|
![]() |
:: บทเพลงประวัติหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน :: เพลงที่ 9 กิเลสไม่ตายเราก็จะขอยอมตาย |
เพลงประวัติหลวงตามหาบัว ตอนที่ ๙ กิเลสไม่ตายเราก็จะขอยอมตาย ********************** พอเช้าขึ้นมาแล้วเลยไปหาพระอาจารย์ ได้เล่าความฝันพระอาจารย์มั่นได้รับฟัง ท่านบอกว่าดี ภายหน้าไม่นาน จะมีทางจงพากเพียรอย่าละวาง วันหนึ่งความหวังจะเกิดกับตน (ดนตรีรับนิดหน่อย) เบื้องต้นต้องทนต้องฝืนกล้ำกลืนสู้ยืนผจญ ลำบากยากเย็นเหลือทนต้องฝ่าผจญแสนทรมาน (ดนตรีรับนิดหน่อย) ฝันนี้เป็นมงคลสูงยิ่งกว่าสิ่งไหน จากนี้เป็นต้นไปท่านจงอย่าได้นิ่งเฉยนาน ปฏิปทาอย่าคลาดคลาจงฝ่าฟัน เอาให้ดีต้องมีวันสำเร็จโดยพลัน จงมั่นใจ (ดนตรีรับนิดหน่อย) จดจำคำนั้นของพระอาจารย์มั่นมา ใส่ใจแล้วหมายมุ่งหน้า กิเลสนานาต้องหมดไป สู้ยอมแม้อดอาหารหลายวันยังไม่ใส่ใจ เพื่อย่ำทำลาย เยื่อใยกิเลสมากมี ซูบผอมยอมพลีเรือนกาย จะให้อยู่เป็นสองเราและกิเลสนั้นอย่าหมาย ถ้ากิเลสไม่ตายเราเองนี้ก็ จะขอยอมตาย (ดนตรี) (พูด-๙) เออที่ฝันไปเช่นนี้ นับว่าเป็นมงคลอย่างยิ่งแล้วนะ นี่แหละคือแบบฉบับในปฏิปทาที่ท่านต้องประพฤติปฏิบัติ อย่าให้เคลื่อนคลาดนะ ให้ท่านดำเนินตามปฏิปทาที่ท่านฝันนี้ เบื้องต้นนั้น ท่านจะลำบากอย่างที่สุด ท่านต้องเอาให้ดี อย่ามีการท้อถอย เบื้องต้นดูจะลำบากอย่างเต็มร้อย ถึงยังไงก็อย่าละอย่าถอย เพราะจะต้องเจอกับอุปสรรคน้อยใหญ่ ดังที่ ท่านมหาพยายามลอดกอไผ่มาทั้งกอนั่นแหละ พอพ้นจากนี้แล้ว ท่านจะไปด้วยความสะดวกสบาย ไม่มีอุปสรรคอันใดมาขวางกั้นท่านอีกเลย มีเท่านี้แหละ ขอย้ำท่านมหาอีกหน่อยว่า…เบื้องต้นต้องเอาให้ดี อย่าหนีและอย่าถอยนะ จากคำของพระอาจารย์มั่น ท่านจำได้อย่างฝังใจ เอาละนะทีนี้ เป็นก็เป็นตายก็ตายถ้ากิเลสไม่ตาย เราก็ต้องตาย จะให้อยู่เป็นสอง ระหว่างเรากับกิเลสนั้นไม่ได้ เพราะฉะนั้น ในช่วงแห่งการบำเพ็ญเพียรของท่าน จึงเป็นที่น่าตกอกตกใจแก่ผู้พบเห็นเป็นอย่างมาก แม้ท่านพระอาจารย์มั่นเอง เมื่อได้เห็นสภาพของท่านซูบผอมจนผิดสังเกตทั้งตัวก็ซีดเหลือง อันเนื่องจากการอดอาหารมานาน หลายต่อหลายวันเข้า ท่านพระอาจารย์มั่นถึงกับอุทานในทันทีที่เห็น ว่า ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ล่ะ แต่ท่านเกรงว่าลูกศิษย์จะตกใจและเสียขวัญกำลังใจ ท่านก็กลับพูดให้กำลังใจในทันทีเหมือนกันว่า เออ มันต้องอย่างนั้นซิ จึงเรียกว่า นักรบ ********************** |
![]() |
Copyright All Rights Reserved. |