านตั้งยศถาบรรดาศักดิ์ ตั้งคณะนั้นคณะนี้ท่านก็ตั้งมานานสักเท่าไร ท่านมีความสงบร่มเย็นมา

         เราไปได้อำนาจบาตรหลวงเป็นป่าเป็นเถื่อน หรือเป็นอะไรมาจากไหนถึงได้ทำความเดือดร้อน ให้เอาไปพิจารณาความคิดความเห็นของตนที่แสดงออกเวลานี้บ้างนะ ไม่งั้นมันจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นในวงพุทธศาสนาอีก แล้วเดือดร้อนขึ้นมาอีกแหละ คนมันมีหัวใจทุกคน ไม่ใช่หมานะ อยู่ในนี้ไม่ใช่หมารักษาศาสนา คนรักษาชาติ รักษาศาสนานะ เราจะเป็นเทวดามาจากไหน ถ้าว่าเทวดาก็ไม่เคยมาเหยียบย่ำทำลายมนุษย์มนา พระเณรเราที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ อันนี้มันแบบไหน เป็นเทวดาหรือเทวดาเทวทัตมันถึงมีแต่เรื่องทำลาย เทวทัตมีแต่เรื่องทำลาย เรื่องส่งเสริมไม่มี

         เรื่องเทวทัตทำลายนี้เก่งมาก อะไร ๆ ถ้าเป็นฟืนเป็นไฟแล้วเทวทัตคว้าได้มับ ๆ มาเผากันทั้งนั้นแหละ เดือดร้อนวุ่นวายนะเวลานี้ อยู่ไม่เป็นสุขเลยนะ มันหาแต่เรื่องแต่ราว อยากให้เขามายกยอว่าตัวมีอำนาจบาตรหลวงใหญ่ อำนาจขี้หมาอะไรอำนาจอย่างนั้น อำนาจของศาสนาพระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้แล้ว ธรรมวินัยนั้นแลจะเป็นศาสดาของเธอทั้งหลายแทนเราตถาคต นี่ก็บอกแล้ว เมื่อเวลาเราตายไปแล้ว นี่ท่านสอนอย่างงั้น อันนี้มันไม่ใช่ธรรมวินัย ไปปลดนั้น ไปขี่นี้ ไปลดนั้น เหยียบนี้ลงมา ธรรมวินัยที่ดีงามที่ปฏิบัติเพื่อความสงบร่มเย็นนี้ไม่สนใจ

         ผู้ท่านตั้งขึ้นมาก็ตั้งเพื่อส่งเสริมให้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ ให้เป็นความร่มเย็นแก่ผู้น้อย มันกลับเป็นฟืนเป็นไฟเผาผู้น้อยไปหมด มันพวกเทวทัตนี่ ใครเป็นคนแต่งตั้งขึ้นมาอย่างนี้ ตั้งอันนั้นไว้ ตั้งนี้ไว้เพื่อเป็นร่มโพธิ์ร่มไทร เป็นหัวใจของโลก ทำไมตั้งขึ้นเป็นเสี้ยนเป็นหนาม เป็นมหาภัยต่อโลกมีอย่างเหรอ มันเข้ากันไม่ได้นะกับหลักธรรมหลักวินัย นี่เราก็พูดเรื่องอะไรมันก็เข้ามานี้แล้ว เลยลืมไปหมดเบื้องต้นที่พูดก็ดี มันหากมีในสิ่งที่จะมากระเทือนหัวใจให้ออก มันเป็นอย่างงั้นนะเวลานี้

         ไปที่ไหนเห็นแต่เรื่องแต่ราวของศาสนาทำลายหัวใจพวกเดียวกันและประชาชน ไม่ค่อยได้ยินนะเป็นสิริมงคล ตั้งข้อไหนขึ้นมาขัดแล้วกับศาสนา กับธรรมวินัยข้อนั้น ๆ เห็นแล้ว ๆ มันเห็นอยู่ด้วยกันอย่างนี้จะว่าไง และจะให้ใครมายอมรับ ไม่ใช่หมามันจะยอมรับได้ยังไง คนแท้ ๆ รักษาศาสนา รักษาบ้านรักษาเมือง ตั้งแต่บ้านเมืองจะล่มจมยังพากันดีดดิ้นกันทั่วประเทศไทย และศาสนาก็เป็นหัวใจของประชาชนจะไม่ให้ใครเดือดร้อนวุ่นวาย และดีดดิ้น หรือต้านทานกัน ใครจะมาต้านทานก็เมืองไทยเป็นเจ้าของศาสนา เป็นเจ้าของสมบัติของชาติ เป็นเจ้าของของชาตินี่นะ เป็นผู้รับผิดชอบในชาติของตนและศาสนาของตนตลอดมา จึงไม่ประสงค์จะให้ผู้ใดมารังแกทำลายเลย

         ตั้งขึ้นมาอะไรก็มีตั้งแต่เรื่องฟืนเรื่องไฟเผาไหม้ ก่อนั้นก่อนี้ มันใช้ไม่ได้ ลัทธิหรืออุบายวิธีการนี้ให้โละออกให้หมด อย่าให้มันมีเหลือในเมืองไทย มันจะเอาฟืนเอาไฟมาเผาชาติศาสนาเมืองไทยให้ล่มจมไปด้วยกันนะ อะไรก็ไม่ได้ใหญ่กว่าพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ไม่ได้ใหญ่กว่าธรรมกว่าวินัย รวมแล้วคือศาสนา ไม่มีอะไรใหญ่กว่าศาสนา ใครจะตั้งขึ้นมาใหญ่ขนาดไหนก็ตาม พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ หรือหลักธรรมหลักวินัยนี้เป็นหลักใหญ่โตที่ครอบไว้หมดแล้ว ใครอย่าอวดก้ามนะ อย่าดีกว่าพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ดีกว่าศาสนา เหยียบหัวพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ มานี้ไม่เคยมีตัวอย่างมาแต่ไหนแต่ไรเลย อย่าให้มีขึ้นมาในเมืองไทย มันจะเลอะเทอะไปหมดแล้วนะ ถ้ามีขึ้นมาก็แสดงว่าตั้งหน้าตั้งตาเหยียบหัวใจของคนทั้งชาติซึ่งเป็นลูกชาวพุทธ พระทั้งประเทศที่เป็นลูกชาวพุทธ ให้แหลกเหลวไปตามๆ กันหมด

เราไม่ใช่เทวทัตให้แก้ไขตนเองเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นถ้าหากว่ามีความผิดถึงฐานที่จะปลดตัวเองอีกให้ปลดตัวเองเสีย อย่าให้คนอื่นปลดนะ เป็นชั้นไหนก็ชั้นเถอะ ปลดตัวเองลงได้ คนชั่วอย่าให้มันหนักธรรมหนักวินัยหนักศาสนานะ พระชั่วเหมือนกัน มันเลวมาก พวกนี้พวกเป็นภัยที่ทำลายชาติศาสนาของตัวเองทีเดียวนะ ไปทำลายที่อื่นค่อยยังชั่ว นี่ทำลายที่ตัวเอง ทำลายที่ไหนใครก็มีหัวใจเหมือนกัน ไม่อยากทำลาย แต่ถ้าความแบ่งเบาก็ว่าเมืองไทยนี้เบาหน่อย ไปทำลายที่โน่นแล้วย้อนเข้ามาเมืองไทย หนักเข้าเขาจะมาโจมตีเมืองไทยแหลกอีกเหมือนกัน มันไม่ดีทั้งทำลายคนอื่น ทั้งทำลายตัวเอง ชาติอื่นชาติเรานั่นแหละ ไม่ดีเลย ไม่ควรจะนำมาทำ ของชั่วจ่อเข้าไปไหนเป็นไฟด้วยกันทั้งนั้นแหละ

นี่กำลังพยายามช่วยพี่น้องทั้งหลายเต็มเม็ดเต็มหน่วย ทั้งด้านศาสนา ทั้งด้านโลก สุดท้ายก็มาอยู่ในหัวอกคนเดียวนี้หมด นี่ก็ฟังซิเวลานี้พระสงฆ์เดือดร้อนกันทั้งประเทศ ปากจ่อเข้ามาๆ ความรู้ความคิดเห็นจ่อเข้ามาหาเราๆ หลวงตาว่าไงๆ เวลานี้ไฟกำลังลุกไหม้พระเจ้าพระสงฆ์ทั่วประเทศไทย นั่นฟังซิน่ะ หลวงตาว่าไง นี่เข้ามานี้แล้วนะ ไฟเวลานี้กำลังลุกไหม้พระสงฆ์ เฉพาะอย่างยิ่งท่านผู้มีสมณศักดิ์ มีหน้าที่การงานที่ทำประจำตามแผนกของตน เช่น เจ้าคณะนั้นคณะนี้ เดือดร้อนมากเวลานี้ นั่น นี้เรื่องก็มาอย่างนี้ เราก็พูดตามเรื่องที่เกิดขึ้นมาอย่างนี้ จะให้เราว่าอย่างไรเมื่อมันเดือดร้อน เดือดร้อนเพราะเหตุไร เดือดร้อนเพราะเหตุนั้น เหตุนั้นเป็นยังไงก็ควรจะพิจารณาผู้ที่ก่อขึ้นมาก็ดี

ทำไมพระเณรทั้งประเทศเดือดร้อนกันไปหมด เรามีความรู้ความเห็นเลิศเลอยิ่งกว่าพระเณรไปไหน ถ้าหากว่าเป็นของดิบของดี ทำไมพระเณรพระเจ้าพระสงฆ์ท่านจะเดือดร้อนหาอะไร ท่านอยู่มาด้วยความเป็นสุข เพราะเอาศาสดาเป็นธรรมวินัย เป็นหลักเป็นเกณฑ์ เราเอาหลักเกณฑ์มาจากไหนมาบีบหัวใจพระเจ้าพระสงฆ์ในประเทศไทย จึงได้เดือดร้อนกันมากมาย ให้รีบแก้ไขนะสิ่งเหล่านี้ ตั้งอะไรขึ้นมาก็ตาม อย่างไรก็ไม่มีใหญ่กว่าศาสนานะ ศาสนานี้เป็นใหญ่ ธรรมวินัยเป็นใหญ่ยิ่งกว่านี้ ตั้งอะไรขึ้นมาก็ตาม อยู่ใต้อำนาจของศาสนานี้ทั้งนั้น ให้พยายามแก้ไขตนเอง อย่าไปทำลายศาสนาซึ่งเป็นเรื่องใหญ่โตมาก จะเป็นการทำลายคนทั้งชาติที่ถือพุทธ พระทั้งชาติที่ถือพุทธ ให้แหลกเหลวไปตามๆ กัน ให้พิจารณา

ใครเป็นคนริเริ่มขึ้นมาให้พิจารณาเสียตั้งแต่บัดนี้ แล้วจะเสนอขึ้นไปไหน จะมาบีบบี้สีไฟคน เอา เสนอขึ้นไปสมาคมนั้นสมาคมนี้ ฟาดขึ้นไปมหาเถรสมาคม มหาเถรสมาคมเป็นลูกของใครถ้าไม่ใช่ลูกพระพุทธเจ้า ใหญ่กว่าพระพุทธเจ้ามาจากไหน พินิจพิจารณาเรื่องราวต่างๆ ก็ต้องพิจารณาตามหลักธรรมหลักวินัย ไม่ใช่จะพิจารณาเหยียบหัวพระพุทธเจ้าไป ว่าพวกนี้เป็นพวกใหญ่กว่าพระพุทธเจ้า ไม่เคยมี เพราะฉะนั้นจึงพูดให้รู้เรื่องรู้ราวตั้งแต่บัดนี้

หลวงตาบัวตัวเท่าหนูนี้ไม่เห็นด้วย ที่มาทำอย่างนี้น่ะ กราบไหว้พระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ศาสนา เต็มหัวใจมาจนกระทั่งบัดนี้ เราไม่มีความเดือดร้อนวุ่นวายอะไร แต่เรื่องเหล่านี้เข้ามามันทั่วทั้งประเทศแล้ว เดือดร้อนเข้ามา เข้ามาหาหลวงตาบัวนี้อีกนะ เป็นยังไงท่านเหล่านั้น หากำลังวังชา หาผู้ช่วยปกป้องรักษาศาสนา ความหมายก็ว่าอย่างนั้น เวลานี้กำลังถูกไฟไหม้ด้วยอำนาจป่าเถื่อนของใครก็ไม่รู้แหละ มันหากเป็นมาอย่างนั้น เราก็พูดตามเรื่องที่เป็นมาอย่างนี้ เรายังไม่เห็นผู้ใดที่เป็นความผิดมาพูดต่อปากต่อคำกับเราให้ได้ฟัดกัน ปากเขาไม่แตก ให้ปากเราแตก

เอ้า เอาจริงๆ นะ ถ้าได้ขึ้นแล้วไม่มีถอยใครทั้งนั้นแหละ เหตุผลกลไกมีอยู่มาป่าๆ เถื่อนๆ ใส่ทำไม มันก็เอากันตรงนั้นละซิ หลักธรรมวินัยมีอยู่ ท่านปฏิบัติกันมาดีขนาดไหน สงบร่มเย็นมาขนาดไหน เราเก่งมาจากโลกไหนจึงได้มาทำลายจิตใจของพระเจ้าพระสงฆ์ ที่ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบตามหน้าที่การงานของท่านตลอดมาให้บอบช้ำไปล่ะ พิจารณาซิตรงนี้ก็ดี เอาละเอาแค่นี้ก่อน ให้น้ำก่อน อ้าว เวลาขึ้นต่อยก็ซัดปึ๋งๆ ซิ พอลงมาแล้วก็เป็นคนธรรมดา ก็เราไม่ได้พูดด้วยความโมโหโทโสนี่ เราพูดด้วยเหตุด้วยผล พลังของจิตของธรรมมากน้อยที่จะออก มันก็ต้องออกหนักเบา เป็นอย่างนั้น ถ้าลงจากนั้นแล้วก็ แม้แต่นักมวยเขาต่อยกันจะเอาเป็นเอาตาย ลงมาแล้วเขาก็กอดกันเป็นเพื่อนกัน เขาไม่เห็นมีอะไร อันนี้ก็เหมือนกัน เราไม่ได้ทำความฉิบหายแก่ใคร พูดเพื่อความส่งเสริม

นี่ที่ว่าเงินกฐินๆ นี้ เขาก็ปฏิบัติเต็มกำลังของเขานะ พี่น้องทั้งหลายทราบเอาไว้นะ อันไหนที่มันจะมีผิดมีพลาดบ้างโดยไม่มีเจตนาก็เรียนให้ทราบไว้ เช่นอย่างเงินกฐินนี้ เงินกฐินกับเงินอันนี้มันสับสนปนเปกัน บางทีแยกทัน บางทีแยกไม่ทัน ผิดพลาดไปได้ แต่ผิดพลาดไปไหนมันก็อยู่ในกองอันนี้ที่จะเข้าคลังหลวงด้วยกันนั่นแหละ อันนี้เราไม่แน่ใจนัก มันอาจผิดพลาดก็ได้ เช่น เงินกฐิน เงินผ้าป่า ก็ช่วยชาติ ๆ อันเดียวกันนั่นแหละ บางทีมันอาจแฉลบไปโน้นก็ได้ แฉลบมานี้ก็ได้ จึงเรียนให้พี่น้องทั้งหลายทราบ อันนี้มีได้ เราเองไม่ได้แน่ใจจึงรีบบอกมา เพราะใครนับยังไงๆ บางทีหลุดไปทางโน้น กองนั้นหลุดมากองนี้ก็ได้ กองไหนก็ตามเถอะ ที่แน่นอนคือพลาดไปไม่ได้ก็กองช่วยชาติของเรา กฐินก็ช่วยชาติ อันนั้นก็ช่วยชาติ แต่มันอาจผิดประเภทไปเวลาขวนขวายหานะ อย่างนี้ก็เป็นได้ ขอให้พากันทราบเอาไว้นะ

(หลวงตาคะของหนู  บาทค่ะ) อย่าให้ทุกวันนะ เราไม่ใช่น้ำมหาสมุทรทะเลหลวงนี่นะ เอามาให้ทุกวันๆ มันก็หมดได้ซี หลวงตานี้ไม่ใช่หลวงตาขี้โลภเกินเหตุเกินผลนะ ไม่ให้เกินอรรถเกินธรรม อยู่ในความพอดี เข้าใจไหม ถ้าบ้านไหนเรือนใดคนใดมันตระหนี่นัก เอาไม้ไปตีหลังมันละ เขาทานกันทั้งบ้าน แกทำอะไร จะว่าอย่างนี้เข้าใจไหม เงินเอาไปไว้อะไรจะว่างั้น ถ้าควรจะว่าอย่างนั้นก็ว่า ให้มามากๆ เราก็ตีคืนเสียเราไม่เอา เข้าใจไหม ให้อยู่ในความพอดี ใครตระหนี่ถี่เหนียวมากเราตีหลัง เขาให้ทานกันทั้งโลก นอนหลับอยู่ทำไม เข้าใจไหม ถ้าให้มาก มันไม่ใช่น้ำมหาสมุทรทะเลนะ แน่ะ ปัดออกอีก ให้อยู่ในความพอดี

ชมการถ่ายทอดสด ธรรมะหลวงตาวันต่อวัน  ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th