หลักใหญ่อยู่กับส่วนรวม
วันที่ 14 เมษายน 2546 เวลา 8:30 น.
สถานที่ : สวนแสงธรรม
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ สวนแสงธรรม

วันที่ ๑๔ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๔๖ [เช้า]

“หลักใหญ่อยู่กับส่วนรวม”

 

         หลังจากเรามอบเรียบร้อยแล้วเมื่อวันที่ ๑๒ นี้เราได้ทองคำเพิ่มขึ้นมา ๓๓ กิโล ๙ บาท ๗๓ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๓๘,๐๐๖ เราตั้งต้นใหม่ ตั้งต้นใส่วันที่ ๑๒ สิงหา วันนั้นเป็นวันใหญ่โตมาก เข้าใจไหม แต่ก่อนเรื่องวันเกิดเราปัดไม่ให้ใครมายุ่งนะ พอเรื่องชาติขึ้นมาแล้วเหยียบเลย เรายกชาติเลย วันเกิดหลวงตาบัวเลยกลายเป็นวันสำคัญมาก วันที่ ๑๒ นะ เอาให้ดีวันที่ ๑๒ สิงหา จากนี้ไปก็ ๔ เดือนพอดี คราวที่แล้วนี้ก็ ๔ เดือน วันที่ ๑๐ ธันวา แล้วก็วันที่ ๑๒ เมษา ๔ เดือน จากวันที่ ๑๒ เมษาถึงวันที่ ๑๒ สิงหาก็อีก ๔ เดือนเหมือนกัน เรากะให้เป็นระยะ ๆ คราวนี้ก็กำหนดตายตัวไว้อย่างเดิม คือทองคำให้ได้อย่างน้อยต้อง ๕๐๐ กิโล และดอลลาร์อย่างน้อย ๓๐๐,๐๐๐ ที่มันได้เพิ่ม มันเป็นวาสนาของพวกเราเพิ่มขึ้น อันนั้นเราไม่ว่า แต่อันนี้ขาดไม่ได้ ๕๐๐ กิโล กับ ๓๐๐,๐๐๐ ดอลล์ นี้ขาดไม่ได้ ตั้งไว้เลย

         เราเคยพูดถึงเรื่องศาสนากับความเมตตา เรื่องของความเมตตาเป็นความแน่ใจว่าต้องเป็นพื้นกับศาสนาแต่ละศาสนา ไม่งั้นสอนคนให้คนเชื่อหรือทำความดีไม่ได้ ถ้าไม่มีเมตตา พระพุทธเจ้าขึ้นต้นก็ มหาการุณิโก นาโถ หิตาย สพฺพปาณินํ พระพุทธเจ้าทรงพระเมตตา และกรุณาแก่สัตว์โลกหาประมาณไม่ได้ และทำประโยชน์แก่สัตว์โลกไม่มีประมาณ นี่พระนามของพระพุทธเจ้า ทรงพระเมตตาขึ้นต้นเลยเชียว อย่างนี้ก็เป็นเรื่องของศาสนา แต่ละศาสนา เราจะไปแนะเขาก็ไม่ถูก เพราะต่างศาสนาใครเป็นความรู้ ความเห็น ความเป็นใหญ่ในตัวเองด้วยกันทุกคน

         ถ้าเราจะไปแนะไปบอกเขา ก็เหมือนว่าศาสนาเราเป็นอาจารย์ศาสนาเขาอยู่ทีหนึ่ง ไม่เหมาะ เรื่องของใคร ๆ ให้เป็นเรื่องครัวเรือนของเขา จะปฏิบัติดูแลกันเองในครอบครัวหนึ่ง ๆ ศาสนาหนึ่ง ๆ ก็เช่นเดียวกัน เราจะข้ามไป หรือเอื้อมเข้าไปเกี่ยวข้องมันไม่เหมาะ นอกจากเขามาขอร้องก็ควรพิจารณา เป็นกรณี ๆ ไป เรื่องที่มาเกี่ยวกับเรื่องหลวงตาทำประโยชน์ให้แก่โลกเต็มหัวใจนี้ กรุณาอย่าแยกออกไปให้เป็นภัยต่อโลกนะ ผิดเจตนาของเราที่ช่วยโลก

         เราไม่มีที่จะเป็นภัยต่อผู้ใด ผิดบอกว่าผิด ถูกบอกว่าถูก แต่ไม่มีความอาฆาตมาดร้ายอะไรแฝงเลย เราสอนตามความสัตย์ความจริงตรงไปเลยอย่างนี้ ศาสนาเรานี่สมบูรณ์แบบแล้ว ให้ปฏิบัติอย่างนี้ก็เหมาะสมแล้ว ไปเมตตาต่อคนนั้นคนนี้ ไม่เคยเมตตาเจ้าของใช้ไม่ได้ พวกนี้พวกขาดอย่างร้ายแรง สอนให้มีเมตตาต่อคนนั้น เมตตาต่อคนนี้ แล้วเจ้าของไม่สนใจจะเมตตาดูแลรักษาบำรุงเจ้าของ แก้ไขสิ่งไม่ดีออกจากเจ้าของ ใช้ไม่ได้นะ เข้าใจไหมเมตตา

         ระยะนี้เป็นระยะสงกรานต์ ก็ให้ต่างคนต่างมีสติสตังรอบคอบในความเคลื่อนไหวของตน ซึ่งเวลานี้กำลังคละเคล้ากัน ไปที่ไหนถนนหนทางยุ่งเหยิงวุ่นวายไปหมด ส่วนที่จะเป็นผลบวกรู้สึกจะมีน้อยกว่าที่จะเป็นผลลบ เผลอไม่ได้ อย่างรถเราผ่านไปนี้เวลาเขาเล่นน้ำเขาไม่ได้สนใจกับเรา เราต้องรอรถ แล้วหลีก แล้วรอ แล้วหยุดเป็นพัก ๆ ไป เพราะพวกนั้นก็เป็นเรื่องของเขา เราไปว่าเขาไม่ถูก เราผิด เราก็รู้เรื่องรู้ราว นี่แหละคือความเพลินจนเกินตัว ทำให้เสียได้นะ เดี๋ยวรถชนปังเข้าไป

         นี่ละที่ว่าสงกรานต์แต่ละปี ๆ คนตายเป็นหลาย ๆ ร้อยก็เพราะเหตุนี้เอง ที่นี่เป็นอย่างนี้ ที่นั่นเป็นอย่างนั้น บวกเข้าแล้วมันก็จำนวนมาก ล้วนแล้วแต่คนประมาท เอาความเพลิดเพลินออกเป็นแนวหน้า เสียไปเรื่อย ๆ บรรดาพี่น้องทั้งหลายก็ให้พากันระมัดระวัง การเล่นเราก็เคยเล่นมาแล้วตั้งแต่วันเกิด อย่าไปตื่นเสียจนเกินไป ถึงกับเสียเนื้อเสียตัว เสียทรัพย์สินเงินทอง เสียผู้เสียคน ตลอดไปถึงเสียศีลเสียธรรม ไม่ดีนะ การเล่นก็รู้ว่าเล่น เวลาจริงก็ให้มีจริง เวลาเล่นก็ให้มีความจริง สติแทรกอยู่ในนั้น อย่าไปเล่นแบบไม่มีสติสตัง เสียหายได้นะ

         วันนี้พูดถึงเรื่องสงกรานต์ เราจึงไม่พูดอะไรมากนะ อย่างที่เราไปเมื่อวานนี้ ไปเขาใหญ่เมื่อวานนี้ ออกจากนี้ก็พุ่งไปนครนายก แล้วทางไปปราจีนเข้าเขาใหญ่ เอาของไปแจกพวกด่านเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นเขาใหญ่ ตั้งแต่ระหว่างทางจากกรุงเทพไปนครนายกมีอยู่ทั่วไป ยิ่งเข้าเขตจังหวัดนครนายกจนกระทั่งรถจะไปไม่ได้เลย คนเล่นน้ำกัน แล้วตลอดไปเลย จะมีว่างย่านทางไม่มีหมู่บ้านคน พอที่ไหนเป็นที่ชุมนุมชนที่นั่นก็คือที่อย่างว่า จนกระทั่งขึ้นถึงเขาใหญ่ บนเขาใหญ่ จนกระทั่งเรียกว่าเราลงรถไม่ได้ อยู่ภายในรถ ค่อยดูไป ๆ

         สัตว์ก็มีบ้างไม่มาก มากก็คือคน เต็มถนนเลย ตามร่มไม้ที่ไหน ๆ บนหลังเขาใหญ่เต็มไปหมดเลย รถนี้ดาดาษ จนกระทั่งออกมาถึงปากช่อง มีเป็นระยะ ๆ ใคร ๆ ก็ทราบว่าเวลานี้เป็นเวลาสนุกสนานกันบ้างคนเรา จะมีแต่ทุกข์อย่างเดียว โลกและเราก็ไม่มีความหมาย ก็ต้องมีความสนุกรื่นเริงบันเทิงสับสนปนเปกันไป แต่อย่าให้เสียตัวเพราะความเพลิดเพลินจนลืมตัวก็แล้วกัน เมื่อวานไปแล้วกลับมาเท่านั้นเอง ตั้งหน้าตั้งตาไปชมป่าชมเขา ดูสัตว์ เราเพลิดเพลินกับบรรดาสัตว์ในป่า เมื่อวานนี้เจอไม่มากนะ เจอกวางบ้าง ส่วนลิงนี่เจอเยอะ

         เวลาผ่านไปเขาเขียนประกาศไว้เป็นย่าน ประกาศไว้ว่าห้ามให้อาหารลิงและกวาง เขาเป็นคนรักษาป่า รักษาสัตว์เหล่านี้ ความได้ความเสียจากความเคลื่อนไหวของสัตว์เหล่านี้ เพราะเกี่ยวกับประชาชนเข้าไปยุ่งกับเขามีมากน้อยเพียงไร เขาจะต้องคำนวณแล้วเขาจึงประกาศ ห้ามไม่ให้เอาอาหารให้ลิงและกวาง เราจึงได้บอกใครต่อใครก็ตาม ว่าเจอแล้วอย่าฝืนเขานะ เขาติดประกาศไว้ตรงไหนให้ปฏิบัติตามนั้น เช่นอย่างเข้าเขาใหญ่ห้ามไม่ให้อาหารสัตว์ เขาเป็นคนรักษา เราไปเป็นคนทำลายใช้ไม่ได้นะ

         เขารักษา ความรับผิดชอบอยู่กับเขาทั้งหมด เขาได้เหตุได้ผลมาจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เขารับผิดชอบแล้วเขาจึงมาประกาศให้พวกเราทราบ เราคอยอ่านตามนั้นและปฏิบัติตามเขา ก็ถูกต้อง อย่าไปทำลาย เช่นเขาไม่ให้อาหารลิง อาหารกวาง อย่างนี้ แต่เราไปให้ผิด เรียกว่าเราเป็นฝ่ายทำลาย คนหนึ่งเป็นฝ่ายรักษา เขารักษานี่รักษาสมบัติของชาตินะ ดูซิ ที่ไหนเขาใหญ่ แล้วภูหลวง มากต่อมากนะ เหล่านี้เขารักษาสมบัติของป่าสมบัติของชาติ เพราะฉะนั้นเราจึงรักจึงสงวน ไปที่ไหนก็ตาม ถ้าเป็นเกี่ยวกับเรื่องส่วนรวม เราจะสนับสนุน ไปแล้วจัดอาหาร ซื้ออาหารเต็มรถ แล้วไปแจกพวกด่าน ไม่ว่าด่านไหน ยิ่งเป็นด่านทางน้ำหนาวเพชรบูรณ์ด้วยแล้ว เราให้เป็นประจำทุกเดือน

         เดือนหนึ่ง ๆ ไม่ให้ขาด  เราจะมากรุงเทพฯนี้จะช้าบ้างเร็วบ้างไม่เป็นไร บางทีเราก็สั่งเสีย คราวนี้จะไม่มาง่ายนะ กลับมาจากกรุงเทพฯแล้วถึงจะมา มากรุงเทพกลับไปแล้วค่อยเอาไป นี่ก็อุดหนุนพวกรักษาป่าเขารักษาสมบัติของชาติ เราจึงสนใจมาก ไปที่ไหนสนับสนุนช่วยเหลืออะไรสิ่งใดที่ควรช่วยเหลือได้ เราช่วยเหลือตลอด เรื่องส่วนรวมเป็นสำคัญมาก ถ้าส่วนรวมพังแล้วคนทั้งประเทศพังหมด  หลักใหญ่อยู่กับส่วนรวม ต้นไม้ก็คือรากแก้วเป็นสำคัญ ถ้ารากแก้วโค่นลงแล้วไม่มีอะไรเหลือ ล้มตูมหมดเลย ถ้ารากแก้วยังคงอยู่ก็ยังพอเป็นไป

         อันนี้ชาติไทยของเราก็อาศัยสมบัติกลาง นี่เป็นรากแก้วแห่งชาติ เราต้องต่างคนต่างปฏิบัติรักษา อย่าไปฝ่าฝืนแบบเย่อหยิ่งจองหองพองตัวใช้ไม่ได้นะ คนหนึ่งรักษาเพื่อชาติแทบล้มแทบตาย  คนหนึ่งแสดงตัวเป็นคนเย่อหยิ่งจองหอง แล้วไปอวดดีต่อเขาทำลายสิ่งนั้นสิ่งนี้ นี่คือมหาภัยของชาติ ให้พากันจำไว้นะ

         เมื่อวานนี้ได้ประกาศให้พี่น้องทั้งหลายทราบแล้วว่า ตั้งแต่บัดนี้ต่อไป จนกระทั่งถึงวันที่ ๑๒ สิงหาคม ๒๕๔๖ วันนั้นหลวงตาบัวก็เลยยกให้เลยว่า เป็นวันเกิดของหลวงตาบัว ตามธรรมดาหลวงตาบัวจะปัดไม่ให้เข้ามายุ่งเลยนะวันเกิดวันตาย อยู่กับเราคนเดียว ทีนี้เมื่อมีเกี่ยวกับเรื่องชาติบ้านเมืองเราก็ยกขึ้นมา เดี๋ยวนี้ยกขึ้นสูงด้วยนะ วันที่ ๑๒ สิงหาคมนี้เป็นวันเกิดของหลวงตาบัว นี่ละทองคำให้ได้มาก ๆ ดอลลาร์ให้ได้มาก ๆ เพราะเป็นวันเกิดของหลวงตาบัว ให้เป็นที่เด่นดวงบ้างซิ จากนี้ไปก็ ๔ เดือน

         คราวที่แล้ว ๑๐ ธันวา ถึงวันที่ ๑๒ เมษาที่ผ่านมานี้ก็ ๔ เดือน แล้วจากวันที่ ๑๒ มานี้อีกแล้วไปถึงวันที่ ๑๒ เมษาเป็นเวลา ๔ เดือน แต่คราวนี้ขอให้เด็ดกว่าคราวที่แล้วก็แล้วกันนะ ที่เราขีดเส้นตายไว้เลยก็คือว่า ทองคำต้องให้ได้ ๕๐๐ กิโลเป็นอย่างน้อย ขาดไม่ได้ และดอลลาร์ก็ให้ได้ ๓๐๐,๐๐๐ แต่ส่วนที่จะได้มากกว่านั้น ดังที่ผ่านมาเมื่อวันที่ ๑๒ นี้เราพอใจ วันที่ ๑๒ นี้แทนที่จะได้ทองคำน้ำหนัก ๕๐๐ กิโล กลับได้ทองคำ ๕๒๕ กิโล และดอลลาร์แทนที่จะได้ ๓๐๐,๐๐๐ ตามที่กำหนดไว้ กลับได้ ๔๐๐,๐๐๐ วันที่ ๑๒ ซึ่งเป็นวันของหลวงตาบัวยิ่งได้มาก หลวงตาบัวยิ่งพอใจเลยนะ

         ต่อไปนี้จะให้พร ยอดดอลลาร์ได้ ๑,๓๓๕ ดอลล์ ทองคำได้ ๑๘ บาท ๔๘ สตางค์

 

ชมถ่ายทอดสดพระธรรมเทศนาของหลวงตาทุกวัน ได้ที่

www.Luangta.com


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก