เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๔ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖

ไม่เหนือความอุตส่าห์พยายาม

         สรุปทองคำและดอลลาร์วันที่ ๓ พฤษภา เมื่อวานนี้ ทองคำได้ ๑๗ บาท ๔๘ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๒๖๕ ดอลล์ ทองคำและดอลลาร์ที่ได้หลังจากมอบคลังหลวงเมื่อวันที่ ๑๒ ผ่านไปแล้ว ได้ทองคำ ๖๓ กิโล ๑๓ บาท ๘๔ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๑๓๖, ๔๙๒ ดอลล์ รวมทองคำที่ได้แล้วทั้งหมด ที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบ ได้ทองคำ ๖,๑๔๗ กิโลครึ่ง รวมดอลลาร์ที่ได้แล้วทั้งหมด ที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบ เป็นจำนวนดอลลาร์ ๗,๗๓๖,๔๙๒ ดอลล์

เงินสดที่นำซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง ๑,๑๑๒ ล้านบาท ที่เคยประกาศให้ทราบอยู่ตลอดมา นี่ละเงินสดเรามากต่อมากนะ ได้เข้าไปซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวงเพียง ๑,๑๑๒ ล้านบาทเท่านั้น นอกนั้นเรากระจายทั่วประเทศไทย มันเป็นพันเป็นหมื่นล้านว่างั้นเถอะนะ ออกหมดเลยเพื่อสู่คนจนทุกภาคในเมืองไทยของเรา จึงไม่ได้เข้าคลังหลวง เราก็พยายามเต็มกำลังที่จะให้ได้เงินสดนี้ซื้อทองคำเข้าสู่คลังหลวง แต่มันก็ไม่ได้จะทำไง มันหมุนอยู่ตลอดพวกที่มาเกี่ยวข้องขอความช่วยเหลือจากทั้งวัด ล้อมหน้าล้อมหลังเป็นประจำ

คิดดูซิเราไปกรุงเทพวันที่ ๙ เดือนเมษา นี้ จนกลับมาถึงวันที่ ๒ เมื่อวานนี้ วันที่ ๓ มีโรงพยาบาลมาจากที่ต่างๆ มารับของในวัด ๓๙ โรง เราไป ๒๔-๒๕ วัน โรงพยาบาลที่มารับของไปเป็นประจำๆ นั้น คราวนี้ตั้งแต่วันที่ ๙ เมษา ถึงวันที่ ๓ เมื่อวานนี้ จำนวนโรงพยาบาล ๓๙ โรง ที่ตายตัวอีกอันหนึ่งก็คือผ้าขาวเรา ที่เราขนมาจากสวนแสงธรรม มีจำนวนมากขนาดไหน ขนมานี้หมดเลย ผ้าขาวเป็นไม้ ๆ เป็นพับๆ นี่ก็เท่ากับ ๓๙ ไม้ คือโรงละ ๑ ไม้เป็นอย่างน้อย ถ้าไม่มีมันก็จำเป็นให้ไม่ได้ นี่ที่เราเป็นห่วงเป็นใย จึงต้องเอาผ้าขาวมาจากกรุงเทพ นอกนั้นไม่เอา เพื่อสงเคราะห์ความจำเป็นทางโน้น ๆ เราเอามาเฉพาะผ้าขาวเท่านั้นที่จำเป็นกับโรงพยาบาลทุกแห่งเลยทั่วประเทศไทย อย่างน้อยต้องโรงละ ๑ ไม้ ถ้าเป็นพิเศษก็เพิ่มอีก

เพราะโรงพยาบาลเราให้เป็นพิเศษก็มี ไม่เสมอกันหมดนะ ที่จังหวัดไหนไกลๆ เช่น อุบล อุตรดิตถ์ ชัยภูมิบางอำเภอ สำหรับอุบลกับอุตรดิตถ์นี้ทั้งจังหวัดเลย ให้พิเศษทุกโรงที่มา แล้วที่ว่าพิเศษนั้น เพิ่มอะไรขึ้นอีกจึงเรียกว่าพิเศษ เราก็สั่งไว้จดไว้เรียบร้อย ที่ธรรมดาก็เสมอกันหมด ก็มีบัญชีเรียบร้อยแล้ว อย่างผ้านี่อาจเป็นพิเศษ พวกที่มาเป็นพิเศษ ผ้าก็อาจพิเศษก็ได้ นอกจากมันไม่มี นี่ละที่เงินเราได้เข้าซื้อทองคำน้อยมาก เพราะเหตุดังที่เรียนให้ทราบนี้แหละ

เวลานี้ที่ต่าง ๆ ก็กำลังสร้างอยู่พวกโรงพยาบาลต่างๆ แล้วโรงร่ำโรงเรียนก็ขอเข้ามาแทรกเข้ามาอีก เราจึงไม่หวาดไม่ไหวนะ ไปแต่ละครั้งๆ นี้จนแทบจะไม่มีเงินติดตัวมา คือไปที่ไหนช่วยทั้งนั้นๆ ไปอยู่ที่นั่นผู้มาเกี่ยวข้องหรือมาติดต่อกับเรา เช่นสวนแสงธรรมนี้มาเรื่อยทุกแห่งทุกหน มาที่นั่น ควรจะสงเคราะห์สงหา สั่งเสียให้สงเคราะห์สงหาในระยะใดที่ใดๆ จำนวนเท่าไร เราก็สั่งในเวลานั้นๆ จ่ายอยู่ตลอดนะ เช่นไปอยู่สวนแสงธรรมนี้ จ่ายอยู่ตลอด ทางโน้นมาติดต่อ ทางนี้มาติดต่อ จำเป็นมากน้อยเพียงไร อ่านดูเรียบร้อยแล้วเราก็สั่งๆ จ่ายตลอดอยู่อย่างนี้ ไม่มีแต่เพียงว่าอยู่วัดป่าบ้านตาด ไปที่ไหนมันก็เกี่ยวข้องกับเรา ใครก็ไปติดต่อกับเรา เราก็สั่งที่นั่นๆ เป็นอย่างนี้ ทองคำเราจึงไม่ได้มากจากเงินสด เพียง ๑,๑๑๒ ล้าน เงินเป็นพันๆ เป็นหมื่นๆ ล้านนะ ได้เข้าเท่านี้

เราภูมิใจนะที่ได้ช่วยพี่น้องทั้งหลาย เราก็ได้เรียนให้ทราบเรียบร้อยแล้ว ด้วยความบริสุทธิ์ใจและเป็นความจริงร้อยเปอร์เซ็นต์ๆ ตลอดมา ว่าได้ช่วยพี่น้องทั้งหลายด้วยความเมตตาล้วนๆ เลยสุดส่วนของเรา ในหัวใจของเรา ไม่มีมัวมีหมอง เกี่ยวกับผลได้ที่พี่น้องทั้งหลายบริจาคผ่านมา ๆ ทั่วประเทศไทย มาหาคน ๆ เดียวคือเราเป็นผู้รับผิดชอบในสมบัติทั้งหลาย ทั้งทองคำ ดอลลาร์ และเงินสด เป็นผู้รับผิดชอบแต่ผู้เดียว ด้วยความบริสุทธิ์ใจด้วยไม่มีคำว่ารั่วไหลแตกซึม ไม่มีเลย เราช่วยขนาดนั้นแหละ จึงว่าเราภูมิใจ

ไปที่ไหนนี้ ๆ จิตใจมันเปิดจ้าออกด้วยความเมตตา ๆ นะ ที่จะไปกำอย่างนี้ไม่มี มีแต่เปิดแบอยู่ตลอด ๆ แบออกช่วย ๆ ๆ ตลอดไปหมดเลย ช่วยชาติคราวนี้ก็รู้สึกว่า ประเทศไทยเราในสถานที่ต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับเรื่องว่าเศรษฐกิจอะไร ก็รู้สึกว่าค่อยหนุนขึ้น ๆ โรงร่ำโรงเรียน โรงพยาบาล เป็นต้นนะ ที่ได้จากในเวลาที่เราช่วยชาติคราวนี้ หนุนไปทั่วทุกแห่งทุกหน รู้สึกว่าปรากฏเด่นชัดอยู่นะ นี่ก็ทราบว่าเขาจะใช้หนี้ให้เสร็จภายในเดือนกรกฎาคม

โยม กรกฎาคมครับ

หลวงตา เออ นี่เห็นไหมล่ะ เราคาดเราฝันเมื่อไรว่าเราจะมีเงินมาใช้หนี้พวกเหยี่ยวใหญ่ อุ้งมันกำเมื่อไรหมดเลย เราลืมเมื่อไรเราร้องโก้กอยู่ที่ศาลา ว่าติดหนี้เขาเท่านั้น ๆ เราให้เขาไปติดตามดู หนี้สินในจุดใหญ่ของเรานี้ มาเล่าให้ฟังอย่างละเอียดลออ การติดหนี้ติดสินติดมากติดน้อยเพียงไร ติดตามไปสืบเอาเรื่องราวความจริงมาจากโน้น มาอ่านให้เราฟังนี้ โอ๋ ร้องโก้กเลยเรานะ เห็นไหมมันเป็นเองนะ เมืองไทยทั้งชาตินี้ปู่ย่า ตายาย อุตส่าห์พยายามถ่อพายตะเกียกตะกายมาจนกระทั่งป่านนี้เป็นเวลานานเท่าไร แต่มาเวลานี้กำลังเมืองไทยเราอยู่ใต้ตีนเหยี่ยว เมืองไทย ๖๒ ล้านคน หัวเมืองไทยเราเท่าหัวหนู ๆ พวกนายหนี้ติดหนี้นี่เป็นเหมือนอุ้งเหยี่ยวกำทีเดียวหมดเลยนะ

เทียบถ้าสมมุติว่าเอาหนี้เรามา    เท่านั้นหมด     ถ้าไม่ได้หนี้แล้วเมืองนี้ต้องเป็นบ๋อยของข้าทั้งหมด แล้วเราจะฝืนได้ยังไงพิจารณาซิ หมดคุณค่าหมดราคา นี่ละพอเราได้ทราบการติดหนี้ของเขานี้ แหม มันใหญ่พิลึกกึกกือนะ ร้องโก้กเลยเราก็ดี สุดท้ายก็ เอ้า จะช่วยจะนำ ขึ้นเลย เอ้า ถึงไหนถึงกันเลยนะ เวลานี้เขายังไม่กำ ยังอยู่ใต้อุ้งเล็บเขายังไม่กำ คือเขายังไม่มาบีบบังคับเอาหนี้จากเรา ก็เรียกว่าเขากาง เอ้า ให้รีบออก ๆ ช่องเล็บ ใครจะออกช่องไหน ๆ ได้ เอ้า ให้ต่างคนต่างดิ้นต่างดีด นั่นแหละเรื่องราวมัน จึงได้ออกตั้งแต่บัดนั้นมา ด้วยความสัตย์ความจริงแบบถึงใจเหมือนกัน ที่ออกมาจากคำว่าร้องโก้ก ถึงจริง ๆ ตะเกียกตะกายมานี้ก็รู้สึกว่า ฟื้นฟูขึ้น ๆ อย่างเห็นประจักษ์เลยแหละ ตั้งแต่เริ่มแรกพี่น้องชาวไทยเราได้ช่วยชาติมานี้ อะไรก็ค่อยกระเตื้องขึ้นดีขึ้น ๆ ติดหนี้ติดสินเขานี้ก็จะสิ้นเสร็จลงไปประมาณเดือนกรกฎา ฟังว่าจะใช้หนี้เป็น ๓ ครั้ง

โยม ๓ งวดครับ

หลวงตา เออ ๆ ๓ งวด แต่ก่อนเรามีเงินที่ไหนมา งวด ๆ แงด ๆ ล่ะ เดี๋ยวนี้มีถึง ๓ งวด หากจะใช้ทีเดียวให้หมดเลยก็ได้ แต่มันจะบกพร่องในอีกทางหนึ่ง ตามที่หัวหน้าท่านพิจารณาเรียบร้อยแล้ว การจ่ายเป็นงวด ๆ ๓ งวดนี้ พอเหมาะพอดีไม่กระทบกระเทือน นั่น ถ้าจ่ายทีเดียวปุ๊บนี่ หมดไปจริง ๆ แต่มีส่วนกระเทือนภายใน เรียกว่า คลังหลวงเรานั้นแหละ จึงเอาแบบนี้ก็ได้ นี่ก็เดือนกรกฎาคมก็จะเสร็จแล้ว ที่อยู่ใต้อุ้งเล็บเขาผ่านได้หมด เห็นไหมล่ะ ด้วยความรักชาติด้วยความเสียสละ ด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคีของพี่น้องชาวไทยเรา มันไม่เหนือความอุตส่าห์พยายามของเรา เอาจนได้นั่นแหละ นอกจากร้องโก้กแล้วยังไม่แล้วนะ จิตนี้มันหมุนติ้วเลยทีเดียว เรียกว่า รอบประเทศไทยเลย หมุนติ้ว ๆ จากเหตุการณ์ต่าง ๆ ติดหนี้ติดสิน ทางนั้นติดเท่านั้น ๆ รวมแล้วฟังไม่ได้เลย ก็มีแต่ร้องโก้กฟังซินะ แล้วเห็นไหมล่ะจะผ่านได้เร็ว ๆ นี้

สิ่งที่ผิดคาดผิดหมาย นี้เป็นทางธนาคารชาติท่านมาเล่ามาพูดให้ฟังเอง ว่าเงินของพี่น้องชาวไทยนี้ ที่ไปรออยู่ประตูคลังหลวงในระยะนั้น รออยู่นั้นยังเข้าไม่ได้ แล้วบรรดาบริษัทบริวารแห่งสมบัติทั้งหลายที่มารอก็มาออกันอยู่นั้น เหมือนไม่มีปากมีอะไรกระโตกกระตากเงียบ มีแต่ลมหายใจรออยู่ปากประตูคลังหลวง พอประตูคลังหลวงเปิดปั๊บ เอ้า เข้า พออันนี้เข้าพรึบ ไม่ทราบมาจากไหน ๆ สมบัติเงินทองบริษัทบริวารของสมบัติใหญ่ของเราที่เข้าสู่คลังหลวงเป็นหัวหน้าเข้าสู่คลังหลวงได้เท่านั้นปุ๊บ ทางนี้ไหลเข้าเลย อันนี้ก็อัศจรรย์

นี่ผู้ว่าการแบงก์ชาติพูดให้ฟัง ไม่ทราบมาจากทิศไหนแดนใด ถ้าเราดูตามธรรมดา เรียกว่าคิดไม่ทันมองไม่ทันเวลาเข้ามาของสมบัติ ตามสมบัติใหญ่เข้าสู่คลังหลวง ไหลมาเทมา ๆ นี้อันหนึ่ง แล้วกับที่ว่า พันธบัตรนี้ก็อันหนึ่ง จนถึงขนาดที่ว่าคนทั้งประเทศนับแต่นายกฯลงมา ก็บอกว่าเหลือเชื่อด้วยกันหมด ฟังซิน่ะ ที่แต่ก่อนเราเอาไปขายพันธบัตรนี้ ๒ หมื่นล้านนะ ๒ หมื่นล้าน ตั้งเกือบ ๒ เดือนจึงขายหมด ทีนี้ก็ความจนตรอกของชาติไทยเรา และเพื่อความที่จะดีดจะดิ้นให้หลุดรอด หรือให้เล็ดลอดออกไปนี้อันหนึ่งบวกกันเข้า จึงได้ปรึกษากันขายพันธบัตร

ก็มาโจมตีกันอยู่ตรงที่ ๒ หมื่นล้าน กับ ๓ แสนล้าน เออ ๒ หมื่นล้านก็เท่านั้น ๆ นะ เกือบเป็นเกือบตาย นี้เอาเข้าไปตั้ง ๓ แสนล้าน เราจะมีปัญญามาจากไหน ก็เท่ากับว่าจะช่วยเมืองไทยให้จมอีกก็ว่าอีกแหละ ปรึกษาหารือกัน ทางอื่นทางออกเราไม่มี เวลานี้เมืองไทยเรากำลังหนักมากเกี่ยวกับเรื่องหนี้เรื่องสิน เอ้า เอาเลย เสี่ยงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ ศาสนา ครูบาอาจารย์ เราเป็นลูกชาวพุทธเรา เอ้า เสี่ยง เอ้า เอาเลยว่า ตกลงก็จึงได้ลงกันถึง ๓ แสนล้าน นี่ละอันหนึ่ง แล้วครั้นสุดท้ายบทเวลาจะเอาจริง ๆ ก็ต้องประกาศ เช่า หนังสือหนังพิมพ์

โยม โฆษณาทางหนังสือพิมพ์

หลวงตา เออ ให้เขาโฆษณาทางหนังสือพิมพ์ ว่าจะขายพันธบัตรจำนวน ๓ แสนล้าน แล้วก็ไปจ้างหนังสือพิมพ์ออกประกาศ เวลาเอาจริงปั๊บเดียวเท่านี้ ๒ วันกับครึ่งเท่านั้นหมดเลย นี่ก็แบบเป็นปาฏิหาริย์ว่างั้น อันนี้เหลือเชื่อกันทั้งประเทศจะว่าอะไร แม้แต่นายกฯ เองยังบอกเหลือเชื่อ แต่เมื่อมาเห็นเหตุผลกลไกแล้วยอมรับ ทั้ง ๆ ที่เหลือเชื่อด้วยการปรบมือเพียบพร้อมกันเลย แต่คำอันอื่นที่ปลีกย่อยมันไม่น่าพูดเราก็ไม่พูดนะ อันนี้แหละ ว่าปรบมือด้วยกัน มันเป็นเรื่องอัศจรรย์มากว่าอย่างนั้นนะ ไม่คาดไม่คิด ๒ หมื่นล้านก็แทบเป็นแทบตาย เรียกว่าเป็นบทเข็ดหลาบมาแล้ว ยังจะฟาด ๓ แสนล้านเข้าไปอีก มันยังไงกันนี่

ทีนี้เวลาขึ้นมาก็ลบกันได้อย่างทันควันเลย ปึ๊บเดียวหมด ๒ วันครึ่งหมด หลั่งไหลเข้ามาซื้อพันธบัตร นู่นนะ ไม่ใช่เล่น ๆ นะ ที่ว่า ๒ วันครึ่งนี้เราขายหมดแล้ว แล้วยังไหลเข้ามาที่จะมาซื้ออีกเหมือนกับวันก่อนนั้นแหละ ไหลเข้ามา ทางนี้ก็มาคำนวณถึงเรื่องดอกเรื่องอะไรเกี่ยวกับเรื่องพันธบัตร เท่าที่เราได้นี้พวกหนี้พวกสินเป็นเงินพื้นของเรา เอาละพอดีแล้ว ถ้าหากเอามากกว่านี้มันจะกระเทือนทางดอกเบี้ย เอาละพอ เลยพอเข้าใจไหม นี่ละพอดี

นี่ก็จะใช้หนี้เขาหมดเดือนกรกฎาคม ก็รู้สึกว่าเป็นที่พอใจกับบรรดาพี่น้องชาวไทยของเรา ที่ต่างคนต่างเป็นคนเป็นผู้รักชาติ เป็นนักเสียสละด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคีและเชื่อฟังพุทธศาสนาคือ ศาสนาของพี่น้องชาวไทยหัวใจของพี่น้องชาวไทยเรา ต่างคนต่างบึกบึนเราก็ดิ้นมาได้ขนาดนี้แหละ เวลานี้เรียกว่าพ้นภัยว่าอย่างนั้นไปเลย ที่กำลังจะกำอยู่นี้ก็พ้นภัยไปแล้ว เล็ดลอดออกจากช่องจนได้เห็นไหมล่ะ นี่ความอุตส่าห์พยายามของพี่น้องชาวไทยเราทั่วหน้ากัน ด้วยความสามัคคีกันเป็นไปได้อย่างนี้แหละ

ถ้าความไม่สามัคคีนี้แหลกได้นะ กำทีเดียวหมดเลย เราเป็นบ๋อยของเขาทั้งประเทศดูไม่ได้เลยนะ เพราะฉะนั้นจึงว่าให้หลวงตาบัวนี้ตายเสียก่อน ทีนี้เมื่อหลวงตาบัวยังอยู่ เอ้า จะช่วย ยังไม่ยอมตายจึงได้หมุนกันเต็มเหนี่ยว เป็นอย่างนั้นนะ แล้วก็ได้สมใจเราดีขึ้นที่นี่ แล้วมันดีขึ้นแตกแขนงไปอีกนะ หลายด้านหลายทางเศรษฐกิจทั้งหลายนะ การซื้อการขายอะไร น้ำอ้อยน้ำตาลเป็นข้าวเป็นอะไร ๆ ขึ้นราคาไปหมด ๆ ว่าอย่างนั้นนะ ดีกันไปทั้งนั้นเวลานี้ อะไรก็ขึ้นราคา ๆ ให้คิดดูผู้เขาซื้อบ้างนะเราก็ว่าอย่างนี้ มีแต่จะขึ้นราคาแล้วดีใจ ๆ ผู้ขายดีใจ ผู้ซื้อจะเอาเงินมาจากไหนนะ เราก็กระตุกเอาบ้าง ก็อย่าลืมตัวเกินไปซีเราว่า มีแต่ดีใจผู้ได้ ผู้เสียมันจะจมนะ ให้พิจารณาพอดิบพอดีนั่นละเป็นมงคลอยู่จุดนั้นละนะเราว่า อย่าตื่นจนเกินไปทั้งได้ทั้งเสียตื่นทั้งนั้นใช้ไม่ได้นะ

ต่อไปนี้ก็จะเป็นวาระสุดท้ายของพี่น้องชาวไทยทั้งประเทศ ที่จะได้ประกาศความสามารถของตนต่อประเทศชาติของเราในคราวนี้ คือทองคำเป็นวาระสุดท้าย ว่าให้ได้ ๑๐ ตัน อย่างไรก็อย่าให้ขาดเป็นอันขาดเลยนะ ดอลลาร์ขอให้ได้ ๑๐ ล้านนี้พอใจ หลวงตาได้คิดคำนวณหมดแล้ว ถึงนี้แล้วหลวงตาจึงไม่รบกวนพี่น้องทั้งหลาย ที่ไปหาตีกระเป๋านั้นกระเป๋านี้เหมือนอย่างทุกวันนี้ไม่เอาแล้วแหละ พูดให้มีสัตย์มีจริงมีคำลงกันได้เชื่อถือกันได้คนเรา ได้เท่านั้นแล้วเราหยุด ส่วนที่ท่านผู้ศรัทธามีความรักชาติมีความเสียสละอยู่นั้นจะบริจาคมามากน้อยตามอัธยาศัยนั้น เราก็รับตามอัธยาศัยของทั้งผู้ให้และผู้รับเพื่อหัวใจของชาติไทยเรา แต่ที่จะให้เราไปรบกวนอย่างก่อนเราไม่ไป อย่างมากกว่านั้นก็มีแต่จะพูดออดอ้อนนะ

นี่เวลานี้ทองคำเรามันยังคี่อยู่นะ มันยังไม่คู่ ควรขยับได้ก็ให้พากันขยับนะ แบบทั้งพูดทั้งออดทั้งอ้อน ที่จะให้ตีกระเป๋านั้นกระเป๋านี้เหมือนแต่ก่อนไม่เอาเข้าใจไหม นี่ละที่มันคี่ ถ้าหากว่ามันคู่แล้วเต็มตื้นจริง ๆ นะเรา เต็มหัวใจจริง ๆ ถ้ามันคู่ปึ๋งเท่านั้นพอเลย พอใจเลย เวลานี้ขาดนิดหน่อย แต่ส่วนใหญ่นี้ที่เรามุ่งหมายอย่างยิ่งคือ ๑๐ ตัน เราจึงเน้นหนักตรงนี้ ยังไม่ได้พูดทางโน้นเลยเอานี้ให้ได้ก่อน อันนั้นจะได้เมื่อไรไม่สำคัญ สำคัญอยู่ที่จุดนี้ เพราะฉะนั้นจึงเน้นหนักลงในจุดนี้ หากได้จุดนี้แล้ว ก็จะพูดไปอย่างที่ว่าแหละ เราจะแกมกับความออดอ้อนพี่น้องทั้งหลายไปให้ได้คู่แล้วพอใจ แล้วก็เลิกกันไป

ประวัติแห่งชาติไทยของเราจะสง่างามทั่วประเทศ โดยมีทั้งชาติทั้งศาสนารวบรวมด้วยความสามัคคีเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับพี่น้องชาวไทยเราทั้งชาติ อุ้มชาติไทยของเราขึ้นอย่างสง่างามพร้อมทั้งศาสนาด้วย จะเป็นขวัญตาขวัญใจแก่ลูกหลานของเราไปนาน ไม่เป็นที่ดูถูกเหยียดหยามของคนต่างชาติ ก็จะมีความสง่างาม กรุณาพี่น้องทั้งหลายทราบข้อนี้ไว้ แล้วพยายามเสาะแสวงหาเทิดทูนกิตติศัพท์กิตติคุณของชาติไทยเราด้วยทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตันและดอลลาร์ ๑๐ ล้าน วันนี้พูดเพียงเท่านั้นละนะ

ชมการถ่ายทอดสด ธรรมะหลวงตาวันต่อวัน  ได้ที่

www.luangta.com หรือ www.luangta.or.th