แต่งใจให้ดี
วันที่ 3 ธันวาคม 2545 เวลา 8:30 น. ความยาว 38.49 นาที
สถานที่ : วัดป่าบ้านตาด
| |
ดาวน์โหลดเพื่อเก็บไว้ในเครื่อง
ให้คลิกขวาแล้วเลือก Save target as .. จาก link ต่อไปนี้ :
ข้อมูลเสียงแบบ(Win)

ค้นหา :

เทศน์อบรมฆราวาส ณ วัดป่าบ้านตาด

เมื่อวันที่ ๓ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๔๕

แต่งใจให้ดี

 

ก่อนจังหัน

         พระเท่าไร (๔๐ ครับผม) นั่นน่าพระวันละสี่สิบห้าสิบ เป็นยังไงล่ะพระเณรที่มาศึกษา มันได้เรื่องได้ราวอะไรไหมล่ะ หรือมาเก้ง ๆ ก้าง ๆ พระมากเท่าไรศาสนายิ่งจมลง ๆ นะเวลานี้ พระนั่นละพาให้จม ประชาชนเขาก็ตามประสีประสาของเขา สำหรับพระเราตั้งหน้าตั้งตามาปฏิบัติบำรุงพระพุทธศาสนาโดยตรง ด้วยเพศก็ประกาศอย่างแจ้งชัดให้โลกได้เห็นทั่วหน้ากัน จึงควรดูตัวเองให้ดีนะ เวลานี้ศาสนาพุทธของเราในเมืองไทย พระเณรเรานี้ละ นับตั้งแต่วัดป่าบ้านตาดออกไป มันทำลายศาสนาทั้งนั้น มันไม่ได้สนใจกับอรรถกับธรรม เข้ามาอยู่ในวัดจิตใจออกนอกโลก หากินไปกับโลก เรียนวิชาไปทางโลก แล้วอาศัยประชาชนญาติโยมมาเป็นอาหารเลี้ยงชีพตัวเอง เรียนวิชาทางโลก วิชาส้วมวิชาถานเต็มวัดเต็มวาเวลานี้ เลอะเทอะมากขนาดนั้นเห็นไหม หรือยังไม่เห็น

ให้ดูตั้งแต่วัดป่าบ้านตาดออกไปให้ทั่วถึงประเทศไทยเรา มันเป็นความจริงไหม หรือเราหาเรื่องเหรอเวลานี้น่ะ มันน่าสลดสังเวชนะ พระเราทำตัวเลวมากลงไปทุกวัน ๆ ทีเดียว หน้าด้านลงไปทุกวัน เขาไม่อยากแตะต้องเขาอายบาป เขาเห็นแก่ผ้าเหลือง แต่พระสนุกดื้อด้านลงไปทุกวัน ๆ เลวมากลงไปทุกวันนะเวลานี้ ดูเอาถ้าหากว่าหาเรื่องใส่กัน ในวัดในวาที่ไหนมีแต่ส้วมแต่ถาน สร้างความชั่วช้าลามกใส่ตัวเองและใส่วัดใส่วา ต่อจากนั้นก็โปะออกไปหาประชาชนให้แหลกเหลวไปตาม ๆ กันหมด มันดูได้ไหมพิจารณาซิ ไม่อายบ้างเหรอพระเราหัวโล้น ๆ ไม่อายใครจะอาย หิริโอตตัปปะมีไว้สำหรับใครถ้าไม่ใช่สำหรับพระเรา หิริโอตตัปปะ สะดุ้งกลัวต่อบาปต่อกรรมต่ออาบัติอะไร ให้ระมัดระวังซิ

เหลวไหลเข้าไปทุกวัน ๆ นะ แหมน่าทุเรศจริง ๆ  ดูท่านดูเรา ดูเขาดูเรา แบบเดียวกันหมดก็ไม่ทราบจะว่ายังไง นี้จึงเอาธรรมพระพุทธเจ้ามาประกาศสอนพี่น้องทั้งหลาย ในข่ายแห่งหลวงตาบัวก็เป็นนักโทษคนหนึ่ง วัดไหน ๆ ก็เป็นนักโทษคนหนึ่งถ้าสร้างแต่โทษนะ มันเสมอหน้ากันไปหมด จึงเอาธรรมพระพุทธเจ้ามาประกาศชะล้างลงบ้าง ไม่งั้นมันจะเหลวไหลไปหมดนะเวลานี้ อู๋ย ดูไม่ได้นะ อย่าว่าไม่น่าดู มันดูไม่ได้นะ ไม่มีอะไรโก้เก๋ยิ่งกว่าพระนะ ไปไหนเดี๋ยวนี้กำลังเอากล้องติดคอไปละนะ แขวนคอไปเหมือนคอควายนั่นน่ะ แล้วโทรศัพท์มือถือ กล้องแขวนคอไป ในห้องในหับมีตั้งแต่เทวทัตโทรทัศน์ วิดีโอ นั่นหรือกิจของสงฆ์น่ะ ถามกันสักหน่อยน่ะเป็นยังไง ไปหาถามตั้งแต่ผู้ทำประโยชน์ให้โลกได้รับความร่มเย็นเป็นสุข โดยไม่มีอะไรขัดข้องทางวินัย

เราไม่ได้ดูตัวของเรามันทำกิจอะไรเวลานี้ ถ้าทำความดีแล้วว่าไม่ใช่กิจของสงฆ์ ทำความชั่วความเลวทรามมันกิจของใคร ไม่ใช่กิจของเทวทัตแล้วดึงเข้ามาเป็นกิจของสงฆ์ มันถึงควรกันทุกห้องทุกหับ ไปห้องไหน ๆ มีตั้งแต่เทวทัตโทรทัศน์ วิดีโอ พระเณรเราสนใจกับอรรถกับธรรมที่ไหน มันน่าอายไหม ถ้าขนาดนั้นอย่าบวชให้หนักศาสนานะ มันเลวที่สุดแล้วนะพระเราเวลานี้น่ะ ดูกันไม่ได้เลย หน้าด้านลงไปทุกวัน ๆ ทำไมพระพุทธเจ้าศาสดาองค์เอก กับพวกพระหน้าด้านที่ปฏิญาณตนว่าเป็นลูกศิษย์ตถาคตมันเป็นยังไง มันเข้ากันได้ไหมล่ะ

ฟังให้ดีนะเวลานี้ พระลูกพระหลานเต็มอยู่ในศาลานี่ สอนให้รู้เรื่องรู้ราวทุกผู้ทุกคน มีกิเลสด้วยกัน สอนให้ชะล้างด้วยกันหมด ไม่ไปหนักตรงไหน เบาตรงไหน เอาไปแก้ซิ นี่ธรรมพระพุทธเจ้ามาประกาศสอนพวกเราทั้งหลาย มันเลวพวกเรา จึงต้องเอาธรรมมาประกาศอยู่เรื่อย ๆ อย่างนี้ จำให้ดีนะ หลั่งไหลมาทุกวัน ๆ มองก็ไม่ทัน ในครัวก็เหมือนกัน มันเลอะ ๆ เทอะ ๆ ไปหมดแล้วในครัวก็ดีที่ไหนก็ดี มีแต่ส้วมแต่ถานเต็มวัดเต็มวาดูไม่ได้นะ ให้พร

หลังจังหัน

         เมื่อวานนี้เราก็ตั้งหน้าไปโรงพยาบาลศรีวิไล หนองคาย เพราะเราไม่เคยเข้าเลย เดี๋ยวโรงพยาบาลนี้จะน้อยใจ แถว ๆ นั้นได้เข้าหมด ช่วยหมด ๆ แต่โรงนี้ไม่ได้เข้า แต่ก็เคยมาติดต่อเอาสิ่งของไปอยู่เสมอ แต่เราไม่ได้เข้า เมื่อวานนี้ตั้งหน้าเข้าเลย พอลงรถปั๊บก็ออกเลย ดูรอบบริเวณโรงพยาบาล เที่ยวดู ๆ จากนั้นมาก็เข้าตึก แล้วเข้าห้องนั้นห้องนี้ หมอวิ่งมาดักแล้วพาเข้าห้องนั้นห้องนี้ไป ส่วนมากเข้าห้องสำคัญ ๆ แหละ เช่น ห้องเอกซเรย์ ห้องผ่าตัด ทางงบประมาณเพิ่งส่งมาถึงเร็ว ๆ นี้ เออ ใช้ได้ เราว่า หาดูอย่างนั้นแหละ คือที่สำคัญ ๆ เล็ก ๆ น้อยเราก็ไม่ว่าอะไรแหละ

เราจะไปหาดูจุดสำคัญ เช่น ห้องผ่าตัด ห้องเอกซเรย์ ดูห้องนั้นห้องนี้ เสร็จแล้วก็มาถามถึงเรื่องความจำเป็นในโรงพยาบาล ที่จำเป็นมากกว่าเพื่อนมีอะไร เขาก็ขอรถคันหนึ่งรถแอมบูแลนซ์ คือรถมันใช้ได้เพียงคันเดียวเป็นรถอะไรก็ไม่รู้แหละ ใช้แบบถูไถไปอย่างนั้น เราก็เลยให้ ให้เขาสั่งรถมาเลย โรงนี้ไม่เคยเข้า ทางโรงพยาบาลอาจจะน้อยใจ เพราะแถวนั้นเข้าหมด แล้วเข้าซ้ำ ๆ ก็มี แต่โรงนี้ไม่เคยเข้าจึงเข้าเมื่อวาน พอจอดรถปั๊บก็ออกเดินรอบ ๆ ตึกข้างนอกแล้วก็เข้าข้างใน หมอตามมาทันแล้วก็พาดูห้องนั้นห้องนี้ ก็มีเท่านั้นเมื่อวาน ไปเฉพาะโรงพยาบาลศรีวิไลแห่งเดียว นอกนั้นไม่เข้าไหนเลย ออกจากนั้นปั๊บพุ่งออกทางบึงกาฬ ลงหนองคาย เข้ามาอุดรเลย เพราะตั้งหน้าจะไปดูโรงพยาบาลนี้แห่งเดียวเมื่อวานนี้ นอกนั้นก็เคยไปดูอยู่เสมอ ให้อยู่เสมอ โรงนี้ยังไม่เคยสงเคราะห์อะไรเลย เราเองก็ยังไม่เคยเข้า จึงตั้งหน้าเข้าไปเมื่อวานนี้ เนื้อที่กว้างพอสมควร ๕๐ ไร่ ท่าอุเทนก็ ๕๐ ไร่

เมื่อวานนี้ท่าอุเทนมาเอาเตียงนอน ๑๒ เตียงไปหมดแล้ว เอารถมา ๒ คัน บอกว่าจะเสร็จราววันที่ ๑๕ เดือนนี้ตึก ก็เป็นเวลาที่เราจะลงไปกรุงเทพ เลยจ่ายงวดเสียเมื่อวานนี้ ส่วนรถพยาบาลคงไม่นานเพราะเป็นรถธรรมดา แอมบูแลนซ์ธรรมดา ไม่มีพิเศษเหมือนจังหวัดกระบี่ กระบี่เราสั่งมาเป็นพิเศษ ได้ยินเขาเล่าให้ฟังก็เลยว่า เอ้า ถ้าอย่างนั้นสั่งอย่างนี้มาดู ถามเขาว่ามีพิเศษอะไรบ้าง เขาว่ามีพิเศษเฉพาะพวงมาลัย เราดูก็ไม่อะไรนัก ตกลงก็คงจะสั่งตามเดิม รถพยาบาลตามเดิม ๆ อันนี้ทดลองสั่งมาดูเฉย ๆ ก็เรียกว่าสั่งคันนี้เพียงคันเดียวไม่ต่ออีก ดูความพิเศษของมันก็ไม่เห็นมีอะไรนอกจากพวงมาลัย ทีนี้โรงพยาบาลตามบ้านนอกบ้านนานี้ก็ไม่เห็นมีอะไรที่คับแคบ พอที่จะได้ใช้พวงมาลัยอย่างพิถีพิถัน ตกลงก็เอานี้ดีกว่า เอาที่เคยสั่งแต่เดิมก็ไม่เห็นขัดข้องอะไร เพราะสถานที่ไม่ได้คับแคบเกินไปพอจะใช้พวงมาลัยพิเศษ ตกลงก็เลยสั่งมาทดลองเพียงคันเดียว นอกนั้นก็ธรรมดา

เราลองดูเวลาตั้งแต่ออกจากนี้ไป เมื่อวานนี้กำหนดเวลาได้เปรี๊ยะเลยนะ เพราะเป็นจังหวะพอดี ๆ  พอออกจากนี้ปั๊บถึงโรงพยาบาลศรีวิไล ๒ ชั่วโมงเป๋งพอดี ทีนี้เวลาออกดูนาฬิกาออกเวลาเท่าไร เที่ยงยี่สิบปั๊บมาถึงตะวันออกเมืองอุดรก็ ๒ ชั่วโมงอีกเหมือนกัน จากนั้นมานี้ประมาณ ๑๓-๑๔ นาที รวมเลยว่า ๔ ชั่วโมง ๑๕ นาที จากนี้ออกเรื่อย ก็ไปจอดสว่างเพียง ๒ นาที เพราะได้สั่งอาหารสดไว้เรียบร้อยแล้ว ไปเขาก็เอาขึ้นเราก็ไปเลย นอกนั้นไม่จอดที่ไหน เราเอาอาหารสดไปบ้าง ถ้าเราไปที่ไหนก็ได้พิเศษพวกอาหารสด ถ้าโรงพยาบาลเขามาธรรมดาก็ไม่ทราบจะจัดไว้ให้ยังไง ไม่แน่นี่นะ ก็ต้องได้ของแห้งไปเสมอกันหมด

นี่เห็นลูกหลานมาอะไรทางโน้นเห็นมากันมาก มาจากทางไหน ๆ กันบ้าง ผู้ชายก็มีผู้หญิงก็มี มีอะไรว่ากันซิ

โยม มาจากวิทยาลัยพลศึกษา จังหวัดอุดรธานีครับ มาร่วมบริจาคกับหลวงตาครับ

หลวงตา เออ ก็ดีแล้วนะมาร่วมบริจาคช่วยชาติ วิทยาลัยพลศึกษาเป็นกำลังวังชาของชาติบ้านเมือง ไม่ใช่พลศึกษาคึกคะนอง หาตบหาต่อยหาตีกัน เข้าใจไหม พลศึกษาเป็นกำลังวังชาทางด้านจิตใจ หน้าที่การงานที่ชอบธรรม เรียกว่าพละ แปลว่า กำลัง ศึกษาสำเหนียกหาความรู้วิชา นี่เรียกว่าพลศึกษา ให้ชื่อว่าอย่างนั้น

เมื่อตะกี้นี้เราก็เทศน์ถึงเรื่องพระเรา เราก็ในนามลูกศิษย์ตถาคตเหมือนกัน ผิด ถูก ชั่ว ดีกระจายทั่วถึงกันหมด ไม่มีใครสูงใครต่ำ ใครผิด ๆ ด้วยกัน ถูก ๆ ด้วยกัน เพราะฉะนั้นจึงสอนได้ทั่วถึงกันหมด เอาธรรมะพระพุทธเจ้ามาสอนให้พวกเราที่สกปรกโสมมด้วยความรู้ความเห็นความประพฤติ แม้หน้าที่การงานก็เลอะเทอะ กลายเป็นงานของโลกแทรกเข้ามาหมดแล้วเวลานี้ งานของพระไม่ค่อยมี มีแต่งานของโลก โลกเขาก็มีงานของเขาเต็มเหนี่ยวอยู่แล้ว เขาไม่เห็นจำเป็นอะไรจะต้องมาอาศัยศาสนาไปช่วยงานโลกเขา งานของเขาก็เต็มอยู่ งานของศาสนาก็เต็มไม้เต็มมือเหมือนกัน ถ้าต่างคนต่างที่จะเอาดีเอาผลประโยชน์ทั้งสองทาง คือ ทางโลกทางธรรม แล้วงานทางโลกก็ไม่บกพร่อง งานทางธรรมก็ไม่บกพร่อง มีอยู่หมด ขอให้ทำให้เป็นไปตามนั้นแล้วจะเป็นผลประโยชน์ทั้งทางโลกและทางธรรม

ผู้ดำเนินงานในทางธรรมก็ให้ดำเนินไป หน้าที่การงานอะไร แต่สำคัญที่ไปที่ไหนธรรมต้องแทรกเท่านั้นเอง ถ้ามีแต่หน้าที่การงานของโลกล้วน ๆ มันก็โลเลไปได้ เสีย ลืมเนื้อลืมตัว เสียผู้เสียคนไปได้ ถ้ามีธรรมแทรกเข้าปั๊บ ดีชั่วประการใดธรรมจะคอยเตือน ๆ เหยียบเบรกห้ามล้อ เร่งคันเร่งในหน้าที่การงานที่ชอบธรรม ห้ามล้อในสิ่งที่ผิดไม่ให้ทำ นี่เรียกว่าธรรม แล้วงานของโลกก็ก้าวไปด้วยความสม่ำเสมอ เป็นประโยชน์แก่โลก นี่เรียกว่างานทางโลก ไม่ใช่โลกแบบมาขยี้ขยำชาติและศาสนาให้แหลกเหลวไปหมดอย่างนั้น นั้นไม่ใช่งานทางโลก มันข้าศึกของชาติของศาสนา

เพราะฉะนั้น เรื่องทางธรรมจึงขอให้พี่น้องทั้งหลายทราบว่าเรานี้เป็นชาวพุทธ อย่าลืมเรื่องธรรมเข้าแทรกในหัวใจทุกคน ไม่ว่าหน้าที่การงานอะไรก็ตาม ธรรมจะเป็นความจำเป็นอย่างมากทีเดียวภายในจิตใจ อยู่ทางฆราวาสญาติโยมก็อยู่ เราปฏิบัติแบบพระไม่ได้ตามแบบตามฉบับของพระ เราปฏิบัติไม่ได้เราก็ปฏิบัติเป็นแบบลูกศิษย์พระ อย่าเลยครู อย่าเหยียบย่ำทำลายครู อย่าดูถูกเหยียดหยามครูคือศาสดาองค์เอก ได้แก่ธรรมของท่าน ซึ่งเป็นองค์แทนศาสดา มาเป็นศาสดาของพวกเรา ให้มีธรรมแทรกอยู่เสมอ ถ้ามีธรรมแทรกแล้วไม่ว่าเด็ก ผู้ใหญ่น่าดูน่าชม เด็กก็น่ารัก เป็นหนุ่มเป็นสาวก็น่าชม น่านับถือ น่าเมตตาสงสาร

ถ้าเป็นโกโรโกโสใช้ไม่ได้นะ ผู้หญิงก็ผู้หญิงเดือน ๙ เคยเห็นไหม ผู้หญิงเดือน ๙ เดือน ๑๒ เห่าหอนอึกทึก แต่งเนื้อแต่งตัวเป็นจิ๊กโก๋มา ในวัดนี้แต่งตัวมาอย่างนี้หรือเปล่า ต่อไปมันจะปล่อยหีเข้ามานะ ผู้หญิงเรามันจัดจ้านยิ่งกว่าผู้ชาย เราพูดจริง ๆ นี้เรื่องธรรม เรื่องกิเลสมีด้วยกัน แต่ที่จะออกรวดเร็วนี้ผู้หญิงมันตื้นกว่าผู้ชาย ปั๊บออกแล้ว ๆ แต่งเนื้อแต่งตัวให้เขาเขียนประกาศเอาไว้ ใครเขียนไว้ก็ไม่รู้แหละ เราไม่เขียนเราประกาศเลย เพราะมันผิดอยู่กับคน คนสอนคนทำไมสอนไม่ได้ ไปสอนอะไรกระดาษ เมื่อถึงคราวกระดาษก็เป็นกระดาษ เมื่อถึงคราวคนจะสอนกันก็ต้องสอนกันซิ

นี่ละเรื่องศาสนาพุทธของเราเป็นศาสนาที่เลิศเลอสุดยอดแล้วในโลกธาตุนี้ ไม่มีศาสนาใดเสมอเหมือน หลวงตาตัดคอรองได้เลย เอาตัวประกันเลย ได้ศึกษาปฏิบัติธรรมมาโดยลำดับลำดา จนกระทั่งหมดภูมิของเราว่าจะหาธรรมอะไรอีก เราไม่หาว่าอย่างนี้เลย เต็มภูมิแล้วเรียกว่าพออันเดียวหมด นี่ละความดีเมื่อได้ถึงขั้นพอ ๆ ไม่ต้องไปหาที่ไหน มีแต่พอทั้งนั้น อยู่ด้วยความอิ่มพอเป็นความสุข ความสงบเย็นใจตลอดนั่น ธรรมเป็นอย่างนั้น ถ้ากิเลสแล้วไม่พอ มีเท่าไรยิ่งดีดยิ่งดิ้น คนมั่งมีศรีสุขทั้งหลายแล้วกิเลสมันให้มองข้ามนะ ว่าคนนี้เขามีความสุขความเจริญ มีสง่าราศีดีเด่น หัวใจมันมีแต่ไฟไม่ได้ดูกัน ธรรมดูหมดเลยนะ หัวใจมันเป็นไฟ ยิ่งใหญ่เท่าไรหัวใจยิ่งเป็นฟืนเป็นไฟมากกว่าเด็ก ๆ มันของเล่นเมื่อไหร่

นี่หมายถึงว่าถ้าไม่มีธรรมแทรกนะ ถ้ามีธรรมใหญ่ก็ดีสมใหญ่ ผู้น้อยก็ดีสมผู้น้อยน่าเคารพนับถือกราบไหว้บูชา เป็นผู้ใหญ่ที่มีธรรมในใจ ไม่เย่อหยิ่งจองหอง ไม่ลืมเนื้อลืมตัว ไม่ดูถูกเหยียดหยามผู้น้อย แล้วเป็นคติตัวอย่างแก่ผู้น้อยได้เป็นอย่างดี เหมือนพ่อแม่กับลูก ลูกก็ต้องเดินตามพ่อตามแม่ พ่อแม่ก็รักลูก ลูกก็รักพ่อรักแม่ มีความเคารพกันสม่ำเสมอ ลูกกับพ่อกับแม่จึงสนิทกันยิ่งกว่าใคร ๆ ในโลกนี้ เราจะว่าใครสนิทสนมกันยิ่งกว่าพ่อแม่กับลูกนะ พ่อแม่กับลูกไม่มีอะไรถือสากันเลย ทีนี้ระหว่างผู้ใหญ่กับผู้น้อยเมื่อธรรมเข้าไปแทรกแล้วก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน ไม่มีใครถือสีถือสากัน เคารพนับถือกราบไหว้บูชาเป็นขวัญตาขวัญใจแก่บ้านแก่เมือง แก่หมู่ชนที่รวมกันเป็นสังคม นี่ละธรรม ไปอยู่ที่ไหนเป็นอย่างนั้น

ถ้าไม่มีธรรมแล้วความรู้นี้เรียนมาฟากเมฆจรวดดาวเทียมก็เถอะ มันเป็นเครื่องมือของเทวทัต ได้แก่ กิเลสตัวเป้ง ๆ ทำลายตัวเอง แล้วก็มาเย่อหยิ่งจองหองทำลายผู้อื่น อยู่ทุกแบบนั่นแหละคนไม่มีธรรม ทุกแบบที่จะทำลายผู้อื่น แต่ผู้มีธรรมพยายามทุกแบบที่จะให้เป็นประโยชน์แก่ส่วนรวม ต่างกันอย่างนี้นะ เพราะฉะนั้นขอให้ลูกหลานจำเอาไว้ ถ้ามีแต่ความรู้เฉย ๆ ไม่มีธรรมเข้าแทรกจะไม่เกิดประโยชน์อะไร การแต่งเนื้อแต่งตัวแต่งแบบลิงก็ได้ แต่งแบบจิ๊กโก๋ก็ได้ ปล่อยหีปล่อยหำไปก็ได้ แต่งให้สวยงามเป็นอรรถเป็นธรรมมองดูแล้วเย็นตาเย็นใจเป็นศีลเป็นธรรมไปด้วยกัน ระหว่างที่พบปะสมาคมกันเย็นไปตาม ๆ กันก็ได้ มันหลายอย่างการแต่งเนื้อแต่งตัว

สำคัญที่แต่งใจนะ แต่งใจให้ดี เรื่องข้างนอกก็ไม่แน่นอนนัก แต่ภายในใจแต่งใจให้ดี ระวังใจของเราอย่าคิดออกนอกลู่นอกทางที่จะทำความเสียหายแก่ตนและส่วมรวม การประพฤติทุกสิ่งทุกอย่างให้มีธรรมเป็นเครื่องกำกับเสมอ สิ่งใดที่จะเป็นความขัดข้องแก่ตนและสังคมอย่านำออกไปใช้ ให้พินิจพิจารณา นี่เรียกว่ามีธรรมในใจ ที่ไหนมันก็สวยงามไปหมด

คนมีธรรมแล้วเหมือนพ่อแม่กับลูก ไม่มีอะไรถือสีถือสากัน เย็นไปทั้งพ่อทั้งแม่ทั้งลูก พวกบริษัทบริวารกับเจ้านายกับผู้ใหญ่ผู้โตก็แบบเดียวกัน ถ้าต่างคนต่างมีอรรถมีธรรมเป็นเครื่องคุ้มครองรักษา ปฏิบัติด้วยกันแล้วเด็กก็มีธรรมในใจของเด็ก ผู้ใหญ่ก็มีธรรม ทีนี้มันก็เข้ากันได้สนิท

ธรรมจึงเดินข้ามไม่ได้นะ เวลานี้ศาสนาพุทธของเราที่อยู่ในเมืองไทยนี้กำลังถูกกิเลสเหยียบย่ำทำลาย จนจะไม่มีศาสนาเหลืออยู่แล้วนะเวลานี้ เรื่องหนังสือหรือเรื่องคำว่าศาสนาออกหน้าออกตาได้ทั่วบ้านทั่วเมือง เพราะเราเป็นชาวพุทธประกาศได้อย่างไม่อาย ตัวเองไม่เคยสนใจปฏิบัติดัดแปลงกาย วาจา ใจ ให้เป็นศีลเป็นธรรมไปตามหลักศาสนาเลย แต่เวลามีคนมาถามถือศาสนาอะไร ศาสนาพุทธ ว่าอย่างนั้นนะ มันไม่ได้สนใจปฏิบัติ เลอะเทอะไปหมด ในบ้านในเรือนหนังสือเต็มตู้เต็มหีบมันสนใจเมื่อไหร่ เรื่องศาสนามี มีอยู่ในตู้ในหีบในคัมภีร์ แต่ไม่มีในหัวใจคนความประพฤติของคน โลกถึงได้ร้อน ร้อนอยู่ที่คนไม่ร้อนอยู่ที่คัมภีร์นะ เย็นก็ไม่เย็นอยู่ที่คัมภีร์มันเย็นอยู่ที่คน ร้อนอยู่ที่คน ขอให้นำคัมภีร์ออกมาปฏิบัติ

คัมภีร์คำสอนของพระพุทธเจ้านี้แม่นยำสุดยอดแล้ว ไม่ว่าจะเป็นฆราวาสญาติโยม พระเณรประเภทใด  นำธรรมตามขั้นภูมิของตนมาปฏิบัติจะสวยงามไปหมด  เวลานี้เลอะเทอะมากชาวพุทธเรา เรื่องกิเลสนั้นละที่พาให้เลอะเทอะ ธรรมท่านไม่เลอะเทอะ จึงให้เชื่อให้นามว่ากิเลสนี้คือตัวส้วมตัวถาน มันติดอยู่กับหัวใจของมนุษย์นั่นละ เฉพาะอย่างยิ่งชาวพุทธในเมืองไทยของเรามันมีแต่ส้วมแต่ถานติดอยู่ในหัวใจ ระบาดสาดกระจายออกมามีแต่ส้วมแต่ถาน เหยียบย่ำทำลายตัวเอง เหยียบย่ำทำลายสังคม รวมยอดแล้วเหยียบย่ำศาสนาให้แหลกหมดเลย ไม่มีอะไรเหลืออยู่เลยในพุทธศาสนาเรา มีแต่กิเลสตัณหาออกหน้าออกตาเลอะ ๆ เทอะ ๆ เป็นหัวหน้าหัวตา เป็นเจ้าอำนาจบาตรหลวงไปหมดเวลานี้ ศาสนาไม่ได้ออกนะ ถ้าลงให้ศาสนาออกแล้ว โอ๋ย.สวยงามมากนะ มันผิดกันนะศาสนาออกกับกิเลสออก กิเลสออกนี้แหลกไปหมด ดูไม่ได้นะ ลูกหลานให้พากันพินิจพิจารณาให้ดี

เวลานี้การศึกษาก็นับว่ามาก เจริญขึ้นมาก สิ่งที่ติดตามไปกับการศึกษาคือฟืนคือไฟได้แก่กิเลสเครื่องเสริมไฟ มันติดตามไปด้วยนะเราไม่ได้ดูมัน เราดูตั้งแต่ความรู้วิชาที่เรียนมา ว่า โอ้ คนนั้นเขาเรียนชั้นนั้นชั้นนี้ ชั้นดอกเตอร์ดอกแต้อะไรก็ไม่รู้แหละ มันตั้งกันไว้เฉย ๆ ดอกเตอร์ดอกแต้ คนเลวเหมือนเปรตมันดอกเตอร์อะไรอย่างนั้น ถ้าทำตัวให้ดีดอกเตอร์ไม่ดอกแต้มันดีอยู่กับคน สุขอยู่กับคน ทุกข์อยู่กับคน ไม่ได้อยู่กับดอกเตอร์ดอกแต้อะไรนะ มันอยู่กับคนที่ทำดีทำชั่วดีทำชั่ว ถ้าทำชั่วเลวที่คน ถ้าทำดีก็ดีที่คน ให้ตั้งหน้าตั้งตาปฏิบัติตามนี้ ศาสนาเลอะเทอะไปมากแล้วเวลานี้ เราจึงอดไม่ได้เพราะเกี่ยวข้องกับศาสนา ดีไม่ดีเกี่ยวกับชาติบ้านเมืองอีกด้วยนี่นะ มันเกี่ยวโยงไปหมด มันจำเป็นจะต้องได้พูดเกี่ยวโยงไปเหมือนกัน กับหน้าที่ของเรามันไปอย่างนั้นนี่นะ

จึงต้องสอนลูกสอนหลานซึ่งเป็นส่วนรวม ให้ต่างคนต่างปรับเนื้อปรับตัว ทุกสิ่งทุกอย่างอย่าเลอะ ๆ เทอะ ๆ ให้มีธรรม อัตตัญญุตา อัตตาคือตน รู้จักตน กาลัญญุตา ว่าไป ท่านพูดไว้ เราลืม ไม่ได้เรียนนานแล้วก็ลืม คือให้รู้จักฐานะของตน เราเป็นคนฐานะใดก็ให้ปฏิบัติตามฐานะของตน อย่าปีนลูกกรง เห็นเขามั่งเขามีเขาได้อะไรมาใช้มาสอย แต่งเนื้อแต่งตัว เครื่องใช้ไม้สอยอะไรเขาสวยงาม เราก็ปีนลูกกรงเข้าไปอยากสวยเหมือนเขา นั่นแหละคนไม่รู้จักตน อัตตัญญุตาไม่มี ไม่รู้จักตน ไม่รู้จักฐานะของตนฐานะของเขา แล้วปีนเกลียวกันไป ก็มาเสียเรานั้นแหละ

ถ้าต่างคนต่างรู้จักตนและฐานะของตน ทุกสิ่งทุกอย่างก็จะเรียบไป ไม่ว่าผู้ใหญ่ผู้น้อยต่างคนต่างรู้จักฐานะของตนแล้วไม่ดูถูกเหยียดหยามกัน เพราะเราเกิดมาจากท้องแม่ด้วยกันนั่นแหละ ใครไม่ได้ขนทรัพย์สมบัติ เงินทอง ข้าวของ เครื่องประดับประดา ตกแต่งมาจากท้องแม่ละนะ มีแต่ตัวล่อนจ้อนมา ออกมาข้างนอกก็มาพบมาเห็น เขาใช้ยังไงก็ใช้ไปตามโลกสมมุตินิยม เพราะฉะนั้นจึงขอให้รู้จัก อัตตัญญุตา และฐานะของตน ตนมีกำลังอะไรก็ให้รู้จักตามฐานะของตนนั้นจะเป็นความชอบธรรม ไม่งั้นจะเลอะเทอะไปหมด ศาสนาเรียนมากเท่าไรยิ่งเลอะเทอะมากเมืองไทยเราเวลานี้ ชำระสะสางไม่หวาดไม่ไหว มีแต่สั่งสมความชั่วช้าลามกที่สำเร็จมาจากเรียนนั่นแหละ เรียนสูงเท่าไรความชั่วช้าลามกยิ่งทำคนให้ต่ำลง ๆ เลวไปหมดนะเวลานี้ ถ้าสมที่ตามเรียนมาแล้ว มีธรรมเข้าแทรกแล้วดีด้วยกันทั้งนั้น พากันจำเอานะลูกหลานทุกคน

ศีลธรรมให้มีในใจ ไปที่ไหนสติธรรม คือความระลึกรู้ตัวเสมอ ปัญญาธรรมรู้ตัวเสมอ บุญบาปให้ทราบเสมออยู่ภายในใจมีอยู่กับทุกคน อย่าเหยียบย่ำทำลายบุญบาปซึ่งเท่ากับเหยียบย่ำตนเองนั้นแหละ บุญบาปมีมาดั้งเดิม ดีชั่วทำอยู่ทุกคน บุญบาปซึ่งเป็นเงาเทียมตัวอยู่กับดีชั่วจะไม่ให้มีได้ยังไง ต้องมีได้อย่างนั้นละ ให้พากันระมัดระวังตัวเอง เรียนหนังแส่หนังสือตั้งหน้าตั้งตา เวลาเรียนก็เรียน เวลาเล่นก็เล่น ให้มีเบรกห้ามล้ออย่าเตลิดเปิดเปิงไม่ดี เสียนิสัย คนเราถ้าลงแหวกแนวแล้วไม่มีโลกอยู่ละนะ ร้อนเป็นไฟไปเลย ต้องให้อยู่ในกรอบแห่งศีลแห่งธรรม กฎข้อบังคับ ถ้ามีการปฏิบัติตามข้อบังคับนี้แล้วก็จะดี วันนี้ก็พูดเพียงเท่านั้นละไม่พูดมาก นี่ก็เทศน์สอนชาวพุทธเราให้รู้เรื่องรู้ราว เอาแค่นั้นละวันนี้

นี่เราพูดอยู่นี้สหรัฐได้ยินนะเวลานี้ เขามาเปิดเอามาฟัง พอพูดนี่ปั๊บติดนี้ลงสหรัฐ ถ้าสหรัฐอยู่นั้นเขาก็ชี้เมืองไทยว่าอยู่ใต้สหรัฐนะ เราอยู่นี้เราก็ชี้ลงใต้สหรัฐ ต่างคนต่างขี้รดหัวกัน เราอยู่นี้เราก็ว่าสหรัฐอยู่ต่ำ เราขี้รดหัวสหรัฐ ถ้าสหรัฐว่าเมืองไทยอยู่ไหน อยู่นี่ว่าอีกแหละ แล้วขี้รดหัวเมืองไทยลง พอดีแหละ ทีนี้จะให้พร

 

อ่านธรรมะหลวงตาวันต่อวัน ได้ที่ www.luangta.com


** ท่านผู้เข้าชมทุกท่านโปรดทราบ
    เนื่องจากกัณฑ์เทศน์บางกัณฑ์มีความยาวค่อนข้างมาก ซึ่งจะส่งผลต่อความเร็วในการเปิดเว็บไซต์ ขอแนะนำให้ทุกท่านได้อ่านเนื้อหากัณฑ์เทศน์บางส่วนจากเว็บไซต์ และให้ทำการดาวน์โหลดไฟล์กัณฑ์เทศน์ที่มีนามสกุล .pdf ไปเก็บไว้ในเครื่องของท่านแทนการอ่านเนื้อหาทั้งหมดจากเว็บไซต์

<< BACK

หน้าแรก