|
Find in Page |
 |
 Close |
|
 |
| :: บทเพลงประวัติหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน :: เพลงที่ 8 นิมิตบอกการปฏิบัติลำบากแต่สำเร็จ |
| เพลงประวัติหลวงตามหาบัว ตอนที่ ๘ นิมิตบอกการปฎิบัติลำบากแต่สำเร็จ ********************** ดึกดื่นคืนหนึ่งเดือนดาววาวแวมแซมฟ้าอำไพ เอนกายแล้วหลับไหลฝันไปจำได้ถนัด ว่าเดินทางไปในสองข้างทางรกชัฏ ไม่มีทางที่จะลัดสะพายบาตรแบกกลดไม่วาง ไม่นานเท่าไรหนทางที่มุ่งหน้าไป มีไผ่ล้มขวางทางไม่มีที่ไปทำฉันใด ยืนคว้าง เก้ๆกังๆ เพราะทางตันแน่นอน เวียนเสาะเลาะล่องด้อมๆมองๆ พอเห็นช่องไปมีนิดเดียวพอได้ ช่องทางพอคืบคลานจร ถอดจีวรวางบาตรนั้นปลดพลางวางกลดไว้ก่อน ตัวเองนั้นเอนราบนอน คืบคลานพ้นจรช้าๆ ดึงบาตรจีวรและกลดไปตามขั้นตอน รวบรวมดึงแล้วติดมา ชื่นชมสมใจในฤทัยเริงร่า ไม่เหนื่อยเมื่อยล้าแล้วมุ่งหน้าเดินต่อ (ดนตรี -เปลี่ยนทำนอง) เดินและเดินต่อไปไม่คิดสิ่งใดจิตใจไม่ย่อท้อ หมายมุ่งไปด้วยใจไม่รั้งรอ ไม่หน่ายเลยหนอไม่รีรอแวะเวียนเปลี่ยนท่า เห็นทะเลกว้างใหญ่ฝั่งนั้นอยู่ตรงไหน มองไปจนสุดลูกตาเมื่อมองทุกยามเห็นน้ำจรดฟ้า โอ้อนิจจาเราจะไปได้ยังไง พอบ่นท้อไม่ขาดคำก็มีเรือมาหนึ่งลำรีบพานำไป ไม่ไต่ไม่ถามถึงเกาะงามเร็วดังใจ ปีนขึ้นไปหมายดูให้ถ้วนถี่ เห็นพระอาจารย์มั่น ท่านนั่งตะบันหมากอยู่พอดี ท่านเลยเอ่ยทักสนทนาพาที ถามไถ่ดิบดี ว่ามาถึงที่นี่ได้ยังไง (ดนตรี-รับจบ) (พูด-๘) อ้าวท่านมหา มาได้ยังไงนี่ ทางสายนี้ใครมาได้เมื่อไหร่ ท่านมหามาได้ยังไงกัน ผมนั่งเรือมา ผมมาด้วยเรือครับ โอ้โห้ ทางนี้มันแสนยากลำบากนา ใครๆไม่กล้าเสี่ยงตายมากันหรอก เอ้าดีแล้ว ถ้างั้นตำหมากให้หน่อย แล้วท่านก็ยื่นตะบันหมากให้ หลวงตาก็ตำจ๊อกๆๆ ได้ ๒-๓ จ๊อก เลยรู้สึกตัวตื่น แหมท่านบอกว่าน่าเสียดายมาก อยากจะฝันต่อไปอีก ให้จบเรื่อง แล้วค่อยตื่นก็ไม่ได้ น่าเสียดายจริงๆ ********************** |
 |
| Copyright All Rights Reserved. |