|
![]() |
:: บทเพลงประวัติหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน :: เพลงที่ 15 พระอาจารย์มั่นล้มป่วยลง |
เพลงประวัติหลวงตามหาบัว ตอนที่ ๑๕ พระอาจารย์มั่นล้มป่วยลง ********************** แล้วต่อมาไม่นาน พระอาจารย์มั่นท่านล้มป่วยลงไป ดั่งพูดไว้ไม่นานผ่านมา เหมือนดังวาจา ไม่ผิดเลยหนาแน่นอน (ดนตรี) ท่านอาจารย์ป่วยทางกาย หลวงตาหม่นไหม้ป่วยทางจิตริดรอน นั่งเดินยืนนอนร้าวรอนอารมณ์ ฤทัยระทมระบมเร่าร้อนดั่งไฟ (ดนตรี) โอ้พระคุณท่านนั้น พระอาจารย์มั่นนั้นยิ่งร่มโพธิ์ไทร ได้อาศัยใบบุญหนุนนำ รู้ในพระธรรม ท่านนำช่วยชี้ปฏิปทา (ดนตรี) ต่อชีพดับท่านลับลาแล้วใครจะมาคอยชี้นำ คิดยิ่งระกำ โอ้เวรกรรมของเราหรือนี่ ไม่มีอาจารย์เบื้องหน้าไปนานจะเป็นฉันใด แล้วใครจะเตือน จะมาเป็นเหมือนพระอาจารย์มั่น (ดนตรี) ท่านบอกเป็นป่วยสุดท้าย หยูกยาใดๆไม่สามารถต้านทาน ไม่มีวันรักษาได้คืน เหมือนไม้ตายยืน ไม่มีวันฟื้นคืนมา (ดนตรี) (พูด-๑๕) พออายุท่านใกล้ ๘๐ ปี ท่านก็ล้มป่วยตามคำที่ท่านพูดไว้ทุกประการ เพราะท่านรู้ล่วงหน้าไว้หมดแล้ว ซึ่งท่านนั้นเคยป่วยเคยไข้มาไม่รู้กี่ครั้งกี่หน เป็นไข้มาลาเรีย เป็นไข้อะไรต่ออะไร ท่านไม่เคยพูดเรื่องเป็นเรื่องตาย แต่พอเป็นคราวนี้ เพียงเริ่มเป็นเท่านั้น ยังไม่มากมายอะไรเลย ท่านก็พูดว่า นี่ป่วยครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะ…ไม่หายยาจากเทวดาชั้นพรหมไหนๆก็มาเถอะ ไม่มียาขนานใดในโลกนี้จะมาแก้ให้หาย ไข้นี้จึงเป็นไข้สุดท้าย แต่ไม่ตายง่ายๆนะ เป็นโรคทรมาน เขาเรียกว่าโรคคนแก่ อย่าไปหาหยูกหายามาใส่มารักษา มันเป็นไปตามสภาพของขันธ์นี้แหละ เอามารักษาก็เหมือนกับใส่ปุ๋ย แล้วรดน้ำไม้ที่ตายยืนต้นแล้วนั่นเอง จะให้มันผลิดอกออกใบออกผล ย่อมเป็นไปไม่ได้ ยังแต่เวลาของมันเหลืออยู่ จะล้มลงจมแผ่นดินเท่านั้น นี่ก็อยู่แต่มันยังไม่ล้มเท่านั้นเอง จะให้หายด้วยยาขนานใด ไม่หายหรอกนะ ยังไงต้องตาย เพราะป่วยครั้งนี้ ไม่มีสงสัยเลย นี่เพียงเริ่มเป็นเท่านั้น… ********************** |
![]() |
Copyright All Rights Reserved. |