เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๑๕ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๔๖

เราเชื่อนายกฯ คนนี้

สรุปทองคำและดอลลาร์วันที่ ๑๔ คือเมื่อวานนี้ ทองคำได้ ๑๗ บาท ๓๘ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๕๐๓ ดอลล์ ทองคำที่ได้หลังจากวันมอบคือวันที่ ๑๐ ธันวา นั้น เวลานี้ได้ ๑๒๐ กิโล ๓๓ บาท ๕ สตางค์ ดอลลาร์ได้ ๑๑๔,๘๑๘ ดอลล์ รวมทองคำที่ได้แล้ว ทั้งที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบ จำนวน ๕,๖๘๐ กิโล ดอลลาร์ได้ ๗,๓๑๔,๘๑๘ ดอลล์ ที่ยังเป็นข้อหนักใจอยู่ต่อจุดมุ่งหมายที่เราต้องการเป็นมหามงคลจุดใหญ่จุดหนึ่ง ที่เราไม่สบายใจกลัวจะไม่ได้ตามจุดที่เราต้องการเอาไว้ คือวันที่ ๑๒ เดือนเมษานี้เป็นวันครบรอบที่เรานำพี่น้องทั้งหลาย ดูเหมือนจะครบ ๕ ปีละมังวันที่ ๑๒ เมษา ข้างหน้านี้ เราอยากจะได้สิ่งที่เป็นมหามงคลแก่พี่น้องชาวไทยเราในวันครบรอบเช่นนี้ว่า ให้ได้มอบทองคำอีก ๕๐๐ กิโล กรุณาพี่น้องทั้งหลายทราบทั่วกันนะ

นี่เป็นจุดใหญ่ของพี่น้องชาวไทยแต่ละจุด ๆ ที่จะก้าวเข้าถึงจุดสมบูรณ์คือทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน น้ำหนัก ๑๐ ตันเป็นเครื่องประกัน ประกาศได้เลย ถ้าลงเราได้ทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตันแล้ว เรียกว่าประกันได้ ประกาศได้เลย เราก็ให้ได้เป็นระยะ ๆ ซึ่งเวลานี้ได้แล้วทองคำทั้งหมด ๕,๖๘๐ กิโล นี้เราก็จะได้เพิ่มเข้าไป คราวนี้ควรจะได้ทองคำ ๕๐๐ กิโล มอบในวันที่ ๑๒ นั้น จะเป็นสิริมงคลแก่พี่น้องชาวไทยไม่น้อยเลย จิตใจเราจึงไปจดจ่อนั้น ถ้าตายแล้วจะไปเป็นเปรตอยู่ตรงนั้นนะ เปรตหลวงตาบัวนี้เปรตวันที่ ๑๒ เมษา ทองคำไม่ได้ ๕๐๐ ได้เท่าไรก็ไม่รู้แหละ แต่หลวงตาบัวเสียใจจนตายแล้วไปเป็นเปรต เพราะทองคำไม่ครบ ๕๐๐ กิโลในวันที่ ๑๒ นั้น

ขอให้พี่น้องทั้งหลายรักษาหลวงตาบัว อย่าให้ตายเป็นเปรตนะ เราเคยบอกแล้วเปรตตัวนี้ร้ายกาจมากนะ ร้ายกาจยังไง ถ้าลงเป็นเปรตแล้วพวกนี้แตกกระเจิดกระเจิงเลย หลงทิศหลงทางหลงบ้านหลงเรือน เข้าบ้านไม่ถูก ไปทิศทางบ้านเจ้าของไม่ถูก เพราะเปรตหลวงตาบัวนี้ไล่ตีเอาแหลกหมดเลย ทองคำไม่ได้ เจ้าของผู้เป็นผู้นำตายแล้วไปเป็นเปรตนี่ เปรตนี้หาอาละวาดแหลกเลยนะ เข้าใจไหม ถ้าไม่อยากให้หลวงตาเป็นเปรตหาอาละวาด พี่น้องทั้งหลายให้พยายามกันให้ได้ทองคำได้เป็นวรรคเป็นตอนไป คือน้ำหนักทองคำให้ได้คราวนี้ ๕๐๐ กิโล

เวลานี้เราได้แล้ว ๑๒๐ กิโล ๓๓ บาท ๕ สตางค์ นี่หมายถึงทองคำที่ได้หลังจากมอบแล้ว จะบวกนี้เข้าไป ๆ จนกระทั่งครบ ๕๐๐ ตรงกับวันที่ ๑๒ พอดี แล้วมอบเลย จะเป็นมหามงคลอย่างยิ่งแก่พี่น้องชาวไทยเรา นี่ยังเหลืออยู่เดือนกว่า ก็ไม่เป็นไร ฟาดมา ๕๐๐ กิโลตูมเดียวนี้มันก็ครบเดี๋ยวนี้ ไม่จำเป็นอะไรจะถึงวันที่ ๑๒-๑๓ เข้าใจไหม จำเอานะ พยายามให้ได้เป็นระยะ ๆ ไป อย่าให้ขาดให้หลุดอันเป็นลางไม่ดี

เราไม่สบายใจตอนเย็นเมื่อวานนี้ ออกไปดูท้องฟ้ามืด โธ่ มันยังไงกัน เราตั้งงานนี้ไว้เพื่อชาติเพื่อแผ่นดินไทยของเรา ตั้ง ๓๖๕ วันก็พึ่งจะมีคราวนี้ แล้วทำไมฝนช่วงว่างอื่นไม่มีเหรอ ทำไมจะมาตกเสียวันนี้อย่างนี้ มันไม่สมควรอย่างยิ่ง ไปรำพึงขอให้พักให้หยุด วันนี้เป็นวันมหามงคลของพี่น้องชาวไทยทั้งชาติ เริ่มมหากุศล ขออย่าให้มีอะไรมาเป็นอุปสรรคทำลายนะ ก็เดชะอยู่นะ นี่เห็นไหมฟ้าขาวดาวกระจ่าง พระอาทิตย์ก็ขึ้น ทีนี้พระอาทิตย์ขึ้นแสงมันร้อนใช่ไหมล่ะ มันก็เผาที่ยังชื้น ๆ ให้แห้งไป ๆ นี่เริ่มแห้งแล้ว เราก็เทข้าวได้เลยละ

ตอนเย็นเมื่อวานไปดู ให้เขากวาดน้ำออก ๆ แล้วไปดูท้องฟ้าไม่เป็นที่แน่ใจ ยังมืดมัวอยู่ทุกแห่ง เราไม่สบายใจ ตอนค่ำมาก็รู้สึกอากาศเปิดเผย มองดูเดือนดาวเห็นชัดเจน ค่อยเบาใจ ๆ ตอนตี ๓ ลงมาเดินจงกรม มาดูท้องฟ้าตาเห็นไม่ชัด ไม่ทราบว่ามันมืดมัวเพราะเป็นกลางคืน หรือมืดมัวเพราะอากาศฝนก็ไม่ทราบ เช้าแล้วออกไปอีกไปดูท้องฟ้า เบาใจกลับมา กลัวจะเสียงานเสียการ น้ำกับข้าวเปลือกไม่ได้เรื่องแหละ น้ำเข้ามาแล้วเสียหมด

เอานะพี่น้องชาวไทยเราทุก ๆ ท่าน ๖๒-๖๓ ล้านคน เอาให้จริงให้จังทุกคนเป็นระยะ ๆ ถึงวาระที่จะประกาศศักดาแห่งความศักดิ์สิทธิ์ความจริงจัง ความรักชาติความเสียสละให้เห็นทั่วหน้ากันนะ เวลานี้เรากำลังช่วยชาติของเรา ให้พยายามพร้อมเพรียงกัน ให้ฟังหัวหน้า หัวหน้าคือฝ่ายธรรมะ ฝ่ายบ้านเมืองให้ฟัง เราฝ่ายธรรมะเราก็พยายามนำพี่น้องทั้งหลายด้วยความเป็นอรรถเป็นธรรมทุกอย่าง เท่าที่ปฏิบัติมานี้เรายังไม่มีอะไรข้องหัวใจเราว่า เราได้พาพี่น้องทั้งหลายดำเนินนี้ผิดไปนี้ไม่เคยมี ก่อนที่จะนำออกแสดงอะไร ๆ นี้ได้พิจารณาเต็มกำลัง ๆ แล้วออก ๆ

เพราะฉะนั้นการออกของเรามันจึงมักจะรุนแรงในเหตุการณ์ที่หนัก ทางนี้มักจะรุนแรงเพราะออกด้วยความพิจารณาเต็มเหนี่ยวแล้วพุ่งเลย ๆ ตลอดมา เราก็ไม่มีอะไรที่ว่าน่าต้องติ ที่เราพาพี่น้องทั้งหลายดำเนินว่าผิด ๆ พลาด ๆ ถูลู่ถูกังเราไม่มี ได้พยายามเต็มกำลังความสามารถ จนกระทั่งว่าทองคำเราเวลานี้ได้ถึง ๕,๖๘๐ กิโลแล้วนี่ แต่ก่อนเคยมีที่ไหน ก็มาประกาศขึ้นให้เห็น ให้ทราบทั่วหน้ากันทั้งประเทศเลยนี้ เวลานี้เราได้ทองคำ ๕,๖๘๐ กิโล ประกาศได้เลย เป็นความจริง จากน้ำใจที่รักชาติของพี่น้องทั้งหลายมารวมกันแล้วเวลานี้ มาได้ถึงจุดนี้คือ ๕,๖๘๐ กิโลและดอลลาร์ก็ได้ ๗,๓๑๔,๘๑๘ ดอลล์แล้ว นี่คือน้ำใจของพวกเราที่รักชาติ รวมหัวกันเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันแล้วก็มารวมเป็นกองทองคำ น้ำหนัก ๕,๖๘๐ กิโล

ต่อไปนี้ก็จะเอาอีกเป็นพักอีก เราจะเป็นพัก คือมอบแต่ละครั้งนี้ได้ประกาศให้ทราบทั่วกันแล้วว่า เราจะมอบครั้งละ ๕๐๐ กิโล แต่ก่อนเราไม่แน่ ได้สมควรเท่าไร เช่น ๔๐๐ นี้เราก็มอบ คราวนี้เพื่อความแน่นอนขอให้ได้ ๕๐๐ กิโลแล้วมอบทีหนึ่ง พอมอบครั้งที่ ๒ ก็เป็น ๑ ตันเราว่าอย่างนั้นนะ พอครั้งที่ ๒ ก็เป็น ๑ ตัน แล้วนับง่ายด้วย เพราะฉะนั้นจึงได้ประกาศให้ทราบทั่วกันว่า การมอบทองคำแต่ละครั้งนี้จะมอบครั้งละ ๕๐๐ กิโล คราวนี้ยังไงไม่ควรจะให้พลาดนะพี่น้องทั้งหลายกรุณาทราบทั่วกัน คราวนี้เป็นคราวสำคัญมากของคนไทยเราทั้งชาติที่ได้อุตส่าห์พยายามบึกบึนมา เป็นวันที่ ๑๒ เมษายนนี้ก็จะครบจำนวน ๕ ปีแหละ ที่หลวงตาเป็นผู้นำพี่น้องทั้งหลายออกประกาศยกอุ้มชาติไทยของเราขึ้นด้วยกำลังแห่งความรักชาติ ความเสียสละ ด้วยความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน จนกระทั่งมาถึงวันที่ ๑๒ นี้ ๕ ปี ควรจะได้ที่ระลึกใน ๕ ปีนี้ คือขอให้ได้ทองคำไม่ต่ำกว่า ๕๐๐ กิโล จะได้มอบในวันนั้น เป็นความสง่างามอย่างมาก เป็นมหามงคลอย่างยิ่งแก่พี่น้องชาวไทย กรุณาจำคำนี้ฟังทั่วถึงกันทั่วประเทศไทยเรานะ

การประกาศนี้ประกาศเพื่อพี่น้องทั่วประเทศไทยนะ นี่จะออกทางวิทยุ ออกทางอินเตอร์เน็ต ออกทางไหนบ้างหลายแห่ง เพื่อให้ทราบทั่วถึงกัน นี้เป็นคำสัตย์คำจริงที่หลวงตาได้ฝากความไว้วางใจกับบรรดาพี่น้องทั้งหลายออกมาทาง จะเป็นทางวิทยุ ทางอินเตอร์เน็ตก็ตาม ออกไปจากเราพูดคนเดียวนี้แหละ ด้วยเจตนาที่มุ่งหวังอย่างแรงกล้าต่อพี่น้องชาวไทยของเรา ให้ได้ถึงจุดมุ่งหมายเป็นระยะ ๆ ไป คราวนี้ขอให้ได้ ๕๐๐ กิโล ส่วนปัจจัยนั้นถ้าไม่ควรไปแตะเราก็ไม่อยากแตะนะ ปัจจัยจำนวนแรกนั้นคือว่า ๘๔,๐๐๐ กอง ได้กฐินมาได้ ๘๔,๐๐๐ กองกว่า ทีนี้เราถอนออกมาจาก ๘๔,๐๐๐ กองนั้น เป็นจำนวนเงิน ๒๐ ล้าน มาซื้อทองคำเพิ่มเข้าไป ตอนที่เรามอบคราวที่แล้วนี้ แล้วก็จากนั้นก็ยังเหลืออยู่เวลานี้ เงินสดที่เหลืออยู่ ในกฐินทองคำนี้ ๗๖ ล้าน ส่วนเศษเราลืมนะจำไม่ได้ แล้วบัญชีสะเปะสะปะ แห่งละเล็กละน้อยรวมกันแล้วเราคิดว่า คือเรายังไม่ไปดูบัญชีไม่เคลื่อนคลาดละบัญชี อยู่ในสมุด ครั้นไปอ่านมาแล้วก็ได้คำโกหกเท่านั้นมาโกหกพี่น้องทั้งหลาย คือมันลืมมันจำไม่ได้ อ่านได้อย่างนี้ เวลามาประกาศหลงลืมแล้ว ฟาดทางนี้ไปโกหกเรื่อยอย่างนั้นแหละ

บทเวลาจะเอาแน่นอนจึงให้เขามาตรวจบัญชีช่วยดูแน่นอนแล้ว ทีนี้ก็โทรไปทางกรุงเทพฯ หาคุณชายปั๋ม เรียบร้อยแล้ว ทางนี้โอนปึ๋งเลย เข้าซื้อทองคำ แต่ถ้าไม่ควรที่จะเข้าไปรบกวนนี้ ก็พักไว้เพื่อข้างหน้า ๆ เราจะมอบไปอย่างนี้เรื่อย ๆ ถ้าหากไม่ได้มันจำเป็นก็ต้องได้ลากออกมาจนได้นั้นแหละ นี่ประกาศพี่น้องทั้งหลายทราบทั่วกันว่า เงินของเราที่มีอยู่ในบัญชีเวลานี้ เราแน่ใจว่าไม่ต่ำกว่าร้อยล้านละ เท่าไร

( ๑๒๖ ครับ) เออ ประมาณ ๑๒๐ เอาตรงนี้ก่อน ยังไม่เจาะลงตรงไหน ๑๒๖-๑๒๗ ละ ขาดไปสตางค์หนึ่งก็เสียไม่เอา เอารวบไปเลยละ ประมาณ ๑๒๐ ว่างั้นเลย ๑๒๐ ล้าน คือเงินที่เราเข้าในโครงการช่วยชาตินี้ เรามุ่งต่อทองคำล้วน ๆ ไม่ออก ส่วนที่ช่วยบ้านช่วยเมืองเรานี้ เราแยกออกช่วย คือเบื้องต้นจริง ๆ เราประกาศเราบอกว่าเงินสดเราจะไม่เข้าคลังหลวงเราว่าอย่างนั้นนะ เราเองเป็นผู้ประกาศเป็นหัวหน้า เราจะเข้าคลังหลวงเฉพาะทองคำ กับดอลลาร์ ส่วนเงินสดเราจะช่วยบ้านเมืองรอบด้านทั้งหมดทั่วประเทศเราว่าอย่างนั้น แต่นี้ครั้นทำไป ๆ ความรับผิดชอบอยู่กับเรามันก็เป็นห่วงทุกด้านทุกทาง จึงต้องได้แยกเอาเงินสดนี้ออกมาซื้อดอลลาร์ ๑๐ ล้าน และทองคำ ๙๓๑ ล้าน รวมแล้วเป็น ๙๔๑ ล้าน นี้เป็นเงินสดที่เราเอาเข้าซื้อทองคำ ทั้ง ๆ ที่เราประกาศเราจะไม่เอาเข้าไป แต่ก็เราเองเป็นผู้เอาเข้าไปด้วยความรับผิดชอบ ทีนี้ต่อไปก็อย่างนั้นเหมือนกัน เราคิดเต็มหัวใจ

พอแยกเข้าบัญชีนี้เมื่อไร เราก็แยกเข้าทันที ๆ ทีละเล็กละน้อยก็ตาม แยกเข้าเรื่อยแล้วก็ออกทางนี้ด้วย เพราะผู้มาขอมันรอบประเทศเรา ขอแทบไม่เว้นแต่ละวัน เมื่อวานนี้ก็ไปจังหวัดหนองบัวลำภู นั่นก็ให้เครื่องมือเขา ๓ เครื่อง ถามหมอเขาว่า ทั้ง ๓ เครื่องรวมเป็นเท่าไร ๒ ล้านกว่า แน่ะ เห็นไหมล่ะ อย่างนั้นแล้ว มันก็ออกอย่างนี้ละ พอไปก็รุมมาเลย แล้วก็ลากเราไปดูห้องนั้นห้องนี้ มีแต่ห้องให้เราช่วย ห้องนี้ขาดอันนั้นห้องนี้ขาดอันนี้ ตกลงก็ช่วย รวมแล้วได้ ๒ ล้านกว่าเมื่อวานนี้ เห็นไหมอย่างนี้แล้ว แล้วมันจะเข้าคลังหลวงได้เต็มเม็ดเต็มหน่วยได้ยังไง ก็มันมีอยู่ทุกแง่ทุกทาง ไปทางไหนก็อย่างนั้น เพราะอะไรก็เมืองไทยเรา ต้นก็เมืองไทย กิ่งก้านสาขาก็เมืองไทยของเมืองไทย มันก็จำเป็นทั่วหน้ากันหมดละซิ ต้นจำเป็น กิ่ง ก้าน สาขา ดอก ใบ มันก็ต้องจำเป็นไปตาม ๆ กันหมด มันก็วิ่งซ่านถึงกันอยู่อย่างนั้นละ

ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้เห็นใจก็แล้วกันนะ คือเราทำเต็มเม็ดเต็มหน่วย คิดดูซิว่าเงินของพี่น้องทั้งหลายที่มาบริจาคจำนวนเท่าไร บาทหนึ่งเราไม่เคยแตะ ฟังซิ ท่านทั้งหลายหาที่ไหนหาผู้ที่รวบรวมปัจจัยมาสู่ส่วนรวมแล้วบริสุทธิ์ขนาดนี้ ท่านทั้งหลายจะหาที่ไหน เราพิถีพิถันมากทีเดียว ใครมาแตะไม่ได้ นู่นนะ ฟังซิ เราก็พูดตามความจริงตามนิสัยที่เป็นมาดั้งเดิม จนกระทั่งมาเป็นพระนิสัยจริงจังมากทีเดียว ถ้าลงว่าเล่น ๆ จริง ๆ เรา เล่นกับหมาคนมายุ่งไม่ได้เข้าใจไหม ถ้าเล่นกับหมาแล้วฟัดกับหมาแล้วใครมายุ่งไม่ได้ พอเล่นกับคนหมาก็ไม่มาเขาดีกว่าคน แต่คนมักจะยุ่ง เวลาเราเล่นกับหมาก็มารุมเราโมโหซิ หมาเขาไม่มายุ่งนะเวลาเราเล่นกับคน อย่างนี้ละหมาเขาไม่มา เขาอยู่ในกรงเห็นไหม เข้าใจ มันต้องมีตลกบ้างซิวะ

คราวนี้ละ ขอให้ได้ชื่อเสียงของเมืองไทยเรา ลบล้างสิ่งเลวร้ายทั้งหลายที่มันผ่านมาไม่กี่ปีนี้แหละ แทบเมืองไทยเราจะเอาตัวไม่รอดนะ เราไม่ลืมที่เขาจะกำเรา เงินเราที่ติดหนี้เขาหลาย ๆ แสนล้านนู่นน่ะ ฟังซิ หลาย ๆ แสนล้าน โถ เขากำเมื่อไรหมดเลย เขาว่าเอาหนี้ฉันมาว่าอย่างนี้นะ ถ้าไม่ได้หนี้แล้วเมืองไทยต้องเป็นเมืองขึ้นของฉันทั้งหมดว่ายังไง เราตอบว่ายังไง ตอบไม่ได้เลย เขากำทีเดียวหมด เพราะอำนาจแห่งหนี้มันล้นเหลือ ที่เราจะต้านทานไว้ได้

เพราะฉะนั้น พอทราบอย่างนี้ เอ้า เขายังไม่กำเวลานี้เขายังไม่ทวงเรา ให้รีบดิ้น ๆ ให้มันออกจากช่องเล็บ ออกนี้ ๆ เวลานี้ก็ออกแล้วนี่ เห็นไหมล่ะ ออกจากช่องเล็บมานี้ นายกฯ ประกาศออกมาเรียบร้อยแล้วเป็นที่แน่ใจ เราเชื่อนายกฯ คนนี้พูดจริง ๆ เราพูดอย่างจริงจังทีเดียว เพราะภาษาพระภาษาธรรมจะต้องตรงไปตรงมา เป็นอื่นไปไม่ได้ว่าอย่างนั้นเลย ใครจะว่าอะไรเราไม่สนใจ เราจะเอาความจริงเท่านั้นออกสู่โลก เหมือนธรรมพระพุทธเจ้าที่ประกาศธรรมสอนโลก เอาแต่ความจริงออกสอน นี่เอาธรรมมาจากพระพุทธเจ้า จะเอาความหลอกลวงมาสอนโลกได้ยังไง เราก็พูดอย่างนี้แหละ ดีบอกว่าดีชั่วบอกว่าชั่ว พูดอย่างตรงไปตรงมาอย่างนี้ละ

นี่เงินเราที่ว่าติดหนี้เขาหลายแสน ๆ ล้านนี้ เวลานี้ท่านนายกฯ ได้ประกาศออกมาแล้วจะจ่ายให้เขาหมดทีเดียวก็ได้ แต่เราจะบกพร่องทางคลังของเราหน่อยว่างั้น ไม่สะดวกใจ ถ้าจ่ายเป็น ๓ พัก แต่ก็ย่นเข้ามาแล้วนะ มาอยู่ใน ๓ พัก ธรรมดาก็มีกฎมีเกณฑ์กันถึงปีนั้น ๆ อันนี้ท่านบอกว่าท่านจะจ่ายเพียง ๓ งวดเท่านั้นให้เสร็จ นี่ก็เรียกว่าย่นเข้ามามากมายแล้วนี่ เพียง ๓ งวด แล้วเงินนี้มีอยู่แล้ว นั่นเห็นไหม เราจะจ่ายงวดเดียวให้เสร็จเลยก็ได้ เงินมีอยู่แล้วด้วยกัน นี่ก็เรียกว่าผ่านแล้ว ๆ เอาเมื่อไรเอา

อย่างที่การ์ตูนเขาเขียนไว้ว่า เอาถุงเงินไปนั้นนะ เห็นไหมในการ์ตูน ถุงเงินยื่นให้ เอาเงินคืนไป เอาไทคืนมา เออ เอาหนี้คืนไป เอาไทคืนมา ความหมายว่างั้น นี่เขาติดไว้การ์ตูนแล้ว นี่ก็เป็นความจริงแล้ว  จะยื่นให้เมื่อไรก็ได้ เราก็ได้เล็ดลอดมาขนาดนี้แล้ว ทีนี้เงินในคลังหลวงของเราก็มีขึ้นเรื่อย ๆ นะ มีขึ้นเรื่อย ๆ ทองคำของเราก็หนุนขึ้นมา เวลานี้ก็ตั้ง ๕ ตันกว่าแล้วนี่ ดอลลาร์ก็ ๗ ล้านกว่าแล้วหนุนคลังหลวง ไม่ได้เอาออกไปไหน มีแต่หนุนขึ้นเรื่อย ๆ

จึงขอให้พี่น้องทั้งหลายได้เข้าใจตามนี้ หนุนก็หนุนในหัวอกของเรา หัวอกจะแตกก็คือชาติไทยของเรา ตั้ง ๖๒-๖๓ ล้านคน หัวอกจะแตกไปด้วยกัน เวลาหายใจโล่งก็โล่งไปด้วยกัน เวลานี้ถ้าเราได้ทองคำถึงน้ำหนัก ๑๐ ตันแล้วโล่ง หายใจโล่งปอด แม้ไม่เต็มปอดก็โล่ง เพราะหลวงตาเป็นผู้ไปดูเอง ขอให้เชื่อจุดนี้นะสำคัญ หลวงตาเป็นผู้เข้าไปดูทองคำเอง ไล่เลียงกันถึงเรื่องทองคำฝากไว้ที่ไหนบ้างๆ เพราะเกี่ยวข้องกับการติดหนี้ติดสินการซื้อการขาย ต้องเอาทองคำเป็นเครื่องประกันเอาไว้ ประเทศนั้น ๆ นี่ที่มีการติดต่อซื้อขายกันอยู่ ทางโน้นก็ตอบมาตรงเป๋ง ๆ เลย ทีนี้ในเมืองไทยเรามีเท่าไหร่ มีเท่านั้น ใจเราหายวูบเลย พอออกมาจึงประกาศตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่งบัดนี้ เพื่อจะให้ได้ทองคำหนุนเข้าไป ให้ลมหายใจโล่งปอดเราบ้าง

จึงขอให้จับจุดนี้ไว้ให้ดีทุกคน ลมหายใจเวลานี้ยังไม่โล่งปอดนะ ยังฝืดยังเคืองอยู่ ขอให้พยายามให้หนุนเข้าไป ๆ เพื่อหายใจโล่งปอด พอถึงทองคำน้ำหนัก ๑๐ ตัน ดอลลาร์ไม่สงสัยแหละ ต้องได้ ๑๐ ล้านแหละ นี่เราจะหายใจโล่งปอดทั่วประเทศไทยเรา เรื่องหนี้เรื่องสินพะรุงพะรังหมดปัญหาไป นี่ฟังซิ นี่ละคุณค่าแห่งการช่วยชาติบ้านเมืองของเรา เพราะความรักชาติ ความเสียสละของพี่น้องทั้งหลายแสดงคุณค่าขึ้นมาขนาดไหน เวลานี้แสดงขึ้นมากมายแล้วนะ ให้เห็นชัดเจน เรียกว่าเป็นที่แน่ใจตายใจโดยลำดับแล้ว แต่ก่อนเราไม่เคยมี มีแต่จะจม ๆ มิหนำซ้ำเงินในคลังหลวงยังจะไปลากไปถลุงกันหมดนี่ พูดชัด ๆ อย่างนี้จะให้ว่ายังไง แล้วเมื่อคลังหลวงออกไปแล้วจะมีอะไรเหลือในเมืองไทย ก็มีแต่หมา ๖๒ ล้านตัวเท่านั้นเต็มอยู่ ยั้วเยี้ย ๆ อยู่นี่ เกิดประโยชน์อะไร

เวลานี้รื้อออกมาหมดแล้ว ร่างของหมาปัดออกหมด ร่างของมนุษย์ที่รู้เนื้อรู้ตัวรักชาติ ความเสียสละขึ้นมาแทน ทองคำ เงินสดของเราจึงขึ้นมาเรื่อย ๆ เงินดอลลาร์ขึ้นมาเรื่อย ๆ เงินสดก็ออกกระจายทั่วประเทศไทยเวลานี้ หมดทุกภาคนะ เงินสดนี้ออกหมดทุกภาค ไม่มีเว้นภาคไหนเลย การก่อสร้างนั้นแหละไม่ใช่อะไร ที่หนักมากก็คือโรงพยาบาล อันนี้เป็นอันดับหนึ่ง มาตลอดละโรงพยาบาล อันดับ ๒ ก็โรงร่ำโรงเรียน จากนั้นราชการงานเมืองไปอย่างนี้ละ

นี่ละคราวนี้จึงขอบิณฑบาตวิงวอนจากพี่น้องทั้งหลาย ยังไงคราวนี้ขอให้ได้ทองคำน้ำหนัก ๕๐๐ กิโลเถอะ เป็นคราวสำคัญมาก ขอให้ได้ ๕๐๐ กิโล ปั๊บเข้าไปนั้นเป็น ๖ ตันเลยทันที ๖ ตันกว่านะ จากนั้นก็ยังเหลือเพียง ๔ ตัน ทำไมจะเอาไม่ได้ ตั้งแต่ ๖ ตัน พี่น้องชาวไทยเอามาได้แบกได้ ทำไม ๔ ตันจะแบกไม่ได้ ได้ นี่เราเชื่อพี่น้องทั้งหลาย ลงจุดไหนได้ทุกจุด ๆ นั้นละ วันนี้เทศน์เพียงเท่านี้แหละ พอสมควรนะ ต่อไปนี้จะให้ศีลให้พร

อ่านและฟังพระธรรมเทศนาของหลวงตาวันต่อวัน ได้ที่

www.Luangta.or.th or www.Luangta.com