เมื่อวานนี้ทองคำได้ ๙ บาท ดอลลาร์ได้ ๖๙๑ ดอลล์ รวมทองคำทั้งหมดทั้งที่มอบแล้วและยังไม่ได้มอบเป็นจำนวน ๔,๗๑๙ กิโล ยังขาดอยู่ ๒๘๑ จะครบจำนวน ๑ พันกิโล ถึงพันเมื่อไรก็หลอม

วันนี้ก็จะไปเทศน์วัดดอยบันไดสวรรค์ บ้านโคกผักหอม ตอนบ่ายโมง ท่านอุ่นนี้เคยอยู่หนองผือด้วยกัน ท่านจำพรรษาหนองผือด้วย ท่านอุ่นที่เสียไปนี่ ท่านคำพองก็จำพรรษาที่เดียวกัน ท่านอุ่น ท่านคำพอง จำพรรษาหนองผือด้วยกัน ท่านอุ่นเสียก่อนแล้วท่านคำพองไล่เลี่ยกัน บ้านก็ถัดกันมา

วันที่ ๙-๑๐ กุมภา งานข้าวเปลือกก็ช่วยชาติของเรานั้นแหละ วันที่ ๑๔ ก็อำเภอเจริญศิลป์ วันที่ ๑๖ บ้านดงเย็น อ.บ้านดุง เราว่าจะพัก สุดท้ายเลยไปใหญ่นะ เพื่อจะพักมันเพิ่มขึ้นแล้วนี่ ได้พูดกับนายกวันนั้น นายกไปเยี่ยมที่สวนแสงธรรม พูดกันถึงเรื่องเราจะผ่อนลงทุกอย่างสำหรับการเทศน์ ไม่ว่างานไหน ๆ เราจะผ่อน เราจะไปให้เฉพาะงานที่จำเป็น ๆ เราบอกอย่างนั้นนะ พูดกับนายก พอนายกไปก็เลยตั้งกระทู้ขึ้นมาใหม่ว่า หลวงตาของพวกเราท่านจะหยุดการช่วยชาติแล้วนะ มันก็พรึบขึ้นล่ะซี ทีนี้เลยเพิ่มเรื่อยเลย เรายิ่งหนักขึ้นจะทำไงนี่ เราว่าจะผ่อนลงยิ่งหนักขึ้นจะทำไง

ขอให้พี่น้องทั้งหลายได้ตั้งอกตั้งใจทั่วหน้ากันนะ เวลานี้จะเรียกว่าหลวงตาเป็นหัวหน้า ๆ มาตลอดแล้วก็ไม่ได้ผิดแหละ พาพี่น้องทั้งหลายตะเกียกตะกายมาโดยธาตุโดยขันธ์ที่ไม่สมประกอบอย่างนี้แหละ แต่จิตใจไม่มีวัย นี่ละที่ตะเกียกตะกายพาพี่น้องทั้งหลายอุ้มชาติบ้านเมืองของเราซึ่งกำลังจะล่มจม ๆ อยู่แล้วให้ค่อยฟื้นตัวขึ้นมา ด้วยความตะเกียกตะกายแห่งธาตุขันธ์ของเรา ทางจิตใจไม่มีแหละ พูดตรง ๆ เลย ยิ่งธาตุขันธ์อ่อนลงเท่าไร จิตใจยิ่งหมุนติ้ว ๆ เข้าด้วยความเป็นห่วงพี่น้องชาวไทย ไม่ได้เป็นห่วงอะไรดังที่เคยเรียนให้ทราบแล้ว เราหมดทุกอย่างเราไม่มีอะไร ฟังซิ พูดให้ท่านทั้งหลายฟัง ไม่ว่าจะบทใดบาทใดคำใด ท่านทั้งหลายอย่ามายึดเอาคำของเราที่พูดอย่างที่โลกกิเลสตัณหานี้มันสงวนความสกปรก ความโหดร้ายทารุณของมันไว้อย่างมิดตัว ๆ คอยจะต้านทานธรรม ธรรมเข้าไปชะล้างคือไปทำลายตรงนั้นที่ไหนจะเกิดเรื่องขึ้นมาทันที จะถูกต้านทาน รบกับกิเลสจนได้ เช่น การเทศนาว่าการ

คือธรรมจะต้องตรงไปตรงมา นี้เรียกว่าธรรม ท่านทั้งหลายจำเอาไว้นะ การพูดเทศนาว่าการ คำพูดคำจาจะหนักจะเบาจะดุจะเดือด จะเรียกตามกิเลสว่ามันสกปรกอะไรก็ตาม ไม่มีในธรรมนะ เป็นทางก้าวเดินของธรรมทั้งนั้น ว่าหยาบว่าโลนว่าอะไรอย่างนี้เป็นกิเลสต้านทานธรรม ตัวมันตัวหยาบโลนที่สุดแล้วกิเลส มันระมัดระวังรักษาไม่ให้ใครเข้าไปแตะต้องเลย ธรรมด้วยแล้วยิ่งเป็นข้าศึกต่อมัน เพราะฉะนั้นมันถึงโต้ตอบทุกอย่าง ๆ ไม่ให้เข้าไปแตะมัน นี่เรื่องของกิเลส

สกปรกสุดยอดคือกิเลสไม่มีอะไรเกิน ในสามแดนโลกธาตุนี้คือกิเลสตัวสกปรก ตัวโหดร้ายทารุณมากที่สุด คือกิเลสเท่านั้น ทีนี้เครื่องแก้กันก็คือธรรม ธรรมนี้เป็นธรรมที่ปราบความสกปรกโสมม ความโหดร้ายทารุณ ให้เป็นความนิ่มนวลอ่อนหวานสะอาดสะอ้านไปโดยลำดับลำดา ด้วยภาษาของธรรมที่แสดงบอกวิธีการชำระล้างมัน แต่แล้วมันก็ตามต้อนกันอยู่ตลอดเวลา เวลาพูดอะไรออกมานี้มันจะหาเรื่องขึ้นมาทันที ผู้ฟังหลงตามมันนั่นแหละ เราแน่ใจไม่สงสัย เพราะจิตของเราก็เคยเป็นอยู่แล้ว จึงได้นำอันนี้มาแจง อันนี้จิตเคยเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว จิตไม่เคยเป็นอย่างนี้ เวลาเป็นอย่างนี้เข้าไปรบกัน ทีนี้เวลามันออกไปมันก็กลับไปรบกันล่ะซี ภาษาของกิเลสว่าไปรบกัน ภาษาของธรรมเรียกว่าชะล้าง

เวลาพูดภาษาของธรรมจะตรงไปตรงมา ไม่มีเอนมีเอียง เอนเอียงไม่ได้ไม่เรียกว่าธรรม ตรงไปตรงมาคือภาษาธรรม โลกตายใจได้ คำว่าธรรมคำเดียวเท่านั้นโลกยอมรับกันทั้งนั้น นี่ละเรื่องภาษาธรรม ขอให้พี่น้องทั้งหลายทำความเข้าใจเอาไว้ นี่เราก็เคยพูดเสมอมาถึงเรื่องเกี่ยวกับการเทศนาว่าการ จะหนักจะเบา จะดุด่าว่ากล่าว หรือว่าสกปรกอะไรอย่างที่กิเลสว่านั้น ให้ท่านทั้งหลายจำแถวของธรรม ทางเดินของธรรม ไม่ใช่เป็นเรื่องสกปรกโสมมอะไร ๆ ดังกิเลสกล่าวหา เป็นเรื่องทางเดินของธรรม สำหรับชะล้างสิ่งสกปรกโสมมทั้งหลาย ซึ่งก็เป็นกิเลสนั้นแหละ ชะล้างไป ๆ กิเลสก็โต้ตอบ ๆ ต้านทานเรา ๆ ธรรมก็ไปตามเรื่องของธรรม ไม่ได้สนใจกับอะไรนะ

นี่ละการเทศนาว่าการเพื่อให้เข้าใจตามแง่ต่าง ๆ ของกิเลสที่มันลี้ลับมากทีเดียว แต่ลี้ลับกับธรรมไม่ได้ ธรรมเปิดออกหมด ๆ เห็นหมด แต่ธรรมท่านไม่ได้หิวโหย ท่านไม่ได้เคียดแค้นเหมือนกิเลส กิเลสทั้งเคียดแค้นทั้งต่อต้านทุกอย่าง ๆ เป็นอยู่กับกิเลสทั้งหมด ส่วนธรรมท่านไม่มี ท่านชะล้างไปเรื่อย ๆ เรียกภาษาของธรรม การเทศนาว่าการพี่น้องทั้งหลาย จึงแน่ใจว่าจะได้ยินแทบทุกอย่างที่เราแสดงออกให้พี่น้องทั้งหลายฟัง ส่วนที่จะทุกอย่างพูดไม่ได้นะ ก็ยังให้เกียรติกิเลสอยู่บ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่ให้หมดก็ยังมีส่วนให้อยู่นั้นแหละ แต่ผู้ที่จะไปโดยสิ้นเชิง ปัดกิเลสออกจากจิตโดยสิ้นเชิง จะพุ่งทันทีเลย ชะล้างแหลกหมดเลย เหลือแต่ทองคำทั้งแท่ง ๆ โผล่ขึ้นเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของทั่วแดนโลกธาตุ ให้ความร่มเย็น นี้คือธรรม ชะล้างสิ่งสกปรกออกหมดแล้วเป็นทองทั้งแท่ง ๆ ไปเลย นี่เป็นเรื่องของธรรม

เรื่องของกิเลสต้องเป็นอย่างที่ว่านั่นแหละ พูดอะไรไปก็ไปโดนแต่หัวกิเลส ก็มันกิเลสเต็มบ้านเต็มเมืองเต็มโลกเต็มสงสาร เต็มหัวใจสัตวโลก ธรรมะจะไม่ให้ถูกกับสิ่งเหล่านี้จะให้ถูกกับอะไร เทศน์ไปอากาศ อากาศไม่ใช่กิเลส ดินฟ้าไม่ใช่กิเลส ท้องฟ้ามหาสมุทรสุดสาครกว้างครอบโลกธาตุอันใดก็ตาม ไม่ใช่กิเลสทั้งนั้น กิเลสจริง ๆ อยู่ที่หัวใจคน ธรรมะก็ไม่ไป ไปตามแถวดินฟ้าอากาศทั้งหลายไม่ไป จะไปตามแถวที่กิเลสตัวสกปรกอยู่ที่นั่นแหละ อยู่ที่นั่นคืออะไร อยู่ที่หัวใจสัตว์ ธรรมะจึงเทศน์ลงที่หัวใจสัตว์ แล้วมันก็กระทบกันกับกิเลส ๆ

เราที่อ่อนด้วยความโง่เขลาเบาปัญญาของเรา อ่อนเปียกให้กิเลสก็เป็นเครื่องมือของกิเลสไปด้วย ๆ เป็นอย่างนั้นนะ แทนที่จะเป็นเครื่องมือของธรรมตามเจตนาที่ผู้สอนชะล้างให้มีความสะอาดสะอ้าน กลับสร้างความสกปรกมากขึ้นเยอะนะ สร้างก็ช่างเราว่างี้เลย เราไม่สนใจ ผู้ที่จะถือประโยชน์ได้รายเดียวยังดีกว่าผู้ที่ไม่มีประโยชน์อะไรเลยตั้งร้อยคน เราเอาตรงนั้นนะ คนร้อยคนไม่มีประโยชน์ แล้วเป็นภัยต่อชาติบ้านเมือง คนเพียงคนเดียวเป็นประโยชน์ต่อชาติบ้านเมือง เราจะหมุนไปทางเป็นประโยชน์ต่อชาติบ้านเมืองต่อโลกต่อสงสาร เพราะฉะนั้นธรรมจึงไม่ค่อยคำนึงถึงเรื่องของกิเลสจะมาคัดค้านต้านทานแบบไหนมากยิ่งกว่าจะชะล้างไปโดยลำดับ ๆ เท่านั้น

ท่านทั้งหลายยังไม่เคยได้ยิน ให้ฟังไปโดยลำดับนะ อย่ามาคำนึงนะว่าเราพูดมีหยาบมีโลน มีเจตนาที่จะหยาบโลนต่อโลกบอกว่าเราไม่มี หัวใจเราก็ไม่มีความหยาบโลนอย่างนั้น กิเลสก็ไม่มีเครื่องต้านทานธรรมอย่างนั้น มีแต่เป็นไปตามธรรม ๆ การเทศนาว่าการจึงเทศน์ไปตามธรรมล้วน ๆ เมื่อเป็นเช่นนั้นมันก็โดนหัวกิเลสอยู่โดยตรง ๆ นี่ละให้ท่านทั้งหลายได้จำเอาไว้

นี่เราก็พยายามช่วยชาติมาได้ ๔ ปีเต็มแล้ว ธรรมะนี้แทบจะหมดนั่นแหละ แต่ไม่หมด อันไหนที่ควรจะออกได้ก็ออกตามที่ออกมาแล้วนี้ อันไหนที่ไม่ควรจะออกก็คัดไว้เป็นระยะ ๆ ตามแต่จะเห็นสมควรที่ธรรมเหล่านี้จะออกได้ช่องไหน ๆ เปิดทางช่องไหนธรรมเหล่านี้จะออกทันที ๆ ถ้ายังไม่เปิดทางคือกิเลสยังหนาแน่นอยู่ เรียกว่ายังไม่เปิดทาง ยิ่งหนาแน่นเท่าไรเทศน์ไม่ได้เลย ถ้าเปิดช่องเปิดทางออกธรรมก็ออก แล้วส่องแสงเข้าไปชะล้างเข้าไปเรื่อย ๆ เปิดออกมากเท่าไรธรรมยิ่งออกมาก เพราะฉะนั้นการเทศนาว่าการเราจึงไม่ได้แน่นอนในการเทศน์สอนโลกนี่นะ แล้วแต่โลกจะมาแบบไหน สมควรแก่ธรรมขั้นใดตอนใด ธรรมจะออกตอนนั้นขั้นนั้น จะออกเป็นลำดับลำดาไป ถ้าสมควรอย่างยิ่งธรรมออกเต็มเหนี่ยวเลย นี้คือธรรม เป็นอย่างนั้น

ให้พากันตั้งอกตั้งใจนะ เริ่มแล้วนะที่นี่ พวกเราทั้งหลายตั้งเนื้อตั้งตัวขึ้นมาใหม่ เรียกว่าเหมือนหนึ่งว่าเราเกิดชาติใหม่ก็ได้ในชาติที่กำลังจะจมอยู่ดังที่เห็นผ่านมาแล้ว ยกเอาปีขึ้นก็ได้ ปี ๒๕๔๐ ปีนี้ปีซบเซาที่สุดเลยทีเดียวถึงขนาดที่จะจม แล้วก็พยายามฟื้นมาตั้งแต่ปีนั้นเป็นปี ๔๑ เริ่มเรื่อยมาถึง ปี ๔๔ ปี ๔๕ นี้แล้ว ก็ค่อยฟื้นฟูขึ้นมาเป็นลำดับ นี่ก็เพราะคุณค่า เพราะอานิสงส์ เพราะกำลังความดีของพี่น้องทั้งหลายที่รักชาติไทย เป็นพี่น้องชาวไทยเรารักชาติของตนเอง และมีความพร้อมเพรียง มีความเสียสละ รวมกันมา ๆ

เวลานี้ทองคำเราก็ได้จะร่วม ๕ ตันแล้ว นี่คือผลแห่งความรักชาติ ความเสียสละ ความสามัคคีของพวกเรา ต่อไปนี้เราก็จะเพิ่มของเราเรื่อย ๆ เพื่อเป็นเครื่องหนุนชาติของเรา กลายเป็นประวัติศาสตร์ขึ้นในเมืองไทยของเราที่เด่นดวงประวัติหนึ่งนะ ไม่ใช่ประวัติที่ว่าเมืองไทยล่มจม เราเห็นมาแล้วตั้งแต่ปี ๒๕๔๐ ถึงขนาดร้องโก้ก ๆ เลย นี่ก็จะจม กระเทือนทั่วโลกแล้วนะเมืองไทยเรา จะไม่มีใครมองหน้าเมืองไทยเรานะ นี่อุตส่าห์พยายาม ต่างคนต่างรักชาติต่างคนต่างเสียสละ ก็ค่อยฟื้นตัวขึ้นมา ๆ เวลานี้อยู่ในขั้นเริ่มพอใจ เฉพาะการติดหนี้ติดสินเมืองนอกเมืองนาเขา ซึ่งจะคอยจมอยู่ตลอดเวลานั้น เวลานี้ฟื้นขึ้นมาเต็มที่แล้ว

ธนาคารชาติได้มาชี้แจงให้ทราบว่า เราสามารถที่จะใช้หนี้เขาได้ถึง ๒ ปี ทั้ง ๆ ที่แต่ก่อนปีเดียวก็กำลังจะจม ไม่มีอะไรจะใช้หนี้เขา ติดหนี้เขาไม่ทราบว่าเท่าไร ๆ เมืองไทยเรา ๖๒ ล้านคน เฉลี่ยแล้วติดหนี้คนละ ๕ หมื่นบาท ๆ เป็นเงินเท่าไรคิดดูซิ นี่ฟื้นขึ้นมาหมดแล้วเวลานี้ ด้วยกำลังแห่งความรักชาติ ความสามัคคีและความเสียสละของพี่น้องชาวไทยเราทั้งนั้น ไม่ได้เกิดขึ้นมาจากอะไร เกิดขึ้นมาจากความรักชาติ ความสามัคคี ความเสียสละของเราทั้งนั้น ขึ้นมาให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วเวลานี้ ทุกสิ่งทุกอย่างก็ค่อยหมุนไปในทางที่ดี ๆ เรื่อย ๆ เงินก็ไม่ได้รั่วไหลแตกซึมเหมือนอย่างคราวที่แล้ว ๆ ที่เป็นมา ภาษีอากรที่พี่น้องชาวไทยเสียสละลงไป ไหลเข้าสู่จุดรวม ๆ

เพราะฉะนั้นเรื่องที่ว่าโครงการนั้นโครงการนี้ ทั้ง ๆ ที่แต่ก่อนก็มีโครงการ แต่โครงกินมันมากต่อมาก โครงการเลยไม่ค่อยปรากฏ เอาโครงการออกมาออกหน้าออกตาหลอกลวงพี่น้องชาวไทยเราว่า สร้างอันนั้นสร้างอันนี้ มีโครงการอย่างนั้นอย่างนี้ สุดท้ายกินอยู่กับโครงการ ๆ จนแหลกเหลวหมด หาเงินที่จะมาเป็นโครงการดังประกาศไว้ไม่ค่อยมี แต่ระยะนี้เป็นยังไง ที่นายกคนนี้ขึ้นมาพี่น้องทั้งหลายก็เห็นทั่วหน้ากัน โครงการมีสักเท่าไรนายกแบกคนเดียวทั่วประเทศไทย หาเงินมาจากไหน ก็เงินมาจากภาษีอากรของพี่น้องชาวไทยเรา ที่เสียสละด้วยความรักชาติอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากันนั่นเอง ออกไปไม่รั่วไหลแตกซึมมันก็มากขึ้น ๆ ทีนี้โครงการมากเท่าไรก็หนุนได้ ๆ ทำได้ ๆ คือเงินไม่รั่วไหลแตกซึม ถ้ารั่วไหลมีเท่าไรฉิบหายหมด

อย่างที่เราเห็นเวลานี้โครงการก็หัวอกนายกจะแตกแล้วนะ โครงการเพื่อช่วยชาติของเรานั่นแหละ แล้วก็เงินจากภาษีอากรของพี่น้องชาวไทยเรา ก็พอฟัดพอเหวี่ยงกันไป โครงการอันนั้นก็ค่อยสำเร็จเป็นลำดับลำดามาเรื่อย ๆ ไม่ได้เป็นโครงการร้างเสียตั้งแต่ยังไม่สร้างดังที่แต่ก่อนนั้นเลย แต่ก่อนมันร้างตั้งแต่ยังไม่สร้าง มันร้าง ๆ ล้มเหลว ๆ เรียกว่าร้าง ไม่ได้เป็นหน้าเป็นหลังอะไร เวลานี้ทุกอย่างก็ค่อยดีขึ้นเป็นลำดับลำดา โครงการไหนก็เริ่มขึ้น ๆ เสร็จไปเรียบร้อยแล้วก็มี กำลังจัดกำลังสร้างอยู่ก็มี ๆ นี้ก็จากภาษีอากรของพี่น้องชาวไทยไปหาท่านผู้ใหญ่คือหัวใจของชาติ รวมจุดเดียวกันแตกกระจายออกไปให้สำเร็จเป็นประโยชน์แก่โครงการนั้นโครงการนี้ ทั่วชาติไทยของเราก็เพราะเงินพี่น้องทั้งหลาย

ผู้รักษาเงินดี ผู้รักษาเงินเป็นที่ไว้ใจของพี่น้องชาวไทยเรา มีเท่าไรก็ออกไปให้เห็นประโยชน์ นี่ก็เป็นอย่างนั้น ควรยกยอไม่ยกยอได้ยังไง หูมีตามีใครจะหาเรื่องราวว่าผิดไปไหน ใครก็เห็นกันทั้งโลกเวลานี้เป็นยังไงบ้าง โครงการต่าง ๆ เวลานี้ยิ่งมากนะ นายกอกจะแตกแล้วนะ นี่ก็ช่วยโดยลำดับไม่ได้ถอย ช่วยตลอด แล้วก็เงินเหล่านี้แหละ แต่ก่อนมันอยู่ไหนเงินเหล่านี้ ภาษีอากรเสียมาตั้งแต่ตั้งเมืองไทยเรื่อย ๆ มา เราอยากจะว่าตั้งเมืองไทยนั้นแหละ ตั้งแต่ผ้าขาวแพวาโน้นมา เอาไปถวย(ถวาย) หัวหน้าใหญ่เราเพื่อรักษาชาติบ้านเมือง ต่อจากนั้นก็กลายมาเป็นภาษีอากรอย่างทุกวัน ๆ นี้ ล้วนแล้วตั้งแต่เพื่อชาติบ้านเมือง

แต่ก่อนก็มีเหมือนกันแล้วมันไปยังไงหมด น่าคิดไหมข้อนี้ กับเวลานี้กำลังพุ่ง ๆ ด้วยภาษีอากรของพี่น้องทั้งหลายที่บริจาค แล้วแตกกระจัดกระจายออกไปเป็นประโยชน์แก่ชาติบ้านเมือง โดยโครงการต่าง ๆ กำลังสร้างอยู่เวลานี้นั้นแหละ จะเป็นอะไรที่ไหนไป นี่ละผลให้เห็นอยู่อย่างนี้ เมื่อไม่รั่วไหลแตกซึมผลประโยชน์ก็ค่อยขึ้นเรื่อย ๆ ๆ ที่ติดหนี้ติดสินเขาจะพากันจมทั้งประเทศก็ฟื้นขึ้นมาได้ทั้งประเทศ เพราะความสามัคคี ความรักษาเข้มงวดกวดขันในสมบัติซึ่งเป็นส่วนกลาง ให้ไหลออกสู่ส่วนกลาง ๆ ๆ ส่วนกลางทั้งหมดก็เรียกว่าประเทศไทย ประเทศไทยก็ฟื้นได้กันทั้งหมดทั่วประเทศ แน่ะ ก็เพราะความช่วยเหลือ ความสามัคคี และท่านหัวหน้าก็ดี เป็นอย่างนั้นนะ

เราจึงชมเชย ใครดีชม ธรรมเป็นอย่างนั้น ธรรมไม่เป็นอย่างอื่น ควรตำหนิตำหนิทันที ควรชม-ชมทันที จึงเรียกว่า ธรรม นี่ก็ขอให้พี่น้องทั้งหลายตั้งใจ ปีนี้เป็นปีที่ห้าแล้ว ครบ ๔ ปีเดือนเมษานี้แล้ว ให้อุตส่าห์พยายามตั้งอกตั้งใจ ดังที่เคยเรียนพี่น้องทั้งหลายทราบ ด้วยความห่วงใยปักใจลงในทองคำซึ่งเป็นหัวใจของชาติไทยเรา ที่กำลังช่วยชาติอยู่เวลานี้ ควรจะได้เป็นประวัติศาสตร์อันใหญ่หลวงและสง่างามต่อชาติไทยของเรา อย่าให้ได้ยินว่า ประวัติศาสตร์เหลวแหลกแหวกแนวนะ ขอให้ได้ยินว่าประวัติศาสตร์ของชาติไทยเราสง่างามมากทีเดียว ทองคำได้เท่านั้น ดอลลาร์ได้เท่านั้น เงินสดกระจายทั่วประเทศไทยชุ่มเย็นไปหมด เฉพาะอย่างยิ่งโรงพยาบาล โรงร่ำโรงเรียน สองอันดับนี้สำคัญอยู่มากที่ช่วยอยู่เวลานี้ อันนี้จะเจริญที่ไหนก็เจริญที่บ้านที่เรือนของเรานั้นแหละ

บ้านไหนไม่มีโรงร่ำโรงเรียนเด็กโง่ที่สุด เตร็ดเตร่เร่ร่อน เป็นโจรเป็นอันธพาล ฟาดยาเสพติดเข้าไปแล้วเลยเป็นหมากันทั้งบ้านเลย นี่เพราะความรู้ความฉลาดไม่มีมันลำบาก แม้ผู้มีความรู้ความฉลาดในโรงร่ำโรงเรียน มันก็ยังแทรกเข้าไปได้ความเสียหายเหล่านี้ อย่างเรือนจำนั้นฟังซิ มันควรแล้วเหรอสิ่งเหล่านี้จะแทรกเข้าไปได้ แทรกเข้าไปเต็มนะ ยาเสพติดเต็มอยู่ในเรือนจำของเล่นเมื่อไร มันไปตามแข้งตามขาของคนสนิทใกล้ชิดติดพันกันที่เป็นคอเดียวกันนั้นแหละ มันทำลายชาติ ไปเป็นนักโทษแล้วยังทำลายนักโทษให้แหลกลงไปอีก มันของเล่นเมื่อไร

นี่แหละการศึกษา ถ้าไม่มีอรรถมีธรรมเข้าไปแทรกแล้วไม่ว่าศึกษาทางด้านใด เราอย่าด่วนชมว่าดีโดยถ่ายเดียวนะ ถ้ามีธรรมเข้าแทรกแล้วแน่เลย ดี ตาสีตาสาก็ดีผู้ใหญ่ก็ดี ใหญ่เท่าไรยิ่งดี ถ้ามีธรรมเข้าแทรก ๆ จะสง่าสวยงามร่มเย็นเป็นสุขงามตางามใจได้ด้วยธรรมนะ ไม่ได้ได้ด้วยกิเลสได้ด้วยการเรียนมาโดยถ่ายเดียวซึ่งไม่มีธรรมแทรกแซงเลย ใช้ไม่ได้ว่างั้นเลย ให้พากันตั้งอกตั้งใจคิดไว้ในแง่นี้ คราวนี้แหละเป็นคราวที่จะเริ่มขึ้นอีกแล้ว ฟังแต่ว่าหลวงตาบัวจะหยุดการช่วยชาติแล้วยังพรึบขึ้นอีกแล้วเป็นยังไง เมื่อเป็นอย่างนั้นมันก็ต้องพากันดีดกันดิ้น เห็นไหมล่ะนิมนต์มากี่ราย เราก็เรียงลำดับ ๆ รายนั้น ๆ จะต้องไปตามราย ๆ ที่เขานิมนต์มาและเรารับนิมนต์แล้ว เป็นลำดับไปอย่างนี้ จะทำไง จึงพากันตั้งอกตั้งใจนะ คราวนี้ให้ได้ประวัติศาสตร์ของเรามาชม ทองคำเราขออย่าให้ต่ำกว่า ๑๐ ตันเถอะคราวนี้ จะเป็นที่ภาคภูมิใจของเมืองไทยเราทั้งประเทศเชียวนะ

ทองคำ ๑๐ ตัน ไม่พาชาติไทยให้ล่มจม นอกจากจะพาชาติไทยของเราฟื้นฟูขึ้นมาด้วยความหนาแน่นแม่นยำ ว่าทองคำนี้ได้แล้ว ๑๐ ตัน หนุนเข้าในหัวใจแห่งชาติไทยของเรา ประวัติศาสตร์อันสวยงามที่เอาจริงเอาจังของชาติไทยเรา ซึ่งมาจากความรักชาติ ก็จะประกาศก้องขึ้นมาด้วยความสง่างาม ให้โลกทั้งหลายเขาได้เห็นทั่วหน้ากันว่าเมืองไทยเป็นเมืองยังไง แล้วทั้งชาติทั้งศาสนานำเสียด้วยนะคราวนี้ ควรจะเป็นประวัติศาสตร์อันใหญ่หลวงให้ทั่วโลกทั้งหลายเขาได้เห็นได้ยินต่อไป จึงขอให้ได้ประวัติศาสตร์อันสง่างามให้คนทั้งหลายเขาเห็น เมืองไทยเราก็ภูมิใจ ทุกสิ่งทุกอย่างหนาแน่นเป็นลำดับลำดาด้วยความเป็นสิริมงคลจากการช่วยชาติ รักชาติของชาวไทยเรา ให้พากันตั้งอกตั้งใจ

ไม่จมแหละ ทองคำที่เราสละไปคนทั้งประเทศ ๖๒ ล้านคน ทองคำหนัก ๑๐ ตันจะพาให้ชาติไทยเราจมไม่มี ตัดขาดสะบั้นเลย แต่พาชาติไทยของเราให้ฟื้นฟู และเจริญสง่างามทั่วประเทศทั่วโลกดินแดนนั้นยอมรับ เป็นได้แน่ ๆ ไม่สงสัย จึงขอให้เทิดทูนประวัติศาสตร์อันนี้ไว้ด้วยความเสียสละทุกคน ๆ เงินในกระเป๋าเราก็เป็นเงินในกระเป๋า เงินสำหรับที่จะยกออกทั้งภายนอกภายในได้เห็นทั่วหน้ากัน พร้อมทั้งความอบอุ่นแห่งคนทั้งชาติจากสมบัติที่เป็นหัวใจของโลกนี้ให้ได้ อย่าให้หลุดให้ขาดไปได้ เพราะไม่เหลือกำลังต่อชาติไทยของเราที่จะยกยอกันได้ หลวงตาพิจารณาเต็มกำลังแล้วก็ไปลงที่จุดนี้แหละ จุด ๑๐ ตัน ทองคำหนัก ๑๐ ตัน ดอลลาร์เทียมกันไปเคียงข้างกันไป แล้วเงินสดก็ดังที่เราเห็นมาโดยลำดับลำดานี่แหละ

อย่างไรสามกษัตริย์นี้ขอให้เป็นเครื่องประดับชาติไทยของเรา ให้มีความสง่างาม ทั้งภายในหัวใจของชาติ คือหัวใจของประชาชนทั้งชาติให้ชุ่มเย็น แล้วทุกสิ่งทุกอย่างความหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงที่ไหน เข้านอกออกในอย่าให้เป็นคนน้อยหน้า ไปที่ไหนเขาชี้หน้า ๆ เมืองไทยเมืองใช้ไม่ได้ ชาติตัวเองไม่ยอมรักไม่ยอมเสียสละ มีแต่ความตระหนี่ถี่เหนียว ความเห็นแก่ตัว ความเห็นแก่ความเพลิดความเพลินไม่เอาไหน ๆ การเที่ยวเตร็ดเตร่เร่ร่อนนี้ ลิงในประเทศไทยไม่มีทุกวันนี้เพราะอะไร แต่ก่อนประเทศไทยของเรานี้มีลิงเท่าไร ไปป่าใดดงใดดอนใด มีแต่ลิงเต็มไปหมด เวลานี้ความคึกความคะนอง ความดีดความดิ้นของมนุษย์เรามันปราบลิงเหล่านี้หนีหมดไม่มีเหลือเลย เหลือตั้งแต่ลิงเมืองไทยเราคือ คนไทยเป็นลิงเข้าใจไหม มันกระดุกกระดิกหาตั้งแต่เรื่องที่จะทำความเสื่อมเสียแก่บ้านแก่เมืองนั้นแหละ

ขอให้พลิกตัวใหม่ ไปหาไล่ลิงเข้ามา ลิงมันวิ่งออกนอกประเทศไปหมด มันสู้เมืองไทยที่เป็นลิงหลุกหลิก ใช้จ่ายไม่รู้จักประมาณ ฟุ้งเฟ้อเห่อเหิม เหยียบหัวลิง ลิงแตกกระจัดกระจายไปหมด ทีนี้เอ้า.เราปรับปรุงตัวของเราให้ดีแล้วไปหาเอาลิงมา มันไปอยู่ทวีปไหนบ้างลิงตกลงทะเลอะไร เมื่อหาไม่ได้แล้วเสกตัวของเราขึ้นมาเป็นมนุษย์สง่างาม ไม่มีลิงสักตัวเราก็อยู่ได้เข้าใจไหม เราพลิกจากลิงมาเป็นคนแล้ว ดียิ่งกว่าลิงร้อยตัว เอาอย่างนี้นะ จำให้ดี อย่าไปเสริมลิงเข้าไปอีกนะ เวลานี้ในวัดหลวงตาบัวมีลิงอยู่ตัวหนึ่งหรือสองตัว มันวิ่งหลบนั้นหลบนี้ มันกลัวลิงพวกนี้ละจะไปขนาบมัน แล้วลิงหลวงตาบัวยิ่งเก่งนะ มองเห็นลิงไม่ได้มันวิ่งเลย ไล่มันละซิ หยอกมัน.ลิงตัวใหญ่อยู่นี้ เดินจงกรมมันมาแอบ ๆ พอเห็นเรานี้เผ่นเลยลิง พากันเข้าใจเหรอ เอาลิงมาเป็นข้อเปรียบเทียบ ทีนี้ตัวของเราพลิกตัวใหม่ อย่าเอานิสัยลิงมาใช้ ให้เอานิสัยมนุษย์ผู้มีศีลธรรม สมนามกับว่าเราเป็นลูกชาวพุทธ แล้วจะสง่างามด้วยกัน ตั้งหลักอันนี้ให้ได้นะทุกคน

จำให้ดีทุกคน ๑๐ ตันนี้เป็นเครื่องหมายแห่งความเด็ดเดี่ยวเฉียบขาด ความรักชาติ ความเสียสละ ของชาติไทยเราทั้งประเทศจะแสดงออกมาในทองคำ ๑๐ ตัน แล้วดอลลาร์ก็หนุนกันมา ๆ อย่างนี้เรียกว่าเป็นเครื่องประดับหมด ถ้าได้อย่างนี้แล้วเมืองไทยเราอบอุ่นทั้งนั้นแหละ หลวงตาบัวก็อบอุ่น ตายแล้วไม่ต้องไปนิมนต์พระมา กุสลา หลวงตาบัวตายแล้วไปไหนนา กำลังหาทองคำได้ ๑๐ ตัน ได้แล้วหรือยังนา เราก็จะศอกกลับปุ๊บเลย พ่อมึงไม่เอามาให้กู กูจะได้รึ มึงยังไม่เห็นเอามานี่วะ พ่อมึงไปไหนปู่ย่ามึงไปไหนเอามาซิ ถ้ากูได้ ๑๐ ตัน กูตายแล้วกูไปเลย ก็จะตอบอย่างนี้เข้าใจไหม แต่นี้ไม่ตอบหรือตอบแล้ว จำเอานะพี่น้องทั้งหลาย

ให้เริ่มตั้งแต่นี้ต่อไปให้ตั้งหน้าตั้งตา ความสามัคคี ความรักชาติเป็นเนื้อหนังอันสำคัญแน่นหนามั่นคงมาก ความรักชาติ ความสามัคคีนี้เป็นหลักใหญ่ ทุกสิ่งทุกอย่างถ้ามีความรักความสามัคคีงานก็เรียบร้อย เราทำงานด้วยความรักงาน งานก็เรียบร้อย ความพร้อมเพรียงสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ก็เป็นสิ่งที่รวมพลังให้งานนั้นสำเร็จลุล่วงไปได้ ความสามัคคีไปที่ไหน ที่นั่นละคือความแน่นหนามั่นคง ธรรมท่านแสดงไว้อย่างนั้น สามคฺคี สมคฺคานํ ตโป สุโข นั่น.ความพร้อมเพรียงแห่งความสามัคคีที่รวมตัวกันแล้วเป็นความสุขอันใหญ่หลวง ฟังซิ.เราก็ให้มีความพร้อมเพรียงสามัคคีกัน เอาละวันนี้เทศน์เพียงเท่านี้นะ

เปิดดูข้อมูล วันต่อวัน ทันต่อเหตุการณ์ หลวงตาเทศน์ถึงเรื่องอะไร ทาง internet

www.luangta.com