|
![]() |
:: บทเพลงประวัติหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน :: เพลงที่ 1 กราบเท้าขอเล่าประวัติหลวงตามหาบัว++ |
เพลงประวัติหลวงตามหาบัว ตอนที่ ๑ กราบเท้าขอเล่าประวัติ หลวงตามหาบัว ********************** กราบแทบเท้านมัสการ หลวงตาบัวมหาอาจารย์ ญาณสัมปันโน ขออัญชลีกรณีโย อีกน้อมมะโน นมัสการท่านนั้นจากใจ ขออนุญาตที่อาจเอื้อมเอาประวัติเรื่องราวมาร้องเป็นเพลงบรรเลงร่าย พอเป็นแนวทางเพื่อยกตั้งไว้ ประดับเรือนใจในทุกโอกาส ไม่ขาดศรัทธา แม้นมีสิ่งใดให้บังเอิญ ได้ล่วงเกินพลั้งพลาด ทั้งกาย ทั้งใจ วาจา ลูกขอพนมก้มเศียรกราบราบลงวันทา แทบเท้าหลวงตาจงโปรดอภัย (ดนตรี) ศุภฤกษ์ เบิกคำ นำมาร้อง เพียรถักถ้อย ร้อยกรอง อยู่นานหลาย อ่านประวัติ เกิดศรัทธา พาซึ้งใจ ตั้งแต่เริ่ม รู้ใน ปฏิปทา จึงบรรจง ลงคำ นำลิขิต เทิดสถิต เป็นเพลง เปล่งภาษา มีร้องบ้าง พูดบ้าง บางเวลา ตามภูมิ แห่งปัญญา จะพึงมี ถ้าบทกลอน ตอนใด ไม่ไพเราะ ไม่เสนาะตามควร ไม่ถ้วนถี่ ทั้งเนื้อกลอน ไม่เกลี้ยง เสียงไม่ดี โปรดจงมีเมตตา อย่าขุ่นเคือง ผู้แต่งร้อง น้อยปัญญา แต่ศรัทธาล้น เฝ้าคิดค้น หาคำ นำต่อเนื่อง ท่านผู้ฟัง ทุกรุ่น อย่าขุ่นเคือง ขอเข้าเรื่อง หลวงตา ตามวาที… (ดนตรี) ท่านเป็นคน บ้านตาด แต่กำเนิด สิบสองสิงหา วันเกิด ประเสริฐศรี ๒๔๕๖ พ.ศ.ดี จังหวัดอุดรธานี อำเภอเมือง นายทองดี นางแพง โลหิตดี คือสอง บุพการี ที่หนุนเนื่อง มีพี่น้อง สิบหกคน ไม่ฝืดเคือง เนื่องด้วย ฐานะดี มีอันจะกิน เมื่อเติบใหญ่ ใฝ่งาน ขยันยิ่ง การทุกสิ่ง จริงใจ ใฝ่ถวิล ทั้งสองโยม ยกย่อง ไม่หมองจินต์ ไม่ดีดดิ้น หนีงาน พาลราวี พ่อสั่งการ สิ่งใด ทำได้หมด แต่เรื่อง อุปสมบท เบี่ยงเดินหนี พูดเรื่องบวช ปวดใจ ไม่ใยดี รีบเดินหนี ออกห่าง ทุกครั้งไป จนวันหนึ่ง อยู่พร้อมหน้า นั่งกินข้าว พ่อก็พูด เรื่องเก่า ขึ้นมาทันใด ว่าอยากเห็น ชายผ้าเหลือง ประเทืองกาย พระลูกชาย ชื่อบัว ก่อนตัวจะตาย พ่อสูญสิ้น ชีวา น่าวิตก ใครจะดึง จากขุมนรก ที่หมกไหม้ พูดแล้วพ่อ ก็น้ำตา หยดไหล แม่ก็พลอย น้อยใจ ร้องไห้ตาม (ดนตรี) ครุ่นคิด อยู่สามวัน เรื่องการบวช ทั้งการเรียน การสวด ทั่วในสยาม เขาก็เวียน เพียรบวช ทุกเขตคาม ที่ขึ้นชื่อ ลือนาม มีถมไป เราก็ชาย กลัวอะไร กับเรื่องนี้ ใช่บวช ชั่วชีวี กันที่ไหน บวชให้หน่อย แล้วค่อยสึก เป็นไรไป ใช่จะตาย เมื่อไร เรื่องบวชเรียน จึงบอกพ่อ บอกแม่ว่า จะบวชให้ แต่จะสึก เมื่อไร ใครอย่าเปลี่ยน ใครอย่ามา หวงห้าม ปรามเบียดเบียน อย่าวนเวียน เพียรห้าม ให้ช้ำใจ ฝ่ายโยมแม่ ว่าดีแท้ แล้วลูกเอ๋ย บวชเสร็จแล้ว จะสึกเลย ก็ยังได้ ถึงแขกคน ยังไม่กลับ ไม่เป็นไร แม่ไม่ห้าม ตามใจ บวชให้ก็พอ ท่านคิดว่า โยมแม่ ที่แท้ฉลาด ใครจะกล้า สามารถ ทำได้ละหนอ บวชเสร็จปุ๊บ แล้วสึกปั๊บ ไม่รีรอ ใครทำได้ ลงคอ ก็เต็มที ๑๒ พฤษภาคม ๒๔๗๗ อายุได้ ๒๑ พอดิบพอดี เป็นวันได้ เข้าโบสถ์ บวชเสียที ก็เพราะ บุพการี จึงจำใจ ท่านเจ้าคุณ พระธรรมเจดีย์ พระอุปัชฌาย์ องค์นี้ ที่บวชให้ วัดโยธานิมิต อยู่ติดใน อำเภอเมือง ไม่ไกล อุดรธานี --------------------------- |
![]() |
Copyright All Rights Reserved. |